به گزارش برنا؛ از زمان اندروید ۹، گوگل هر سال نسخه جدیدی از این سیستم عامل را در فاصله ماههای آگوست تا سپتامبر منتشر میکند. همچنین انتشار نسخههای آزمایشی نسل بعدی این سیستم عامل (پیش نمایش توسعهدهندگان) نیز حدودا شش ماه پس از عرضه نسخه نهایی قبلی انجام میشود.
به این ترتیب سیستم عامل اندروید همواره در حال بهبود است و کاربران دستگاههای مجهز به آن هر سه ماه یک بار میتوانند ضمن رفع مشکلات سیستم عاملشان، از قابلیتهای جدید آن هم استفاده کنند.
با این حال بحث امروز اینجاست که آیا گوگل و اندروید نیازی به آپدیت سالیانه دارند یا خیر؟ با ما همراه باشید تا به بررسی پاسخ این سوال بپردازیم.
اساسا گوگل در مقایسه با اپل آپدیتهای بیشتری را برای سیستم عاملش منتشر میکند. کمپانی کوپرتینویی همزمان با رونمایی از نسخه جدید آیفون در ماه سپتامبر هر سال، نسخه جدیدی از سیستم عامل iOS را هم منتشر میکند. اما مقایسه روشهای آپدیت این دو کمپانی ممکن است باعث سردرگمی برخی از ما شود.
از سوی دیگر در iOS سیستم تا حدی متفاوت است و برخی اوقات، آپدیت کردن برخی اپلیکیشنها نیازمند به روز رسانی همزمان سیستم عامل هم خواهد بود. به عنوان مثال قابلیت داینامیک آیلند در آیفون ۱۴ پرو را مثال میزنیم که تنها در اختیار افرادی است که از جدیدترین نسخه از سیستم عامل iOS بهره میبرند.
نکته قابل توجه اینجاست که اپل به طور همزمان هم سخت افزار میسازد و هم نرم افزار. به همین جهت در فرآیند توسعه تکنولوژیک هریک، عامل دیگر را نیز در نظر میگیرد.
به بیان سادهتر، دنبالهروی گوگل از اپل در انتشار آپدیتهای سیستم عامل چندان منطقی به نظر نمیرسد؛ چراکه سیاستهای کلی اپل و گوگل در انتشار آپدیتها با هم متفاوت است.
از طرف دیگر، گستردگی فراوان کمپانیهایی که از اندروید در محصولاتشان بهره میبرند، یکی از فاکتورهای تاثیرگذار دیگر در نحوه انتشار آپدیتهای این سیستم عامل است. در حال حاضر توسعهدهندگان فراوانی نظیر سامسونگ، موتورولا، شیائومی و… گوشیها و تبلتهایشان را بر پایه اندروید توسعه میدهند و هریک با ارائه رابطهای کاربری و قابلیتهای متعدد، به نوعی در توسعه بیشتر این سیستم عامل نقش ایفا میکنند.
آپدیت سالانه اندروید باعث میشود این کمپانیها فرصت کافی برای استفاده بهینه از این سیستم عامل را نداشته باشند و نتوانند بر روی یک نسخه خاص تمرکز کرده و زمان کافی را صرف بهبود تجربه کاربری خود کنند.
به طور مشابه، توسعهدهندگان اپلیکیشنها نیز به دلیل زمان محدود میان انتشار یک نسخه از سیستم عامل اندروید با نسخه بعدی وقت کافی را برای ارائه قابلیتهای جدید و خلاقانه خود به این سیستم عامل ندارند.
در عوض این توسعهدهندگان باید منتظر عرضه نسخههای جدید از اندروید بمانند و به محض انتشار آن، قابلیتهای مد نظر خود را به سیستم عامل اضافه کنند تا بیشترین زمان را برای رفع ایرادها و بهینهسازی آن در اختیار داشته باشند. این اتفاق طبیعتا تاخیر در ارائه قابلیتهای جدید را به همراه خواهد داشت که به مذاق کاربران این سیستم عامل خوش نخواهد آمد.
به بیان دیگر، رابطهای کاربری متعدد اندروید مانند MIUI، Color OS یا One UI به جذابیت و پویایی سالهای گذشته نیستند؛ چون توسعهدهندگان آنها باید خود را با سرعت بالای انتشار آپدیتهای اندروید همگام کنند و از این روی، زمان کمتری برای توسعه در اختیار دارند.
این اتفاق همچنین میتواند به تداخل عملکرد گوگل و کمپانیهای سازنده رابطهای کاربری منجر شود؛ به آن معنا که قابلیتهای افزوده شده در آپدیت جدید اندروید، ممکن است پیش از آن در رابط کاربری ارائه شده باشد!
البته منظور ما این نیست که گوگل باید روند انتشار بروزرسانیهای اندروید را متوقف کند؛ چرا که این آپدیتها، خصوصا آپدیتهای امنیتی، تضمینکننده عملکرد صحیح دستگاههای اندرویدی و ارائه امنیت بالاتر از سوی آنهاست. با این حال، لزوم انتشار آپدیت اندروید ۱۳ که به زعم بسیاری کاربران چیزی بیش از اندروید ۱۲.۱ نیست، در کنار مجبور کردن توسعهدهندگان به استفاده از این نسخه جدید، چندان منطقی به نظر نمیرسد!
این روند در خصوص سیستم عامل Wear OS نیز صادق است. علیالخصوص با در نظر گرفتن سابقه پیچیدهتر انتشار نسخههای مختلف آن و ارائه قابلیتهای جدید به این سیستم عامل نوپا.
البته با در نظر گرفتن موفقیت خیرهکنندهای که اپل واچ در بازار پوشیدنیهای هوشمند به دست آورده است، طبیعی است که گوگل هم سعی کند با ارائه آپدیتهای پی در پی سعی در ارائه تجربه کاربری بهتری به کاربرانش داشته باشد. با این حال، این کمپانی باید با اتخاذ روشی مناسبتر برای ارائه آپدیتهایش، نگرانیهای توسعهدهندگان و کاربران را نیز در نظر بگیرد.