محمود گبرلو: جشنواره جهانی شمشیری دو لبه است

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ در سال های اخیر سینمای ایران در دنیا به صورتی ویژه درخشیده است و فیلم های ایرانی از فیلمنامه و کارگردانی گرفته تا بازیگری مورد توجه داوران جشنواره ها قرار می گیرد، اتفاقی که باید آن را به فال نیک بگیریم و از این فرصت به نفع سینما نهایت استفاده را ببریم. در این مسیر پر واضح است که نحوه ورود، مسیر ورود و سبک و سیاق حضور آثارمان به لحاظ محتوا و ... بسیار مهم است و البته فراموش نکنیم که به عنوان سفیر یک کشور فرهنگی با قواعد فرهنگی، عرفی و اخلاقیمان می توانیم انعکاسی متفاوت داشته باشیم.

در گزارشی موضوع فوق را همراه با کارشناسان و صاحب نظران این عرصه بررسی کرده ایم.

محمود گبرلو، مجری تلویزیون،منتقد و کارشناس سینما در این باره معتقد است: 

خوشبختانه تنها نماد برتر موفق و افتخار آمیز برای معرفی ایرانیان و ایران در جهان حاضر، سینمای ایران است که ضمن سرگرمی تماشاگران، انتقال دهنده فرهنگ و آیین و زیبایی های ایران هستند و در کنار آن توانایی تکنیکی و درک درست فیلمسازان ایرانی از ساختار سینما را به رخ می کشد . البته از دیرباز فرهنگ ایرانیان همیشه مورد توجه بوده اما سینما بخاطر ویژگی انحصاری اش پله های ترقی را سریعتر طی کرده است

محمود گبرلو، از مجریان اسبق برنامه تلویزیونی «هفت» بیان کرد: حضور در هر جشنواره جهانی باعث رشد و شکوفایی فیلمسازان ایرانی میگردد. هر چند نمیتوان از شمشیر دولبه بودن آن غافل شد .در تعریف جدید، جشنواره ها محلی برای ارتباطات جهانی، خرید و فروش کالای فرهنگی و ارتقا فکری محسوب می شود. با دیدن آثار سینمایی جدید دنیا، ضمن آموزش و کسب دانش و تکنیک های برتر، از طریق ایجاد گفتمان بین صاحبان فکر و اندیشه، نوآوری های جدیدی را برای شکوفایی ایده های نو و خلاقانه ایجاد می کند. شمشیر دولبه بودن آن بخاطر خودباختگی و مرعوب شدن در مقابل هیاهو ها و ظواهر پر زرق و برق آن است که عمدتا خاصیت جشنواره های سینمایی محسوب می شود. نمیتوان این موقعیت های طلایی برای معرفی ایران امروز را رها کرد اما میتوان با تدبیر و درایت خطر احتمالی را تبدیل به فرصت طلایی کرد.

این کارشناس سینما ادامه داد: ویژگی عمده و یا رمز موفقیت سینماگران ایرانی در محافل و برنامه های فرهنگی هنری دنیا، سادگی، صمیمت در روایت، ارایه راهکارهای گره گشا بخصوص درباره مسایل اجتماعی و انسانی است. انسانهای امروز نیاز به گفتگو و تعامل برای حل بسیاری از بحران ها در روابط شخصی و خانوادگی دارد و فیلمسازان ایرانی چون بضاعت و اندیشه راهگشا، بر اثرآموزه های فرهنگی و قومی دیرینه و تاریخی دارد و روح معنوی این اندیشه در قصه های امروزی جاری است، مورد توجه جهانیان قرار میگیرد مثل مضمون" آفت دروغ گفتن در روابط ها "در آثار جناب اصغر فرهادی و یا شیوه های تربیتی کودکان در آثار مرحوم کیارستمی و یا زندگی فقیرانه اما مومنانه و پاک دست بودن مجید مجیدی، طبیعتا آثار فراوانی در ایران تولید می شود که نیازهای مخاطبین جهانی را  برآورد نمیکند مورد توجه هم قرار نگرفته و به آرشیو سپرده شدند. 

محمود گبرلو در پایان گفت: نکته آخر که حائز اهمیت است استراتژی حضور بین المللی سینمای ایران در مجامع جهانی است که به نظرم فرقی با استراتژی های وزارت امورخارجه ندارد . سیاست های جهانی در صورتی موفق است که با در نظر گرفتن منافع ملی و فرهنگی بدون توجه به رفتارهای غیر کارشناسی برخی در داخل و یا گروههایی که سینما و سینماگر ایرانی را غریبه بیگانه و معاند می پندارند ویا رفتارهای سیاسی و گاه ضد دین و یا ضد انقلابی برخی جشنواره ها که متاثر از سیاستهای جهانی است عمل کرد و از این تکنولوژی برتر و قدرتمند استفاده مطلوب کرد. 

انتهای پیام/