تکلیف جشنواره کودک و نوجوان بازگشت تئاتر به سرفصل‌ درسی مدارس باشد

به گزارش گروه فرهنگ و هنر برنا؛ ارمغان بهداروند مدیرعامل سابق انجمن هنر‌های نمایشی ایران در یادداشتی نگاهی به رویکرد سیاست گذاری و اهداف جشنواره تئاتر کودک و نوجوان دارد که به شرح ذیل است:

جشنواره تئاتر کودک و نوجوان؛ بیش از اعتناء و احترام به تئاتر و مقصور ماندن در یک رویداد رقابتی، معرکۀ مواجهۀ با نسل نو و فرصتِ هم‌جهانی با کودکان و نوجوانانی‌ست که در روزگار رسانه‌های مجازی و هوش و حواس مصنوعی، دستاوردی فراتر از نظام‌های تربیتی و الگو‌های آموزشی مستقر داشته‌اند و به ارادۀ و تجربه و طبع و طبیعت خویش جهان زیستی خود را خلق کرده‌اند.

جهانی فراتر و فرهیخته‌تر از کتاب‌ها و متمایز از تکالیف تصنعی مدارس. تئاتر باید جویای این جهان باشد و آن چه را که در پایش‌های اجتماعی به حفره‌های نسلی شهره است، پیش چشم داشته باشد. به عبارت دیگر تئاتر باید در آرمان‌ها و آرزو‌های این نسل، خلق شود.

تئاتر باید میدان حقیقت‌ها و راوی مصیبت‌ها باشد و در آزمونی دشوار، مولود گفت‌وگوی کودکان و نوجوانان و ترجیح ارادۀ آن‌ها باشد. باید بپذیریم حرکت در مسیر تجربه‌های عقیم اجرایی و کلیشه‌های خنثی مفهومی، نه حرکت، بلکه توقف و تسلیم است و هر رویدادی را صرفاً به یک دورهمی ابتر تبدیل می‌کند.

جشنوارۀ تئاتر کودک و نوجوان در طی بیست و هشت دورۀ برگزاری خود کمتر دستخوش ابتلائات سلیقه‌ای مدیران و بدعت آفرینی‌های نامرسوم گردیده است. شاید این باکرگی، بیشتر از آن رو باشد که کاخ جشنواره نه در تهران که در دیگر استان‌ها برپا می‌شده است و دیگر آن که شاید بهتر باشد بگویم: خوشبختانه، اهمیت آن برای متصدیان امر چندان مشهود نبوده است.

تئاتر و به طور خاص تئاتر کودک و نوجوان، متعهدانه به پرورش نسلی هوشمند و پرسشگر اندیشیده است. تمرین فعالیت‌های جمعی، شناخت رسانه‌های گروهی، مهارت افزایی در ارسال و انتقال پیام، تقویت ابتکار فکری و خلّاقیت‌های فردی از آن جمله به شمار می‌رود که برآیند آن در این سال‌ها به شکلی سلسله‌وار در ادوار بعدی هر جشنواره خود را به نمایش گذاشته است. اختلاف ارتفاع شور و شعور تئاتر کودک و نوجوان امروز با آن چه در دیگر دهه‌های ماضی رقم خورده است، موید سلامت و مهارت دبیران ادوار این جشنواره بوده است.

این جشنواره، در آزمونی دیگر پای گذاشته است. اگر چه از پس سال‌ها برگزاری این رویداد در همدان، استان یزد و شهر اردکان میزبان گروه‌های نمایشی خواهد بود، اما شاید همین تغییر محیطی بتواند ارزش‌افزوده‌ای برای برگزاری باشکوه‌تر و موثرتر آن به حساب آید.

«امیرمشهدی‌عباس» در تصدی دبیری این دوره از جشنوارۀ کودک و نوجوان، شعار «تئاتر، تمرین ناب زندگی» را مقصد جشنواره دانسته است. قطعاً در این دوره باید طرح دغدغه­ها و دقیقه­های کودکان و نوجوانان این مرز و بوم با عبور از مرز‌های تحمیلی غیرتئاتری و ترسیم باید‌های و نباید‌های زیستی بیشتر مد نظر قرار گیرد که با آن چه از تجربۀ کاری و پیشینۀ هنری امیر مشهدی‌عباس برمی‌آید، دور از انتظار نیست.

بیست و هشتمین جشنوارۀ بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان اردکان، باید تجلی تئاتری باشد که به دیگران می‌اندیشد. تئاتری که نه صرفاً به دیروز، بلکه باید بیش از پیش به امروز و فردای مخاطبان خویش بیندیشد. فراموش نکنیم ارتقاء کیفی این جشنواره و هر جشنوارۀ دیگر نه فقط در چگونگی اجرای آن که به انتخاب هوشمندانۀ سیاست‌گذاران، پذیرش اصل تنوع سلایق هنری، تعریف تداوم تولیدات مبتنی بر اهداف جشنواره و امکان‌سنجی اجرای عمومی تئاتر وابسته است. مقصد مطلوب این جشنواره، باید حضور دوبارۀ تئاتر در سرفصل‌های درسی مدارس و کتب درسی باشد.

گونه‌های نمایشی می‌توانند مکمل شگرد‌ها و شیوه‌های نوین آموزشی این روزگار باشند و در تربیت نسلی که متفاوت و متمایز از ما می‌اندیشد موفق‌تر باشند. تکلیف تصدی دولتی تئاتر نه صرفاً تولید آمار که آمایش اثربخشی رویداد‌ها و تصحیح تجربه‌های اجرایی‌ست. ناگفته پیداست اگر در چرخۀ رویدادزایی‌های اداره کل‌هنر‌های نمایشی تناسبی میان اراده و انتظار مخاطبان و معاصرت‌های اجتماعی با آن چه در جشنواره‌ها اتفاق می‌افتد نباشد، جز رنج و رنجوری جمعیت تئاتر فرجامی نخواهد داشت.



بیست و هشتمین جشنواره بین المللی تئاتر کودک و نوجوان با شعار «تئاتر، تمرین ناب زندگی» و با هدف تقویت همدلی و همراهی، رشد آگاهی و اعتماد به نفس فرزندان ایران زمین از طریق نمایش، به دبیری امیر مشهدی عباس، یکم تا ۶ اسفندماه سال ۱۴۰۲ در شهر تاریخی اردکان یزد برگزار می‌شود.

انتهای پیام/