افطاری در روز طبیعت/ تقارن آیین سنتی و فرایض دینی در آخرین روز تعطیلات نوروزی

به گزارش خبرنگار اجتماعی برنا اقزوین؛ سیزدهم  فروردین ماه هر سال، روز پایان جشن‌های نوروزی است. در این روز، مردم بر اساس سنتی فرهنگی، از خانه‌ها بیرون آمده و به دشت و صحرا و باغ می‌روند تا آخرین روز عید را در طبیعت و در کنار سبزه و گیاه و آب روان چشمه‌ها و جویبار‌ها بگذرانند. 

این روز زیبا را «روز طبیعت» هم نام گذاری کرده اند و در تقویم‌های رسمیی ایران، بعد از انقلاب، این روز بنام روز طبیعت نامگذاری شده‌ و از تعطیلات رسمی است.

فلسفهٔ سیزده‌ به‌ در

گفته می‌شود ایرانیان باستان در آغاز سال نو پس از دوازده روز جشن‌گرفتن و شادی‌کردن که به یاد دوازده ماه سال است، روز سیزدهم نوروز را که روز فرخنده‌ای‌ست به باغ و صحرا می‌رفتند و شادی می‌کردند و درحقیقت به این ترتیب رسمی بودن دورهً نوروز را به پایان می ‌رسانیدند.

آداب و رسوم سیزده‌ به‌ در

روز سیزدهم نوروز بهانه‌ای برای آشتی با طبیعت و به یاد زلالی آب، استواری کوه و چشم نوازی درخت افتادن است. از صبح زود، هر چند خانواده را می‌بینی که به خارج شهر می‌روند. در آن جا، خانواده‌ها با شور و نشاط و دسته دسته، در کنار آب و سبزه یا زیر درختان بساط خود را می‌گسترانند. بچه‌ها بازی می‌کنند، مادران مشغول پخت و پز می‌شوند و پدر‌ان هم از همه جا صحبت می‌کنند.

طبیعت در کلام معصومان

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «نخل را نسوزانید و آن را در آب غرق نکنید. درخت بارور را قطع ننموده و زراعت و کشاورزی را به آتش نکشید؛ زیرا شما نمی‌دانید، شاید در آینده به آن نیازمند شوید».

حضرت علی علیه السلام فرمود: «نگاه کردن به سبزه، موجب شادابی است».

حضرت امام صادق علیه السلام فرمود: «زندگی با سه چیز خوش است: هوای پاک، آب فراوان و گوارا، و زمین نرم و آماده کشاورزی».

حضرت امام کاظم علیه السلام فرمود: «سه چیز به دیده روشنی می‌بخشد: نگاه به سبزه، نگاه به آب روان، و نگاه به صورت زیبا».

نظر رهبر انقلاب در مورد مراسم سیزده به در

رهبر انقلاب، در کلامی با اشاره به مراسم سیزده به در فرموده اند:«ما ایرانی ها،عید نوروز را دوست داریم و آن را جشن می‌گیریم، اما جشن ما، یک جشن سالم است...؛ البته بعضی از مراسم هست که قابل اصلاح نیست. مثلاً اسلام درباره مراسم خرافی از روی آتش پریدن، حرفی ندارد و (آن را) تأیید نمی‌کند؛ اما هیچ اشکالی نمی‌بیند که مردم، فرض بفرمایید در مناسبتی از مناسبت‌ های عید، به فضای باز بروند، با سبزه و طبیعت و صحرا دیداری تازه کنند، و طبیعت را با یکدیگر نزدیک کنند و لذت صحیح و سالم ببرند؛ (این ها) مانعی ندارد».

 ۱۳ فروردین، روز طبیعت که پس از روزهای نخستین بهار و سفره ها و دیدارهای مهر و آشتی و بخشش فرا می رسد، سنتی دیرینه و باستانی در میان ایرانیان است که برای آشتی با طبیعت و مهر و مودت با محیط زیست و زندگی خود آن را عزیز می دارند.

تقارن روز طبیعت با ماه مبارک رمضان، تلاقی معنادار و عمیق سنت های ایرانی با فرامین الهی و دین مبین اسلام است که همزمانی و همگامی این دو سنت و فریضه آسمانی را معنا می کند.

حرمت گذاری به طبیعت و ماه مبارک رمضان و شعائر دینی و مذهبی، پیغامی است از فراز قرن ها که ایرانی مسلمان را همزمان با دو فرهنگ بزرگ و باعظمت زندگی خود همراه می کند تا هم به فرمان پروردگار سبحان و هم به آنچه صانع طبیعت برای او آفریده است، احترام بگذارد.

ضمن تبریک ۱۳ فروردین؛ روز طبیعت و سیزده بدر ایرانی، امیدواریم هم استانی های شریف، مسافران و گردشگران محترم، در صورت تمایل به حضور در طبیعت با ایمان و باور کامل به اهمیت و حرمت ماه میهمانی خدا و بهار قرآن، شان ماه مبارک رمضان و شعائر دینی و ارزشی را رعایت کنند و با توجه به ارزش ثروت های طبیعی مازندران از انجام هرگونه برخورد نادرست و خطرآفرین در طبیعت بویژه روشن کردن آتش و رها کردن آن در میان باغستان، مراتع و فضای سبز جدا پرهیز کنند.

شهروندان می توانند روز طبعیت را به گونه ای برنامه ریزی کنند تا افطار را در طبیعت سپری کنند تا هم به سنتها عمل شود و هم پایبندی به شرع و واجبات را محترم شمارند البته در این میان از کسانی که برای تفرج به باغستان می روند انتظار می رود ضمن توجه به صیانت از این میراث ارزشمند از ریختن زباله در باغستان و روشن کردن آتش در این مکانها جدا خودداری کنند.

روز طبیعت امسال می تواند مفهوم زیبایی از احترام به طبیعت و مسائل دینی را در کنار هم به نمایش گذاشته و ضمن ایجاد فضایی فرحبخش برای مردم در آخرین روز تعطیلات نوروزی فضایی معنوی با رعایت آداب روزه داری را نیز به نمایش بگذارد.

با درک و فهم بالای مردم با فرهنگ قزوین می توان این روز را با حفظ جایگاه دو مناسبت ایرانی و اسلامی بخوبی سپری و لحظاتی ماندگار را ثبت کرد. 

گزارش: محمدرضا جباری

انتهای پیام