به گزارش خبرنگار خبرگزاری برنا در کشمیر هند، نوروز علاوه بر اینکه آغاز سال نو در تقویم ایرانی است، زمان آغاز کشاورزی و کاشت در دره کشمیر است که هر ساله با شور و نشاط زیاد در تمام مناطق شیعهنشین کشمیر جشن گرفته میشود.
در کشمیر، همزمان با نوروز، مردم برای دید و بازدید و تبریک عید نوروز به خانه اقوام میروند و کودکان نیز با پوشیدن لباسهای نو از جشن سال نو لذت میبرند.
در جشن نوروز در کشمیر، جدای از شیرینی و تنقلات، غذاهای ویژهای در هر خانواده به مناسبت عید نوروز تهیه میشود که ماهی و نادرو (ساقه نیلوفر آبی) از جمله غذاهای مخصوص عید است.
شیعیان کشمیری معتقدند روز اعلام ولایت امیرالمومنین امام علی (ع) در نوروز بوده و به همین خاطر با گفتن "شاه سند مبارک" به یکدیگر، عید را گرامی میدارند.
مردم کشمیر مانند مردم ایران سفره عید (هفت سین) را با ۷ غذای مختلف تزئین میکنند که یکی از آنها ماهی است و سپس با خواندن دعا منتظر ساعت تحویل میشوند.
شباهتهای تاریخی و فرهنگی بین مردم کشمیر و ایران باعث شده است که مردم به کشمیر لقب ایران کوچک را بدهند.
به مناسبت نوروز، دولت کشمیر جشنوارههای موسیقی برگزار میکند تا شور و نشاط را به جشنها بیفزاید. مردم به خصوص کودکان زیادی نیز از این جشنوارههای موسیقی بازدید میکنند تا سال جدید با خاطرات شاد آغاز شود.
همچنین امسال تعداد زیادی گردشگر نیز برای تماشای زیباییهای بهار به کشمیر سفر کردهاند.
در سرینگر کشمیر مردم زالودرمانی کردند. درمانگران کشمیری هر ساله در روز نوروز، زالو میکشند که به گفته آنها میتواند خون ناخالص را از افراد مبتلا به بیماری بمکد.
در کارگیل هند، جشن روز نوروز با مجلس دعا آغاز و در آن دعاهای ویژه خوانده میشود و اعضای خانواده یک قاشق از آنچه به نام تعویض نوروز یا زعفران معروف است، مینوشند که در بین همه توزیع میشود زیرا اعتقاد بر این است که آنها را از شر بدیها در طول سال محافظت میکند.
مردم برای اقامه نماز جماعت جمع میشوند و سپس غذاهای سنتی مشترک را با هم میخورند. در این مواقع به کودکان اهمیت بیشتری داده میشود تا از هویت خود آگاه شوند.
این جشن چند روز طول میکشد. مردان معمولاً به زیارت بزرگان میروند، در حالی که زنان و دختران جوان در خانه می مانند و با هم قصیده حضرت محمد (ص) و اهل بیت او را میخوانند. جشن ویژهای هم در شب نوروز مخصوص و توسط بچهها به نام گرون برپا میشود.
انتهای پیام/