به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری برنا، تامین امنیت انرژی و برق به شکل مداوم و پایدار از مهمترین ارکان توسعه اقتصادی و افزایش تولید در کشور است.
شاید وفور سوختهای فسیلی و در دسترس بودن آنها پیش از این باعث شده بود که دولتها کمتر به انرژیهای تجدیدپذیر به عنوان راهی برای فرار از بحران انرژی و برق توجه کنند، اما حالا نگرانی از پایان یافتن منابع سوختهای فسیلی و همینطور مشکلات مربوط به تغییرات آب و هوایی ناشی از استفاده از این سوخت ها، به برگ برنده تجدیدپذیرها تبدیل شده است.
در سال 2021، 22 درصد از انرژی مصرف شده در اتحادیه اروپا از منابع تجدیدپذیر تولید شده است. چشم انداز بلندمدت هم سهم 32 درصد انرژیهای تجدیدپذیر در سال را نشان میدهد.
در روز 23 اسفند ماه 1401 میزان توان تولید برق تجدیدپذیرها به 5650 مگاوات رسید که یک رکورد به حساب میآید و در این روز اوج نیاز مصرف برق 41697 مگاوات بوده است.
همچنین، در آخرین روز سال 1401 نیز اوج مصرف برق به 38 هزار و 6 مگاوات رسید در حالی که نیروگاههای تجدیدپذیر در مجموع 24 ساعت 4815 مگاوات معادل 12.7 درصد از نیاز برق را تأمین کردهاند.
مصطفی رجبی مشهدی سخنگوی صنعت برق پیشتر وعده داده بود که تا تابستان سال آینده 850 مگاوات نیروگاه تجدیدپذیر به ظرفیت فعلی اضافه شود که ظرفیت کلی را به مرز 2 هزار مگاوات میرساند.
حالا که توجه و تمرکز بر انرژیهای تجدیدپذیر از هدفگذاری روی کاغذ در دولت سیزدهم به فاز عملیاتی رسیده، میتوان امیدوار بود که 10 هزار مگاوات وعده داده شده به ثمر بنشیند و یکی از بخشهای مهم در برنامه هفتم توسعه محقق شود.
بر اساس این گزارش، از دیگر برتریهای انرژیهای تجدیدپذیر هزینه تمام شده نیروگاه خورشیدی برای تولید برق، برابر و یا حتی کمتر از نیروگاههای فسیلی و حرارتی است، با این تفاوت که نیروگاههای خورشیدی سوخت مصرف نمیکنند و در نیروگاههای حرارتی هم وابستگی مستقیم به آب وجود دارد و اگر سوخت هم وجود داشته باشد بدون آب امکان تولید برق میسر نیست.
انتهای پیام/