خبرگزاری برنا-زهرا وجدانی؛ نظریه ای که به طور گسترده پذیرفته شده است این است که بیگ بنگ با فرستادن ماده در حال پرواز در همه جهات به جهان در حال انبساط همه چیز را آغاز کرد. همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، همه به طور مساوی پخش نشدند، اما یک عنصر تصادفی در آن وجود داشت، بنابراین مناطق خاصی نسبت به مناطق دیگر دارای ماده بیشتری بودند. با گذشت زمان، مناطق متراکم تر شروع به تشکیل ابرهایی از غبار و گاز کردند که در ادامه به ستاره ها، کهکشان ها و هر چیز دیگری متراکم شدند.
با مطالعه توزیع ماده در کیهان امروزی، دانشمندان می توانند درک بهتری از نیروهایی که جهان را شکل می دهند به دست آورند. این شامل معماهایی مانند انرژی تاریک است که اعتقاد بر این است که انبساط کیهان را به سرعت در طول زمان سوق می دهد.
اکنون دانشمندان یکی از دقیقترین نقشهها را از ماده جهان تا به امروز تهیه کردهاند. انجام این کار شامل جمعآوری مقادیر عظیمی از دادهها از دو بررسی تلسکوپ مختلف و بررسی متقابل آنها در برابر یکدیگر است که به کاهش احتمال هرگونه خطا در یک مجموعه داده با نتایج تداخل میکند.
اولین مورد، Dark Energy Survey است، پروژه ای که شش سال را صرف اسکن آسمان در نور ماوراء بنفش، مرئی و نزدیک به فروسرخ نزدیک از ارتفاعات بلند خود در شیلی کرد. تلسکوپ دوم، تلسکوپ قطب جنوب است که پس زمینه مایکروویو کیهانی (CMB) درخشش پس از انفجار بزرگ را مطالعه می کند.
برای ترسیم این موضوع، دانشمندان روی پدیده ای به نام عدسی گرانشی تمرکز کردند. اساساً، اجسام با جرمهای عظیم در واقع خود فضازمان را تا حدی منحرف میکنند که مسیر نور در حین عبور خم میشود. اندازه گیری وسعت این خمش می تواند به دانشمندان اجازه دهد تا محاسبه کنند که چه مقدار جرم و در نتیجه ماده در یک منطقه خاص وجود دارد.
این تحلیل عمدتاً با مدلی که در حال حاضر پذیرفتهشدهترین مدل جهان است، که به عنوان مدل ماده تاریک سرد لامبدا (ΛCDM) شناخته میشود، مطابقت داشت. با این حال، این مطالعه نشان میدهد که ممکن است کاملاً تناسب نداشته باشد. این مطالعه نشان میدهد که ماده کمی کمتر از آنچه فکر میکردیم به هم میپیوندد، که میتواند دری را برای یک مدل کاملاً جدید برای توضیح بهتر چیزها باز کند.
اریک باکستر، نویسنده این مطالعات میگوید: به نظر میرسد که در جهان کنونی نوسانات کمی کمتر از آن چیزی است که ما پیشبینی میکردیم با فرض اینکه مدل استاندارد کیهانشناسی ما به جهان اولیه لنگر انداخته باشد، وجود دارد.
این اولین شکافی نیست که در به اصطلاح مدل استاندارد کیهانشناسی ما ظاهر میشود. ΛCDM به وجود ماده ای مرموز به نام ماده تاریک نیاز دارد که تنها از طریق تأثیر گرانشی آن بر ماده منظم قابل مشاهده است. با این حال، همانطور که ستاره شناسان از وجود آن مطمئن هستند، دهه ها آزمایش در شناسایی مستقیم آن شکست خورده است.
همچنین مشکلی به نام تنش هابل وجود دارد. اساساً، مشاهده کیهان از یک جهت منجر به یک مقدار مشخص برای آنچه که ثابت هابل نامیده میشود، میشود، اما مدل ΛCDM، که توسط روشهای دیگر مشاهده پشتیبانی میشود، به مقدار کاملاً متفاوتی منجر میشود. عجیبتر، هر دو به طور فزایندهای مطمئنتر هستند، و با این حال هیچ همپوشانی وجود ندارد، که احتمال فیزیک جدید را نشان میدهد.
با این حال، محققان پروژه جدید اذعان می کنند که مشاهدات آنها از ماهیت کمتر توده ای ماده هنوز به سطح اهمیت آماری مورد نیاز برای اطمینان نرسیده است. کار آینده می تواند به تأیید این موضوع کمک کند.
در هر صورت، این نقشه جدید از ماده جهان، پایه خوبی برای مطالعات آینده خواهد بود.
انتهای پیام/