به گزارش گروه فرهنگ و هنر برنا؛ علی اکبر قاضی نظام با اشاره به ارکان نویسندگی گفت: انگیزه، هدفمند بودن، اراده به نویسندگی، احساس و عاطفه خاص، جهانبینی و اعتقاد، شرایط محیطی مناسب و تسلط بر زبان از اهمیت خاصی برخوردار است. همچنین یک طرح داستانی خوب باید به سوالاتی مانند چه چیزی؟کجا؟چه وقت؟چرا و چگونه پاسخ دهد.
وی مواردی که یک طرح خوب به آن نیاز دارد را برشمرد و افزود: یک طرح خوب باید باورکردنی، کامل و روشن و رشته حوادث منظم و ناگسسته ای داشته باشد همچنین دارای گرههایی باشد تا به یک اوج منطقی برسد و با احساسات و عواطف انسانی سر و کار داشته باشد و مهمتر اینکه بهتر است بکر باشد.
قاضینظام با بیان اینکه یک طرح داستانی باید کشش داشته باشد، بیان داشت: طرح موقع خلق شدن با شخصیت مطرح میشود و حوادث و رویدادها را شخصیت اصلی میپروراند و موضوع قصه، با شخصیت در موقعیت شکل میگیرد. معمولا در طرح با شخصیتی روبرو میشویم که هدفی را دنبال میکند البته گاهی شخصیتها در مقابل یکدیگر قرار میگیرند و موجب کشمکش میشود و بهترین نوع کشمکش، کشمکشی است که در مقابل هم بایستند. مانند انیمیشن «تام و جری».
این نویسنده افزود: یک طرح خوب و استادانه باید از انسجام کافی برخوردار باشد و از تداوم به اوج و نتیجه برسد بدین ترتیب ایده اولیه شکل میگیرد و نباید از یاد ببریم که طرح خوب از منطق علت و معلولی برخوردار است. طرح، ماده خام و طبیعت «واقعه» است که به اختیار مدلل شده باشد. هنرمند یا نویسنده، این ماده خام را پرورش میدهد، شفاف میسازد و آن را به درستی پرداخت میکند، به آن حرکت و رشد میدهد و فضا و ابعاد هنری به آن میبخشد، ساختمان و زبان هنری به آن میدهد ، شخصیتهایش را میسازد و جهانبینی خاص خود را در آن میپراکند و به نتیجه و هدف میرساند.
قاضینظام با بیان اینکه به عنوان نویسنده باید آنقدر بنویسید تا به طرح اولیه برسید، گفت: طرح داستان باید رشتهای از وقایع به هم پیوسته باشد و به نتیجه معینی بپیوندد که در این صورت هر یک از این وقایع را بحران داستان میگوییم. بحرانها، نقاط تغییر وضع یا نقاط تغییر منظر هستند و هر یک به دیگری گره خورده و همه با هم داستان را به سوی بحرانی عمده یا اوج داستان هدایت میکند که تسلسل و تدام این وقایع را آکسیون میگویند.
وی در ادامه گفت: یک نویسنده خوب باید در عرض یک یا نیم ساعت بتواند قصه کامل خود را بازگو کند. باید توجه داشته باشید که در طرح، شخصیتپردازی انجام نمیشود و دیالوگ ندارد، مگر آنکه دیالوگ اهمیت بسزایی در فیلمنامه داشته باشد.
قاضینظام عناصر اساسی داستان را برشمرد و گفت: موضوع، محتوا، ساختمان، زبان، شخصیت، فضا، حرکت و برخورد، نتیجه و هدف عناصر اصلی داستان را تشکیل میدهند. ساختار فیلمنامه نیز بسیار مهم است و از عناصری مانند پیرنگ، شخصیت، کشمکش، بحران، نقطه اوج (به عنوان مهمترین بحران) و گفتوگو و معرفی آنچه بیننده باید بداند، تشکیل میشود.
انتهای پیام/