به گزارش برنا؛ رسیدن به ارتفاع بالای ۵۰ کیلومتر، تنها با موشکهایی قابل دسترسی است که نیروی عظیمی را صرف غلبه بر نیروی جاذبه زمین میکنند. تات این شیوه حملونقل را «بسیار ناکارآمد» مینامد، زیرا موشکها باید حین پرواز با حمل پیشران با نیروی گرانشی مقابله و بر کشش اتمسفر نیز غلبه کنند.
در این مسیر آنها میخواهند بالابری را در یک برج بسازند؛ سازهای که حدود ۲۳برابر بلندتر از بلندترین ساختمان جهان است! ثبت اختراع آسانسور فضایی تات که توسط اداره ثبت اختراع ایالات متحده تأیید شد، مشخص میکند که این برج میتواند روی هر «سطح سیارهای» و نه فقط زمین ساخته شود.
این نشان میدهد که تات بسیار به آینده فکر میکند. این شرکت کانادایی در حق ثبت اختراع میگوید که بالای برج بهعنوان محل پرتاب موشک عمل میکند. این حق اختراع همچنین خاطرنشان میکند که این برج میتواند برای گردشگری، مشاهده و تحقیق نیز مورد استفاده قرار بگیرد؛ اگرچه دقیقا مشخص نیست که محققان و گردشگران چگونه و با چه سازوکاری میخواهند چنین کاری را انجام دهند؟
این ثبت اختراع بهشدت روی کشف چگونگی حمایت از چنین ساختار بلند و باریکی تمرکز دارد. دکتر برندان کواین، یکی از نویسندگان این اختراع میگوید که برج از «فشار پنوماتیک» استفاده میکند و به شرکت تات این اجازه را میدهد تا سطح برج را کنترل کند. کواین گفت که این امر امکان هدایت فعالانه مرکز ثقل به سمت چیزهایی مانند توفانها را فراهم میکند تا برج سقوط نکند.
این پروژه ممکن است بسیار پرخرج بهنظر برسد، اما بهگفته این شرکت، حمایتهایی پشت این ایده قرار دارد. باید درنظر داشت که روند کنونی رسیدن به فضا نیز بسیار هزینهبر است؛ ازجمله هزینههای سوخت و سختافزارهای یکبار مصرف، سفر فضایی را بسیار گران میکند. هنگامی که موشکها از زمین بلند میشوند، ۱۵ تا ۲۵ کیلومتر بهصورت عمودی پرواز میکنند و این سوخت و سختافزارهای گرانقیمتی را صرف میکند.