به گزارش خبرنگار باشگاه جوانی خبرگزاری برنا، اگرچه ادبیات کلاسیک در جهان محبوب و ادبیات نمایشی نیز فرهنگی غنی دارد؛ اما ادبیات ایرانی، خواسته یا ناخواسته متعلق به بلند مرتبهترین جای قلب کتابخوانها است.
اتفاقاتی که یک نوجوان ایرانی در خاورمیانه طی یک روز از سر میگذراند برای ادبیات اروپا تراژدی به حساب میآید، از همین رو ادبیات معاصر ایران بیشترین مطابقت را با فرهنگ ایرانی روزمره یک نوجوان دارد.
کتاب «شلوارهای وصلهدار» که در سال ۱۳۳۶ برای اولین بار منتشر شد، از جمله کتابهایی است که حتی بعد از نیم قرن ذهن یک جوان ایرانی را میخواند. رسول پرویزی ۱۹ داستان کوتاه در این کتاب گنجانده که داستان «قصه عینکم» نیز در کتاب زبان و ادبیات فارسی پایه یازدهم آمده است.
پرویزی نه یک نویسنده، که به قول خودش به عنوان یک نقال شناخته میشود که اگرچه از شهرت برخوردار نیست اما تاثیرگذاری اون در اندک کتابهایش نمایان است، همانطور که در کتاب «شلوارهای وصله دار» توانسته سختگیریهای دوره پهلوی را از پوشش و اجبار به کت و شلوار پوشیدن گرفته تا باقی مسائل، به شیرینی قند و شکر روایت کند.
در بخشی از این کتاب میخوانیم:
«از روز اول که دختر همسایه را دیدم هوا ورم داشت، فوری کیسه دل را درآوردم و آن را در طبق اخلاص گذاشتم که به معشوق تقدیم دارم. این را نیز بگویم که محصل دوره ادبی طبعا عاشق پیشه میشود، مثل شاگردان دورههای ریاضی و طبیعی سروکارش با لابراتوار و فرمولهای گیج کننده و ریاضیات عالیه نیست؛ سروکارش با شعر و غزل و تاریخ و آثار جاوید ادبی است. شعر و ادب آن هم در زبان ما مقدمه عشق و عاشقی است. بروید و به کلاسهای ادبیات سر بزنید و در آنجا تا بخواهید لیلی و مجنون، رومئو و ژولیت و یوسف و زلیخا پیدا میشود. آخر جوانی هست، شادابی هست، نان مفت پدر هست، شعر و غزل هم هست، اگر با این مقدمات عاشق نشوند خیلی خرند!...»
جالب است بدانید «شلوارهای وصلهدار» و ۱۹ داستان کوتاه این مجموعه خاطرات نویسنده است که در شهر شیراز رخ میدهد.
این که پرویزی اتفاقات ناگوار دوره شاهنشاهی را در بستر فرهنگی و اجتماعی بررسی کرده و با چاشنی کمدی به رشته تحریر درآورده؛ نشان از یک ادبیات کم نظیر دارد که آمیخته با نوستالژی و کلمات محاورهای شکسته است و به این ترتیب از رده کتابهای معمولی خارج میشود.
این دلایل « شلوارهای وصله دار» را به گزینهای مناسب برای کتابهای صوتی تبدیل میکند که برای هر گروه سنی مناسب است.
انتهای پیام/