آیت الله علم الهدی: مکتب حسینی، آیین نامه فرهنگ پاسداری/ حاج قاسم، نماد سپاه و شخصیتی در تراز شهدای کربلا بود

به گزارش خبرگزاری برنا از خراسان رضوی، آیت‌الله سید احمد علم‌الهدی در دیدار با سردار سیدهاشم غیاثی فرمانده سپاه امام رضا(ع) که به مناسبت فرارسیدن سالروز ولادت امام حسین(ع) و روز پاسدار با حضور جمعی از فرماندهان رده‌های مختلف سپاه استان برگزار شد، اظهار کرد: افتخار همه ایثارگری‌ها و فداکاری‌های شما پاسداران در پهنه تاریخ انقلاب اسلامی باعث شده تا سپاه، محور اقتدار نظام و انقلاب باشد.

وی با اشاره به فرازهایی از سوره مبارکه فجر افزود: استنادات قرآنی، روایی و منطقی فراوانی وجود دارد که ثابت می‌کند ماجرای کربلا، مقدمه‌ای برای ظهور حضرت بقیة‌الله(عج) است. اینکه در روایت آمده وجود اقدس امام زمان(عج) در لحظه ظهور، پشت به خانه کعبه می‌دهد و می‌گوید «أَلا يَا أَهلَ الْعالَم، إِنّی أَنَا الْمُنْتَقِم،  إِنَّ جَدِّيَ الُحَسین قُتِلَ عَطشانا»، یک جنبه از آن همان حالت معنوی و احساسی آن است اما در عمل، پرده از این حقیقت بر می‌دارد که مفهوم مهدویت و فرهنگ شهادت، دو معنای متناظر و به‌هم‌پیوسته است. همه این‌ها نشانه یک همبستگی و اتحاد محتوایی است.

مکتب حسینی، آیین‎نامه فرهنگ پاسداری

نماینده ولی‌فقیه در استان خراسان رضوی خاطرنشان کرد: طبق استشهادات قرآنی برخواسته از سوره مبارکه فجر، اکنون در زمان «وَاللَّیلِ اِذا یَسر» هستیم یعنی زمانی که شب حاکم است و اگرچه نمونه نظام ولایی به دنیا ارائه شده و قلوب ملت‌ها روز به روز به این محتوا گرایش بیشتری پیدا می‌کند اما در هر حال، تلاش‌های جدی برای براندازی این الگو در جریان است. در همین شرایط نیز فداکاری و ایثارگری به نفع ارزش‌هاست که ضرورت مضاعف پیدا می‌کند.

امام جمعه مشهد با اشاره به نام‌گذاری روز ولادت امام حسین(ع) به نام روز پاسدار در سال 1359 تصریح کرد: امتیاز بزرگ امام راحل این بود که از مراتب عالی حکمت برخوردار بود و این در سیره عملی مقام معظم رهبری هم استمرار یافته است. نمود عملیاتی این حکمت نیز آن است که ایشان روز ولادت امام حسین(ع) را روز پاسدار نامیدند و آن هم در شرایطی رخ داد که هنوز سه ماه به آغاز دفاع مقدس مانده بود. اینکه روز ولادت حضرت سیدالشهدا(ع) به این نام معین شد، در عمل شرایطی را رقم زد که یک آیین‌نامه جامع برای پاسداری شکل بگیرد و معلوم شود پاسدار تام و تمام موردنظر انقلاب اسلامی، شخصیتی است که بتواند به سبک ایثارگری حضرت سیدالشهدا(ع) برای اسلام، وجود خود را فدای انقلاب کند.

وی تأکید کرد: با این نام‌گذاری، امام راحل به همه یاد داد هر آنچه در تاریخ از ایثارگری‌های حضرت سیدالشهدا(ع) و حماسه جاودان کربلا وجود دارد، همه نشانه‌هایی است که در وجود یک پاسدار باید باشد. اینکه انسان به پیروی از مکتب حسینی، هرچه در توان دارد به پای دین خدا بریزد، این آموزه فرهنگ پاسداری و منشعب از مکتب اباعبدالله(ع) است.

پاسدار تراز، شخصیتی مشابه با شهدای کربلا

آیت‌الله علم‌الهدی گفت: از آن زمان 43 سال می‌گذرد و پهنه عملیات 43 ساله سپاه پاسداران از آن روز تا الآن از یک عنوان به یک فرهنگ تسری یافته و نه‌فقط مرزهای ایران اسلامی بلکه سرتاسر منطقه را دربرگرفته است. اینکه می‌گوییم پاسداری تبدیل به یک فرهنگ شده، گزافه نیست. خدا رحمت کند مرحوم سلیمانی را. امتیاز برجسته هویت او که نمادی از سپاه بود، علاوه بر حُسن تدابیر و مجاهدتش بیش از همه به اراده و استمرار او در ایثارگری بازمی‌گردد. اینکه مردی از سال 1359 به جبهه برود و تا سال 1398 در جنگ بماند، این چقدر شبیه شهدای کربلاست؟ وجود قاسم سلیمانی با آن‌چه حبیب ابن مظاهر، زهیر ابن غین یا عابس ابن شبیب داشت به طور کامل قابل‌مقایسه است و وجود این شباهت ها، هنر امام راحل در بنیان‎گذاری جریانی است که می تواند در مقام پرورش و تربیت به جایگاه رشد انسانی برسد که با شهدای کربلا قابل‌مقایسه باشد.

وی بیان کرد: شما برادران که در این کشور، مزین به این کسوت هستید، سعی کنید فرهنگ پاسداری را بر زندگی خود حاکم کنید. عزیزان من، اینجور نیست که در فرهنگ پاسداری، بحث درجه، رتبه، پیشرفت یا درآمد مطرح باشد. روز عاشورا، حضرت سیدالشهدا(ع) به کدامیک از یاران خود پست و مقام و رتبه داد؟ درست است که پاداش اخروی دیدند، عاقبت بخیر شدند و آن طرف همنشین انبیای الهی و آبرومند در دنیا و آخرت هستند اما این طرف چیزی جز جان‎دادن و ذبح‎شدن در راه دین خدا نصیبشان نشد.

شهادت ارادی است، نصیب‎شدنی نیست

عضو مجلس خبرگان رهبری در تشریح مفهوم هدایت اختیاری اظهار کرد: برادران، عزیزان من، انسان محکوم به مرگ است. عمده مواقع نیز چاره ای جز جان‎دادن وجود ندارد. با این حال، تفاوت فرهنگ پاسداری این است انسانی تربیت می‌کند که نشاط جان‎دادن دارند؛ یعنی همان چیزی که در مدافعان حرم به وضوح می دیدیم که در میان وحشت رایج و فراگیر، به دل دشمن می زدند، از مرگ باکی نداشتند و همین نشاط در جان‎دادن هم آن ها را به توفیق می رساند.

وی افزود: در فرازی از دعای عهد می‌گوییم «طائِعین غَیرَ مُکرَهین» و از خدا می خواهیم ما را از کسانی قرار دهد که به دور از اجبار، خودشان از روی رغبت تبعیت کرده اند. روح این کلام، همان نشاط در جان‎دادن است و این باید در وجود انسان نهادینه شود. خیلی پیش می آید این جوانان که به من می رسند، از ما می خواهند برای شهادتشان دعا کنم. شهادت اینجور نیست عزیزان من؛ برای شهیدشدن باید انسان خود را در خطی قرار دهد که همه چیزش را برای خدا بدهد. اینجور است که می شود انسان 50 سال زندگی کند و در انتها حتی به اجل طبیعی از دنیا برود اما در درگاه الهی شهید باشد زیرا به هر ترتیب، شهادت ارادی است، نصیب‎شدنی نیست.

انتهای پیام/