خبرگزاری برنا؛ به تازگی تصویر جدیدی توسط تلسکوپ فضایی «جیمز وب» ناسا ثبت شده است که نشان دهنده ذاتالکرسی ایجاد شده به واسطه انفجار یک ستاره است. این ذاتالکرسی جوانترین بقایای شناختهشده از یک ستاره منفجرشده و بزرگ در کهکشان ما است که آن را به فرصتی بینظیر برای یادگیری بیشتر در مورد چگونگی شکلگیری چنین ابرنو اخترهایی تبدیل میکند.
این ذاتالکرسی بقایای یک ابرنواختر است که به طور گسترده توسط تعدادی از رصدخانههای زمینی و فضایی از جمله «رصدخانه پرتو ایکس چاندرا» مورد بررسی قرار گرفته است. به همین دلیل میتوان مشاهدات چند طول موج را با هم ترکیب کرد و درک جامعتری در مورد بقایای ابرنواختر بهدست آورد.
به گفته پژوهشگر ارشد پروژه «جیمز وب»، این ذاتالکرسی بهترین فرصت را برای بررسی بقایای یک ستاره منفجرشده و انجام دادن نوعی کالبدشکافی ستارهای به ما نشان میدهد تا بفهمیم چه نوع ستارهای از پیش در آنجا بوده و چگونه منفجر شده است. بر اساس گفته یکی از پژوهشگران پروژه «جیمز وب» تصویر جدید منتشر شده در مقایسه با تصاویر فروسرخ پیشین، جزییات باورنکردنی را نشان میدهد که پیشتر امکان دسترسی به آنها وجود نداشت.
رنگهای خیرهکننده عکس جدید که در آن نور فروسرخ به طول موجهای نور مرئی تبدیل شده، حاوی اطلاعات علمی فراوانی است که این گروه پژوهشی به تازگی انتشار آن را آغاز کردهاند. در قسمت بیرونی حباب، به ویژه در بالا و سمت چپ، پردههایی از مواد قرار دارند که به دلیل انتشار گرد و غبار گرم، به رنگهای نارنجی و قرمز به نظر میرسند. این موضوع نشان میدهد که مواد پرتابشده از ستاره منفجرشده، در حال برخورد به گازهای اطراف ستاره هستند.
در پوسته بیرونی، رشتههای خالدار به رنگ صورتی روشن قرار دارند که با تودههایی پوشیده شدهاند. این نشاندهنده وجود مادهای از خود ستاره است که به دلیل وجود ترکیبی از عناصر سنگین گوناگون مانند اکسیژن، آرگون و نئون و همچنین به دلیل انتشار غبار به صورت درخشان نمایان شده است.
مواد ستارهای را میتوان به صورت پیچهای کمنورتر در نزدیکی فضای داخلی حفره مشاهده کرد. یک ویژگی که شاید برجستهتر از همه باشد، حلقهای به رنگ سبز است که در سمت راست حفره مرکزی گسترده شده است. درک شکل و پیچیدگی این حلقه که به حبابی کوچک شباهت دارد، کاری غیرمنتظره و چالشبرانگیز است.
یکی از پرسشهای علمی که این ذاتالکرسی میتواند در پاسخ دادن به آن کمک کند، این است که غبار کیهانی از کجا میآید. مشاهدات نشان دادهاند که حتی کهکشانهای بسیار جوان کیهان اولیه نیز مملو از مقادیر بزرگ غبار هستند. بدون فراخوانی ابرنواخترها که مقادیر زیادی از عناصر سنگین را به فضا پرتاب میکنند، توضیح دادن منشأ این غبار دشوار است.
با وجود این، مشاهدات موجود در مورد ابرنواخترها نتوانستهاند میزان غباری را که در کهکشانهای اولیه میبینیم، به صورت قطعی توضیح دهند. اخترشناسان امیدوارند که با بررسی این ذاتالکرسی به کمک تلسکوپ جیمز وب، درک بهتری را در مورد محتوای گرد و غبار آن به دست آورند. این اطلاعات میتوانند به درک ما در مورد محل ایجاد عناصر سازنده سیارات کمک کنند.
انتهای پیام/