به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا نشست «جایگاه ادیان توحیدی در اندیشه اسلام و اسناد بینالمللی» در مرکز پژوهشهای مجلس با حضور بابک نگاهداری و اقلیتهای مذهبی مختلف برگزار شد.
در این نشست آرا شاوردیان نماینده آرامنه مجلس شورای اسلامی گفت: در قانون جمهوری اسلامی ایران و همچنین سایر قوانین حقوقی؛ اقلیتها به رسمیت شناخته شده است، حق بر انجام مراسمات مذهبی، حق تعلیم و تربیت دینی بر اساس مذهب فرد، حق بر انجام احوال شخصیه بر اساس مذهب فرد، حق سوگند به کتاب مقدس فرد، حق داشتن احزاب و انجمنها و همچنین داشتن ردیف بودجه اختصاصی، مواردی از حقوق پذیرفته شده برای پذیرفته برای پیروان ادیان توحیدی در قوانین کشورمان است.
وی ادامه داد: تکریم پیروان ادیان توحیدی و توجه به حقوق آنان در قوانین کشور در مرحله اول، نه بر اساس اسناد بینالمللی، بلکه الزامات حقوق بشری است، این الزامات با توجه به منافع برخی کشورها متغیر هستند و نشأت گرفته از بینش غیرقابل تغییر دین اسلام در مورد ادیان توحیدی است.
این نماینده مجلس تاکید کرد: در تاریخ اسلام شاهدیم که بزرگان این دین همواره بر احترام آزادی و حریت پیروان دیگر تأکید میکردند و مسلمانان هم با همین نگاه به آنان نگاه میکردند. حضرت امام خمینی(ره) در تمام سخنان خود به این نکته مهم اشاره دارند که تمام ادیان الهی برای تربیت روح انسان آمدهاند و این مشخصه، یعنی تربیت روح را ما فقط در ادیان الهی میبینیم. از دیدگاه ایشان که دیدگاه یک متفکر برجسته دینی و عالم اسلامی است، ادیانی که در قرآن کریم از آنان نام رفته است، ادیان الهی محسوب میشوند. ایشان همیشه در مورد این ادیان الهی به دیدۀ احترام و تکریم نگریستهاند و این موضوع همواره سرلوحه قانونگذاران جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته است.
آرا شاوردیان افزود: آیت الله خامنهای رهبر معظم انقلاب به عنوان پرورشیافتۀ مکتب توحید در مورد پیروان ادیان الهی، دیدگاههای عمدهای دارند. به فرمودۀ معظم له ما از اسلام آموختهایم که باید با پیروان ادیان دیگر با انصاف و عدالت برخورد کرد. این حکم اسلام به ما است.
وی همچنین در بخشی از سخنان خود تاکید کرد: در قلمرو اسناد بینالمللی، در چندین مورد بر اهمیت آزادی مذهب و احترام به نظامهای اعتقادی مختلف به طور صریح و ضمنی اشاره شده است. شاید روشنترین سند بینالمللی در مورد احترام به عقاید و ادیان، اعلامیۀ جهانی حقوق بشر و مشخصاً ماده 18 این اعلامیه است که به طور خاص، حق آزادی عقیده و مذهب را تأیید میکند.
این نماینده مجلس در ادامه گفت: علاوه بر این، اعلامیۀ سازمان ملل درباره رفع هر نوع تبعیض مبتنی بر مذهب و عقیده، تعهد به تساهل مذهبی را تقویت میکند، اما باید به این نکته به عنوان اساسیترین اصل حقوقی توجه داشت که حقوق و آزادیهای هر فرد در جامعه آنجایی محدود میشود که حقوق افراد دیگر آغاز میشود.
آرا شاوردیان با بیان اینکه نکتۀ حائر اهمیت این است توهین و تحقیر ادیان، نباید و نمیتواند در پرتو آزادی بیان توجیه شود عنوان کرد: حادثۀ دردناک اخیر و سوزاندن قرآن کریم در سوئد و دانمارک که این بار با مجوز رسمی پلیس سوئد و با ادعای واهی آزادی بیان صورت گرفت، نه تنها وجدان جمعی پیروان ادیان را جریحه دار کرد، بلکه نقض فاحش تعهدات بینالمللی سوئد و منتسب به این کشور است.
وی در ادامه در بخش دیگری از سخنان خود مطرح کرد: قرآن به قصص انبیاء مکرر اشاره کرده و حتی شرح حال برخی انبیا چون حضرت موسی(علیهالسلام) و حضرت عیسی (علیهالسلام) به طور مبسوط در آیات متعدد آمده و بهترین توصیفات برای آنان شده است. بنابراین ضروری است که چنین اقدامات رادیکال و مبتذلانهای به صورت جمعی محکوم شود و باید اهانت به مقدسات یک دین، توهین به مقدسات دیگر ادیان تلقی کرد.
این نماینده مجلس در پایان خاطر نشان کرد: ماجرای دردناک قرآنسوزی آزمونی برای همه پیروان ادیان توحیدی بود که خوشبختانه با واکنش در خورد و به موقع رهبران ادیان همراه بود.
در اواخر این جلسه بابک نگاهداری، رئیس مرکز پژوهای مجلس در خصوص هتک حرمت قرآن کریم گفت: پدیدۀ قرآنسوزی یک پدیدۀ سیاسی است و ما در این ماجرا دست استکبار و شیاطین جهانی را میبینم. هرچند این رویداد تلخ و هنجارشکن پدیدۀ سیاسی است، اما راه حل آن فرهنگی است.
وی با بیان اینکه این دستهای شیطانی از آستین جبهۀ کفر و اسکتبار بیرون آمده و قصد دارد جبههای را درون ادیان الهی شکل دهد تاکید کرد: باید بدانیم یک طرف این جبهه، لشکر کفر و یک طرف، ادیان الهی هستند. ما نباید در ترفند آنها قرار بگیریم و درون ادیان جبههبندی شکل دهیم.
نگاهداری در پایان خاطر نشان کرد: راه حل این است که ما وحدت را بین ادیان الهی تا حداکثر ممکن افزایش دهیم و این تهدید را تبدیل به فرصتی کنیم. نشست امروز با همین سیاست شکل گرفته است. هر اندازه روی ارزشهای مشترک ادیان تأکید کنیم، میتواند به عنوان یکی از ابزارهای وحدت تلقی شود.
انتهای پیام/