همکاری مادرنا با دانشگاه مک‌گیل برای توسعه فناوری نانوذرات لیپیدی

خبرگزاری برنا؛ مادرنا که یک شرکت زیست‌فناوری پیشگام در حوزه RNA پیام‌رسان (mRNA) و واکسن‌ است، برای پشتیبانی از دو پروژه تحقیقاتی نوآورانه در حوزه نانوذرات لیپیدی (LNP) با دانشگاه مک‌گیل وارد همکاری شده است. نانوذرات لیپیدی مؤلفه‌های مهمی در داروهای mRNA مانند واکسن بوده، چرا که این نانوذرات ابزار مناسبی برای رهایش mRNA به سلول‌های هدف هستند.

به تازگی، دانشگاه مک‌گیل و مادرنا همکاری‌های خود را در حوزه‌های مختلف تقویت کرده‌اند. در مارس ۲۰۲۲، دانشگاه مک‌گیل بخشی از برنامه دسترسی به mRNA شرکت مادرنا شد که هدف آن تسریع توسعه واکسن‌ها و داروهای جدید با استفاده از فناوری mRNA برای بیماری‌های عفونی نوظهور است.

مارتا کرارا؛ قائم مقام شرکت مادرنا و مدیر بخش تحقیق و نوآوری می‌گوید: «مک گیل دارای نیروی انسانی غنی از استعداد و امکانات تحقیقاتی شناخته شده بین‌المللی است که به تحقیقات حوزه mRNA و نانوذرات می‌پردازند، اما در تلاش جهانی برای توسعه روش‌های درمانی جدید، همکاری بین دانشگاه و صنعت بسیار مهم است. با حمایت مادرنا، این دو پروژه تحقیقاتی بسیار تخصصی این پتانسیل را دارند که کاربرد نانوذرات را در توسعه و تحویل روش‌های درمانی مبتنی برmRNA برای طیف وسیعی از بیماری‌ها تسریع کنند.»

وی افزود: «مادرنا به عنوان شرکتی که متعهد به پیشبرد برنامه‌های تحقیق و نوآوری است، مفتخر است که بخشی از اکوسیستم علمی قوی و پر جنب‌وجوش کانادا است. ما پتانسیل فوق‌العاده mRNA و تخصص متمرکز بر نانوذرات را که در دانشگاه مک‌گیل در حال ظهور است، می‌شناسیم و در طی دو سال آینده در این دو پروژه تخصصی نانوذرات لیپیدی سرمایه‌گذاری می‌کنیم. با همکاری با مؤسسات دانشگاهی برجسته مانند دانشگاه مک‌گیل، ما اطمینان داریم که می‌توانیم همچنان مرزهای آنچه که در این زمینه به سرعت در حال ظهور است و در نهایت زندگی بیماران را از طریق علم mRNA بهبود می‌بخشیم را ادامه دهیم.»

دو پروژه انتخاب شده برای تأمین بودجه توسط مادرنا عبارت‌اند از:

پروژه ۱: بهینه سازی ادوات حمل mRNA مبتنی بر ذرات خارج سلولی

دکتر جولیا برنیر؛ استادیار بخش‌های انکولوژی و آسیب‌شناسی در مک گیل و دانشمند در برنامه تحقیقات سرطان در انستیتوی تحقیقات مرکز بهداشت دانشگاه مک گیل (RI-MUHC)، در حال بررسی روش‌های تقویت ذرات خاص مانند mRNA است. وزیکول‌های خارج سلولی (EVS) به طور طبیعی نانوذراتی هستند که تقریباً توسط تمام سلول‌ها آزاد می‌شوند و می‌توانند محموله را به سلول‌های خاص تحویل دهند. تحقیقات وی با هدف توسعه یک سیستم تحویل سلول با استفاده از میکروسیالی، که فعالیت EV را تقلید می‌کند، می‌تواند به بهینه‌سازی تحویل به سلول‌های گیرنده هدفمند کمک کند. نتایج این پروژه، امکان ایجاد روش‌های درمانی فراتر از واکسن، مانند انکولوژی دقیق و سایر بیماری‌ها را فراهم می‌کند. قرار است این پروژه به مدت سه سال اجرا شود.

پروژه ۲: تعیین مشخصات و کنترل کیفی نانوذرات لیپیدی

دکتر دیوید یونکر؛ استاد و رئیس  گروه مهندسی زیست پزشکی، در حال انجام یک مطالعه برای توصیف نانوذرات لیپیدی است تا اندازه خاص و توزیع بار آن‌ها بهتر درک شود. روش‌های استاندارد نمی‌توانند به طور همزمان اندازه و بار بار نانوذرات لیپیدی منفرد را تعیین کنند، بنابراین اغلب فقط به طور متوسط اندازه گیری می‌شوند. این تیم با استفاده از یک روش جدید که توسط آزمایشگاه خود تهیه شده است، اندازه و بار هزاران نانوذرات لیپیدی منفرد را اندازه‌گیری می‌کند. این نتایج بهینه‌سازی تولید نانوذرات لیپیدی را امکان‌پذیر می‌کند. این پروژه برای یک دوره یک ساله اجرا خواهد شد.

انتهای پیام/