محمدرضا شفیعی تهیهکننده سینما و تلویزیون که ساخت فیلمهای سینمایی «آبادان یازده۶۰»، «شعلهور»، «زندگی خصوصی آقا و خانم میم» و مجموعههای «فاصلهها»، «رستگاران»، «وضعیت سفید» و... را در کارنامهی کاری خود دارد در پاسخ به این پرسش که چرا به جای استفاده از لوکیشنهای جدید مدام شاهد لوکیشنهای تکراری در تولیدات نمایشی هستیم به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا گفت: در خارج از کشور شهرکهای سینمایی با طراحیهای متفاوت وجود دارد که آن را اجاره میدهند و شما میتوانید به راحتی در آن چهاردیواریها دکور بزنید و خانه، مغازه یا هر فضایی که دوست دارید را تهیه کنید اما در ایران ما با کمبود لوکیشن مواجه هستیم که همین مسئله زمان و هزینههای زیادی را برای تیم فیلمسازی به بار میآورد. مشکل دوم ما هم همکاران تولید هستند که شغل جدیدی پیدا کردهاند، این اواخر آنها لوکیشنها و خانههای مختلف را اجاره میکنند و با قیمت بالاتری روزانه در اختیار پروژههای سینمایی و تلویزیونی قرار میدهند؛ که در هر دوی این حالتها فضا را برای ساخت اثر محدود کرده و باعث تکرار لوکیشنها میشود.
شفیعی در خصوص اهمیت و تلاش خودش به عنوان یک تهیهکننده در این امر و معضلاتی که در ساخت آثارش با آنها مواجه میشود اظهار داشت: من هم در پروژههایم با این معضل مواجه میشوم. مثلا اگر دقت کرده باشید در چند کار اخیر سینمایی و تلویزیونی که انجام دادیم لوکیشن تکراری در فیلمبرداریهایمان نداشتیم. گرچه انتخاب یک لوکیشن درست و دکور کردن آن کار بسیار سختی است ولی با بچههای تولید بسیار به این قضیه توجه داشتیم. در ایران ۲ شهرک سینمایی غزالی و شهرک دفاع مقدس وجود دارد که در این سالها به خاطر محدودیتهایی که در این بخش داشتیم به کرات از آنها در فیلم و سریالهای مختلف استفاده شده است.
تهیهکننده سریال «وضعیت سفید» با اشاره به لوکیشنهای محلی و دشواری ساخت سریال در محیطهایی که مردم در آن زندگی روزمره دارند عنوان کرد: عوامل یک فیلم نمیتوانند در خانه و یا لوکیشنی که تا به حال در آن فیلمی ضبط نشده است کار کنند چون بارها دیده شده که صاحبخانه وقتی میبیند کار ما خیلی دردسر دارد وسط فیلمبرداری یک دفعه پشیمان میشود و خانهاش را میخواهد. بنابراین ما هم نمیتوانیم به هر لوکیشنی اعتماد کنیم.
او ادامه داد: مثلا ما وقتی سکانسی برای گرفتن در کلانتری داریم مجبور هستیم در کلانتری واقعی آن را ضبط کنیم. جدا از گرفتن مجوز برای فیلمبرداری باید با عوامل فیلم به جایی برویم که هر لحظه متهم میآورند و جای شلوغی است که این قضیه فیلمبرداری را سختتر میکند.
شفیعی در پاسخ به این سوال که آیا ساخت آثار نمایشی در شهرستانها میتواند به تنوع لوکیشنها کمک کند یا نه عنوان کرد: این قضیه به محتوای فیلم برمیگردد. همان مشکلاتی که در تهران برای لوکیشن است چندین برابرش در شهرستانها هم وجود دارد.
تهیهکننده فیلمهای سینمایی «شعلهور» در خصوص افزایش(200 تا 400) درصدی دستمزد بازیگران (ستاره و معمولی) به برنا گفت: به هرحال این هم یکی دیگر از مریضیهای سینمای ایران است. از زمانی که سریالسازی برای پلتفرمها رونق گرفت و بازیگران درآمدهای مختلفی از تبلیغات، بیلبوردها و... کسب کردند موجب شد که بخواهند از همهچیز پول در بیاورند. به همین خاطر دستمزد برخی بازیگران افزایش وحشتناکی پیدا کرد که این قضیه تا زمانی که مدیریت و نظارت درستی در موردش اتفاق نیفتد همینطور افسارگسیخته ادامه خواهد داشت.
خبرنگار: تبسم کشاورز
انتهای پیام/