من نمی‌توانم برای آقای معتمدی تعیین تکلیف کنم

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ چراغ نشست‌های رسانه‌ای روز چهارم جشنواره بین‌المللی فیلم فجر با فیلم سینمایی چرا گریه نمیکنی روشن شد.

در این نشست که با اجرای محمدرضا مقدسیان برگزار شد، تهیه کننده فیلم سیدرضا محقق حضور دارد و پاسخگوی اهالی رسانه شد.

سید رضا محقق تهیه کننده فیلم گفت: مشغول تهیه شهر خاموش بودم که باران کوثری پیشنهاد این فیلم را داد با کارگردانش قرار گذاشتم و قرار شد این فیلم را تولید کنم.

محقق در جواب به سوال خبرنگار درباره نیامدن کارگردان به سالن نشست علی رغم حضور در پردیس ملت گفت: نیامدن کارگردان بی‌احترامی به اصحاب رسانه است، من نمی‌توانم برای آقای معتمدی تعیین تکلیف کنم که بیاید یا نیاید. تهیه کننده صاحب اثر است و تصمیم می‌گیرد کاری در جایی باشد یا نباشد و من تصمیم گرفتم که باشم.  این نگاه که تا اینجا می‌آیند و به داخل سالن نمی‌آیند پاسخگو خودشان هستند امروز روز میلاد امام علی علیه السلام است که می‌گوید پای حرفت بایست اگر حق باشد و من‌ پای حرف و کارم هستم. صاحبان سینما مردم هستند. در نتیجه نمی‌شود آن را تحریم کرد. در تونس و قاهره اگر اتفاقی بیفتد سینما تعطیل می‌شود؟ در کجای دنیای آزاد اندیشی یعنی اینکه کسی را مجبور کرد که کاری را بکند یا نکند؟

محقق در ادامه افزود: «چرا گریه نمی کنی؟» تهیه کننده صاحب اثر است و تصمیم می گیرد در محفلی حضور داشته باشد یا نه. این نگاهی که تا پشت در تشریف بیاورید اما در نشست حاضر نشود، انتخاب اوست. امروز روز مبارکی است و حضرت علی می گوید پای حرفت بایستد. ما در سینما که صاحبانش مردم هستند نمی توانیم تحریم کنیم. من داریم معیشت مردم را نشانه می گیریم. بحثی با عنوان کاسبی نحریم مطرح بود این موضوع در بدنه هنر رخنه کرد. آیا اتفاقاتی که در قاهره و مصر افتاد سینما تعطیل شد؟ مگر جشنواره های سال گذشته با این رویکرد نبود؟ در کجای جهان نو اندیشی امر می کنند که چه کاری را انجام بده و چه کاری را انجام نده. گاهی باید مسائل و ادبیات را تفکیک کنیم چرا که وقتی ما به دری می کوبیم سزاوار است در باز شود و زمانی که با آن کار نداریم، بسته بماند. صحبت های بسیاری شندیم که می گویند از رانت استفاده کردید اگر می خواهید با من دشمنی کنید شرافتمندانه دشمنی کنید. فیلم هایی که قبلا من ساختم پول تولیدشان 400 میلیون تومان نشده این چه رانتی است؟ اگر کسی می خواهد در سینمای مستقل و خصوصی کار کنید چون مخالف نظر شماست باید برای آن شائبه ایجاد کنید. زمانی که در سینمای هنر تجربه با برادرم با خون دنبال کردم شما کجا بودید؟ من وصل راس هستم اما وصل به خدا هستم. من به دوستان گفتم اینجا میدان شماست، من می دانم آنان حضور پیدا خواهند کرد، ما غم مردم هستیم. مگر ما جدا از مردم هستیم. من کوچک مردم هستم.

هجمه های زیادی به من وارد شد. امسال به لطف خدا سه فیلم در سه فستیوال هنر اروپایی داشتم. فیلم درب جایزه بهترین فیلم سه قاره را گرفت. فیلم آقای بهرامی جایزه بهترین کارگردانی را گرفت. من سختی کشیدم و نمی توانم با سینما قهر کنم. سینما خانه من است. قهر معنا ندارد، صحبت و نقدی دارید آن را منصفانه مطرح کنید.

جامعه ما شفاف است و در همه جای دنیا اختلاف سلیقه وجود دارد. من از همه عوامل چرا گریه نمی کنید که من را تنها گذاشتند قدردانی می کنم. چرا سینما را نمی توان خاموش کرد. مسائلی مطرح شد و گفتند آقای معتمدی نمی دانسته که فیلم در جشنواره فجر ارائه شده، من پیامکی از او دارم که اعلام کرده نسخه ای از فیلم را تحویل جشنواره بدهم. نباید وسط بازی کنیم.

گفتند محقق داماد کسی است؟ من به داماد پاسدار بودن افتخار می کنم. من به هر چه بدست آوردم افتخار می کنم.

کارگردان فیلم در یکی از پست ها اشاره کرده که اسمش از فیلم درآمده است. کجای دنیا چنین کاری می کنند که من انجام دهم شما تیتراژ فیلم را دید، چند بار اسم کارگردان در تیتراژ اعلام شده بود؟

 من درباره پرسش هایی که مربوط به کارگردانی است ورود نمی کنم و به خود او واگذار می کنم.

من سینما را دوست دارم. سینما عشق من است و شما نمی توانید بگویید چرا عشقت را دوست دارید؟ من هر کاری کردم بر اساس علاقه شخصی بوده است.

درباره اینکه ممیزی فیلم و اختلاف کارگردان با تهیه کننده چه اندازه به اکران «چرا گریه نمی کنی؟» ضربه می زند؟ من با کسی اختلاف ندارم و در زندگی ام دوست ندارم با کسی بجنگم. دوستان اصلاحیاتی که مطرح کردند را انجام دادیم و تقدیم سازمان سینمایی کردیم.

درباره اینکه بخشی از فیلم تمسخر ارزش ها است، پاسخ داد: ما یکسری ارزش ها در سینما داریم و دوستان بعد از بازبینی یک فیلم را تایید می کنند. به عقیده من ناگفته هایی بوده که باید به آن پاسخ داده شود.

کارگردان جایی نوشته بود که اجازه نمی‌دهد من از فیلمش به عنوان نردبان استفاده کنم؟ در حالی که ایشان از نردبان من بالا رفته است. نردبان را خداوند جلوی پای انسان می گذارد نه آنچه که یافته های فکری خودشان است.

نگران نیستید که اختلاف بازیگران و عوامل فیلم با شما اعتبار شما و فیلم را زیر سوال ببرد، گفت: من راه خودم را می روم مگر این بازیگران بودند که من را بزرگ کردند؟ من 20 سال است کار می کنم. بگذارید آزادی کمی نفس بکشد. بگذارید مردم درباره من قضاوت کنند. مردم ما باهوش و فهمیده هستند و قضاوت را به عهده مردم با شرافت ایران می گذارم. شما دم از دلسوزی مردم می زنید، اگر دلتان برای مردم می سوزد کمک کنید؟ برای مردم چیکار کردید؟ در این سرما چند نفر شما به خوی رفتید تا کمک کنید.

خدای بزرگ من بخشیدم، تو هم ببخش، من فراموش می کنم، تو هم فراموش کن. همه ما برای سینمای ایران هستیم، رفتید اما می دانم دوباره باز می گردید.

انتهای پیام/