زن و مرد، قربانی خشونت خانگی

به گزارش خبرگزاری برنا، خشونت بین زوجین به عنوان یک پدیده تحقیقاتی در دهه ­های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. جنبه­ های فرهنگی، روانی و اجتماعی این خشونت خانگی بسیار مهم بوده و مورد بررسی قرار گرفته است. اقدام پیشگیرانه برای مقابله با این موضوع جدی و مهم که تأثیر شدیدی بر همسر دارد، مستلزم شناسایی علل خشونت است و ریشه های آن را می توان در زندگی روزمره افراد و رفتارهای فرهنگی و اجتماعی آنها و سبک تربیتی­شان جستجو کرد و بسیار مهم است که به عنوان یک پدیده­ی رایج در جامعه نظر گرفته شود.

خشونت بین زوجین انواعی از پرخاشگری بین زوجین است و گاهی اوقات به عنوان خشونت خانگی، آزاد خانگی و خشونت شریک زندگی یا برخی اصطلاحات دیگر توصیف می شود. خشونت خانگی یک موضوع اجتماعی پیچیده و جدی است که اثرات مخرب اجتماعی، اقتصادی و سلامتی بر خانواده ها و افراد دارد، اما هنوز در بسیاری از کشورها شناسایی و گزارش و جرم انگاری نمی­شود و به عنوان یک رفتار معمول شناخته می شود. در اروپا، خشونت خانگی باعث مرگ 73000 نفر در سال 2002 شد و به عنوان سومین علت مرگ و میر در رتبه بندی قرار گرفت. اگرچه در این آمار خشونت خانگی در بین تمام اعضای خانواده و حتی درمورد فرزندان مشترک است. بر اساس یک سازمان آمار اسپانیایی، افزایش 29.7 درصدی در تعداد تماس‌های کودکان در معرض خطر آزار خانگی در سال 2013 مشاهده شده است. اما باید دقت داشت که خشونت خانگی فقط توسط مردان انجام نمی شود و زنان نیز مرتکب آن می شوند. در آمارهای منتشر شده این مطلب به وضوح دیده می­شود که خشونت علیه مردان ابدا ناچیز نیست و از سوی دیگر به دلیل خجالت­آور بودن امری قربانی خشونت در خانواده شدن برای یک مرد، کمتر از زنان بیان و مورد پیگیری قرار می­گیرد.

زمانی که شکاف بزرگی بین زن و مرد در ابعاد مختلف از قبیل فردی، خانوادگی، زناشویی و برون زناشویی وجود داشته باشد، خشونت خانگی ممکن است متعاقبا رخ دهد. نباید از نظر دور داشت که افرادی که به خشونت اقدام می­ورزند باید تحت درمان قرار گیرند و این امر بر سلامت فرد، خانواده و جامعه موثر است. عوامل اصلی خشونت خانگی را در زیر معرفی می کنیم:

1. عوامل فردی: اعتیاد، ازدواج نامناسب، اختلالات شخصیتی و ناامیدی.
2. عوامل زناشویی: الگوهای ارتباطی ناکارآمد، تفاوت های عمده زن و مرد، تخیل درمورد ازدواج، اختلالات جنسی، روابط متقاطع.
3. عوامل داخلی: نابرابری بین زوجین، ساختار مخدوش خانواده، تجربه زندگی قبلی.
4. عوامل برون زناشویی: عوامل اقتصادی، شغلی و مذهبی.

دسته شماره 1- عوامل فردی:

• اعتیاد (هر نوع اعتیاد به مواد مخدر در زوجین)؛
• ازدواج نامناسب، عدم آمادگی برای ازدواج، همسان نبودن معیارهای ازدواج.
• اختلالات شخصیتی از جمله پارانوئید، خودشیفتگی، وسواس اجباری و منفعل/تهاجمی؛
• ناامیدی، عدم امید به بهبود زندگی، شکست در کنترل مشکل در طول چرخه زندگی.

دسته شماره 2- عوامل زناشویی:

• الگوهای ارتباطی ناکارآمد (عدم ارتباط، رفتار کناره‌گیری تعاملی، تلافی، فقدان مهارت حل تعارض، فقدان محبت و صمیمیت).
• تفاوت های عمده بین زن و مرد (تفاوت شخصیت، تفاوت در اعتقادات مذهبی، تفاوت های فرهنگی، تفاوت سنی، تفاوت علاقه، تفاوت تحصیلی).
• عدم تصور صحیح از ازدواج
• اختلالات جنسی، خودارضایی، ناتوانی جنسی، اینرسی جنسی.
• روابط متقاطع

دسته 3- عوامل داخلی:

• نابرابری (روابط گسسته و به هم پیوسته)؛
• ساختار خانواده (الگوی نامناسب خانواده، مادرسالاری یا پدرسالاری در زوج یا زوجه)؛
• تجارب قبلی خانوادگی.

دسته 4- عوامل برون زناشویی:

• عوامل اقتصادی، اجتماعی و شغلی.

نویسنده: زهرا میرزائی، دکتری مطالعات زنان

انتهای پیام/