پلتفرم ها ریت کیفی سینما را افزایش داده‌اند

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ پلتفرم ها و شبکه نمایش خانگی و سریال های تولیدی در تلویزیون با سرفصل هایی چون؛

فیلمنامه، بازیگر، کارگردان و سبک روایت باهم در رقابت هستند.

رضا درستکار، نویسنده، کارگردان سینما و تلویزیون در این باره به خبرنگار برنا گفت:

تقسیم بندی فیلم و سریال ها به دو بخش جدی و کمدی نسبت به گذشته کمی در حال کم رنگ تر شدن است بنابراین آثاری که ساخت بهتری دارند بیشتر مورد توجه قرار می گیرند مانند سریال «پوست شیر» که هم مورد توجه ماخطبین خاص و هم مورد توجه مخاطبین عام تر قرار گرفته است و برخی از مجموعه ها به دلیل داشتن کیفیت بهتر در پرداخت و اجرا از وضعیت بهتری در پلتفرم ها برخوردارند. 

نویسنده فیلم سینمایی «دستم پاست» بیان کرد: سریالی مانند «نیوکمپ» به دلیل تکراری کردن مدل های روایت یا مدل های اجرای کمدی اقبال کمتری دارد به نسبت مثلا سریال «آکتور» که نگاه آرمانی تری نسبت به ساخت مجموعه در نظر دارد. برای من به شخصه هر چقدر فضا جدید تر و اجراها دقیق تر باشد، جالب تر و جذاب تر است.باتوجه به اینکه سریال ها و مجموعه های شبکه نمایش خانگی کمک کرده اند تا اندازه و ریت کلی ساختارهای نمایشی در ایران بالا برود، هنوز به جایگاهی که باید هم نرسیده اند.

او ادامه داد: از نظر من سریال «میخواهم زنده بمانم» و سریال «رهایم کن» جزء بهترین سریال های شبکه نمایش خانگی هستند. سریال هایی مانند «پوست شیر» و «سرگیجه» که فضای تلخ تری داشتند هم به نسبت شبد نبوده اند.

این نویسنده و کارگردان درباره ویژگی های سریال های «میخواهم زنده بمانم» و «رهایم کن» توضیح داد: اولین موضوع این است که در تلاش برای انطباق تاریخی در قصه ها و موضوعات سال های قبل دارند بنابراین ویژگی مهم تری است به نسبت سایر مجموعه ها که به دنبال این هستند که سعی بر این دارند فضای داستان پرداز داشته باشند. ویژگی بعدی پرداخت و اجرای خوب، ارائه فضاهای جدید، پیشبرد روایت و تصویر جدید حتی از کسانی که در حال ایفای نقش هستند.

رضا درستکار در پایان گفت: پلتفرم ها چند ویژگی خوب دارند اولیش این است که اندازه و ریت کیفی سینما را افزایش دادند قبلا در سینمای ایران تنها فیلم های طنز خریدار داشتند و این فیلم ها بسیار کیفیت پایینی داشتند اما خب با وجود پلتفرم ها این موضوع کمرنگ شد. دومین ویژگی خوب پلتفرم ها این است که توانستند یک اشتغال خیلی خوب برای بخشی از فعالان سینمای ایران ایجاد کنند. به هر حال به زنده نگه داشتن صنعت فیلم در این سال هایی که نسبتا سخت و سال های رکود بود، کمک کرده اند.

انتهای پیام/