تلویزیون صرفا یک مدیوم نمایشی نیست

|
۱۴۰۲/۰۲/۳۱
|
۰۶:۰۰:۰۰
| کد خبر: ۱۴۷۲۸۳۹
تلویزیون صرفا یک مدیوم نمایشی نیست
کیفیت آثار نمایشی اصلی ترین عامل برای جذب مخاطبان است. امروزه آثار با کیفیت و جذاب بسیاری در پلتفرم های متنوع در دسترس تماشاگران قرار دارد و موجب شده تا از رسانه ملی یعنی تلویزیون فاصله بگیرند، اما این امکان وجود دارد که با کاهش کیفیت آثار در این مدیا، شبکه های نمایش خانگی به سرنوشت تلویزیون دچار شوند و با کاهش مخاطب روبرو شوند.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ در این عصر مخاطبان از طریق پلتفرم های جدید نمایشی بسیار راحت و آسوده در هر مقطه دنیا به تماشای برنامه ها، فیلم ها و سریال های روز می نشینند اما شبکه نمایش خانگی در کنار ارائه خدمات به مخاطبان به یک بیزنس تبدیل شده است حال سوال اینجاست با توجه به فراگیر شدن این مدیا و اطمینان بسیار مخاطبان به شبکه های نمایش خانگی این اعتماد تا چه زمانی و به چه میزانی ادامه خواهد داشت؟

رضا صائمی، منتقد سینما در باره این موضوع به خبرنگار برنا می گوید:

واقعیت این است جذابیت یک مدیوم به کیفیت محصولات و آثاری است که تولید می کنند. بدیهی است ضعف کیفی آثار می تواند به ریزش مخاطب هر مدیوم یا پلتفرمی بیانجامد. اینکه اکنون برخی از سریال های پلتفرم ها مخاطب انبوه پیدا کرده اند به این دلیل است که آنها از امکان بیشتر یا محدودیت کمتری در ممیزی نسبت به سریال های تلویزیونی برخوردارند و می توانند قصه هایی را روایت کنند که امکان ساخت آن در تلویزیون وجود ندارد.

این منتقد سینما ادامه داد: به عبارت دیگر محدویت های کمتر نظارتی موجب شده تا سوژه ها جدیدتر و متنوع تری وارد چرخه ساخت شوند. از سوی دیگر رقابت بین پلتفرم ها هم به عنوان عاملی موثر باعث رقابتی شدن بر سر جذب مخاطب می شود که می تواند تلاش برای ارتقاء کیفی آثار بیشتر شود. به همین دلیل اگر کیفیت این آثار تنزل پیدا کند و با آثار ضعیف و تکراری مواجه شویم اعتماد مخاطب به آنها کاهش یافته و به مثابه بنگاه های تجاری نمایش شناخته خواهند شد که اعتبار خود را از دست خواهند داد. به ویژه اینکه مردم برای تماشای آثار این پلتفرم ها هزینه پرداخت می کنند. هم هزینه اشتراک پلتفرم ها و هم هزینه اینترنت. 

سیدرضاصائمی-300x168

صائمی با اشاره به اینکه نسبت مخاطب و رسانه را فقط کیفیت آثار و محتوای تولیدات رسانه ای تعیین نمی کند، توضیح داد: اعتماد به یک رسانه از حیث مشروعیت اجتماعی هم نقش موثری دارد. تلویزیون صرفا یک مدیوم نمایشی نیست بلکه به مثابه یک رسانه فراگیر و چند بعدی شناخته می شود که کلیت و هویت آن را شکل می دهد. این هویت بیش از آنکه نمایشی و دراماتیک باشد اجتماعی و سیاسی است و اعتماد به تلویزیون در واقع اعتماد به سیاست های کلان و شیوه مدیریت آن است و اینکه نسبت به جامعه و مردم در کجای تاریخ ایستاده. از این حیث اکنون تلویزیون در بدترین وضعیت خود از منظر اعتماد اجتماعی قرار دارد و با بحران مخاطب گسترده ای همراه است.

رضا صائمی در پایان گفت: به نظر می رسد در این وضعیت تولید سریال های جذاب هم نتواند مخاطب را جذب کرده و به حل این بحران کمک کند. شاید تا حدودی بر مخاطبان تلویزیون به واسطه یک سریال جذاب افزوده شود اما این تعداد به اندازه ای نیست که تغییری محسوس در افزایش مخاطبان این رسانه ایجاد کند. مشکل مخاطب با تلویزیون بر سر سریال های کم کیفیت نیست به دلیل بی اعتمادی به ماهیت و مدیریت آن است.

انتهای پیام/ 

نظر شما