وزیر میراث فرهنگی از دریاچه اوان در منطقه الموت قزوین دیدن کرد

به گزارش خبرنگار فرهنگی برنا از قزوین؛ عزت الله ضرغامی وزیر میراث فرهنگی، گردشگری وصنایع دستی در دومین سفر خود به استان قزوین روز سه شنبه وارد منطقه الموت شد تا از این منطقه دیدن کند.

در این سفر لطف الله سیاهکلی و فاطمه محمد بیگی نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی، مریم جلالی معاون صنایع دستی، علی اصغر شالبافیان ، معاون گردشگری و سرمایه گذاری، علی طلوعی، معاون توسعه مدیریت و علی دارابی قائم مقام وزیر و جواد واحدی معاون حقوقی، مجلس و استانها، خزائلی مدیرکل میراث فرهنگی استان نیز حضور دارند.

دریاچه زیبای اُوان در نیمه شمالی الموت، در دامنه قله خشچال، در فاصله ۷۵ کیلومتری قزوین و در میان چهار روستای اوان، وربن، زواردشت و زرآباد شهر قزوین قرار دارد.

این دریاچه که بیش از هفتاد هزار مترمربع مساحت دارد، در ارتفاع هزار و هشتصد و پانزده متری از سطح دریا واقع شده‌ و طول آن در طویل ‌ترین قسمت ۳۲۵ متر و عرض آن ۲۷۵ متر است.

این دریاچه تنها از آب چشمه‌های کوچک زیرزمینی موجود در بستر دریاچه تغذیه و بخش ناچیزی از آن هنگام بارندگی و به صورت سطحی تأمین می‌شود.

عمیق‌ترین بخش دریاچه اوان آن که توسط یک تیم غواصی در ۱۸ مرداد ماه سال ۹۲ با استفاده از دو دستگاه دایو کامپیوتر سوانتو اندازه‌گیری شده حدود  ۶٫۸ متر با دمای آب ۲۳ درجه سانتیگراد و میدان دید در زیر آب کمتر از یک متر می‌باشد که در جنوب شرقی آن واقع شده ‌است.

برخی از مردم محلی عمق‌های متفاوتی را برای این دریاچه عنوان کرده اند که تیم غواصی چنین چیزی را تأیید نکرده است. 

بستر دریاچه مملو از لجن و رسوبات ته‌ نشین شده است که حالت چسبندگی بسیاری دارد و از سرریز آب دریاچه نیز رود کوچکی تشکیل می‌شود که آب آن مورد استفاده کشاورزان روستاهای کوشک و آیین است. 

در تابستان این دریاچه محل ماهی‌گیری، آب‌ تنی و قایق‌رانی و در پاییز، مأمن پرندگان مهاجر مانند قو، غاز، مرغابی و در زمستان با توجه به برودت هوا و یخ زدن سطح آن قابل اسکی سواری است.

دریاچهٔ اُوان احتمالاً ۵۰۰ سال پیش بر اثر لغزش به وجود آمده که این لغزش در حال حاضر غیرفعال است. اعتقادی وجود دارد مبنی بر اینکه این دریاچه بازماندهٔ دریاچه بزرگی در قدیم است.

غیر از گونه‌های درختی دست‌کاشت نظیر بید، چنار، تبریزی، سیب، آلبالو، گیلاس، سنجد، فندق و گردو، گیاهان علفی مانند گون، کنگر، شیرین ‌بیان و گونه‌های مختلف دیگر از خانواده گرامینه و لگومینیوزه هم در حوزه آبخیز وربن وجود دارند. 

از گیاهان داخل دریاچه هم می‌توان به نی‌بن در آب و گیاهان غوطه ور خوشاب و چنگال آبی اشاره کرد که محیط مناسبی را برای پرورش ماهیانی چون اردک ماهی به وجود می‌آورند.

از گونه‌های جانوری اطراف دریاچه می‌توان به کل و بز کوهی که به علت شکار بی‌رویه و تخریب زیستگاه آنان کاهش چشمگیری یافته‌اند به پلنگ، خرس قهوه‌ای، روباه، شغال، گرگ، گراز، شنگ (جانور)، سیاه گوش (گربه وحشی) انواع عقابها، دال، دلیجه، شاهین، جغد، کبک، فاخته، دارکوب، سبزقبا، زاغ و گنجشک خانگی، قورباغه، لاک ‌پشت و خرچنگ اشاره کرد.

در دریاچه اوان انواع ماهی‌ قزل‌آلا، کپور و اردک ماهی نیز وجود دارد.

انتهای پیام