مریم جلالی معاون صنایع دستی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در گفت و گو با خبرنگار صنایع دستی خبرگزاری برنا درباره نحوه قیمت گذاری کالاهای هنری اظهار کرد: نظام قیمت گذاری کالای هنری با نظام قیمت گذاری کالای صنعتی فرق می کند وحتی مکانیسم قیمت گذاری کالای هنری متفاوت است؛ یک هنرمند مدت ها زمان برای خلق آن اثر صرف کرده است بنابراین قیمت آن با کالایی که روزانه تعداد زیادی از آن تولید می شود فرق می کند.
وی با تاکید براینکه نظام ساماندهی قیمت گذاری برای صنایع دستی نداریم چون برند نداریم آن را نداریم افزود: وقتی نظام فروش تدبیر شده نباشد و هرکسی یک قیمتی را تعیین می کند روی مولفه های مختلف تاثیر می گذرد. اما نظام ساماندهی باید هرچه زودتر شکل بگیرد. البته اقتصاد هنر و قیمت گذاری بر کالای هنری باید شاخص های ویژه خود را داشته باشد.
جلالی با تاکید براینکه تاکنون تمرکز در صنایع دستی روی تولید بوده است عنوان کرد: درحال حاضر ما باید تمرکز را روی نظام فروش بگذاریم. لوکوموتیو این چرخه فروش است و به دنبال آن کیفیت، جلب رضایت مشتری و قیمت مناسب می آید.
معاون صنایع دستی نمایشگاهی ملی و منطقه ای در استان ها را عامل مهمی برای به تعادل رساندن قیمت ها برشمرد و خاطرنشان کرد: این نمایشگاه ها قیمت ها را به تعادل می رساند اما متعادل شدن قیمت ها در بازار همچنان نیاز به زمان نیاز دارد. بخشی از نظام نامه صنایع دستی هنری و بخشی صنعتی است بنابراین باید توازن آن حفظ شود و در عین اینکه ارزش افزوده هنرمند رعایت می شود باید بتوان برند های مختلفی ایجاد کرد.
وی در پاسخ به نحوه احیای صنایع دستی مطرح کرد: صنایع دستی و هنرهای سنتی باید همگرا بایکدیگر باشند. هنرهای سنتی سلول های بنیادی صنایع دستی هستند بنابراین باید هنرهای سنتی را زنده نگه داریم تا هنرهای دستی بتوانند ریشه صنایع دستی را حفظ کنند.
جلالی ادامه داد: ادبیات سنتی و تجاری را باید به یکدیگر نزدیک کینم چراکه اگر برای هنرهای سنتی رویکرد عمومی سازی و تجاری سازی اتفاق نیوفتد از بین می رود. در این راستا تعاملی با پژوهشکده هنرهای سنتی و وزارت ارشاد برای توجه ویژه به هنرهای سنتی خواهیم داشت. حتی ردیف بودجه ای را برای زنده سازی هنرهای سنتی در نظر گرفته ایم.
معاون صنایع دستی با اشاره به اینکه پرداختن به رشته هایی که درحال از بین رفتن است را به استان ها واگذار کردیم گفت: بخش استان ها چشم مراقب ما درمورد هنرهای سنتی هستند. برای مثال شاید تاکنون کمتر کسی اسم پلاس بافی یا ملی بافی را شنیده باشد اما در استان ها درحال زنده سازی است.
وی درباره عدم وجود بانک نقوش گلیم تصریح کرد: برای نقش های گلیم باید بانک نقوش ساخته شود. ما تاکنون بانک نقوش نداشتیم. بانک اطلاعاتی نقوش همچون زنجیره است که باعث ثبت و درنتیجه زنده ماندن نقش ها می شود.
انتهای پیام/