چرا تحریم‌های اقتصادی غرب علیه روسیه بی‌تاثیر بود؟

به گزارش خبرنگار بین‌الملل خبرگزاری برنا، تارنمای پولیتیکو با اشاره به تحریم‌های تاریخی غرب علیه مسکو طی دو سال اخیر، به بررسی چگونگی مقابله کرملین با مجازات‌های بین‌المللی پرداخته و نوشت: مسکو از نقاط ضعف غرب در متحد کردن کشور‌ها و یا قوانین غیرقابل اجرا به سود خود بهره برده است.

براساس گزارش این نشریه آمریکایی، از آغاز جنگ میان روسیه و اوکراین در ۲۴ فوریه ۲۰۲۲، مسکو با جریمه‌های سنگینی از سوی واشنگتن و بروکسل مواجه شده است. این جریمه‌ها که عمدتاً تحریم‌های اقتصادی هستند تا حد زیادی برای تخلیه خزانه روسیه طراحی شده اند.

پولیتیکو افزود: این در حالی است که با وجود شرایط جنگی، اقتصاد روسیه دوباره بهبود یافته، کارخانه‌های آن در حال فعالیت هستند و فروش نفت و گاز آن نسبتاً بالا است.

سوالی که در این شرایط مطرح می‌شود این که چرا تحریم‌های بین المللی غرب علیه روسیه این کشور را از ادامه جنگ با اوکراین منصرف نکرده است؟

این گزارش اراده سیاسی و توانایی فنی مسکو را دو عامل مهم و موثر در این موضوع دانسته و نوشت: کشور‌هایی که کارزار تحریم را دنبال می‌کنند همیشه تمرکز، بودجه یا قوانین یکسانی ندارند و این باعث می‌شود که اجرای آن در بین متحدان بی‌تاثیر شود. از طرفی سیاست این معادله را پیچیده‌تر می‌کند. به عنوان مثال برای یک دولت سخت است که دولت دیگری را تحت فشار قرار دهد در حالی که به همکاری با روسیه در جبهه‌های دیگر نیاز دارد، بنابر این نمی‌تواند خرید محصولات روسی را متوقف کند.

این گزارش با اشاره به این که محدودیت‌های کارزار سنگین تحریم‌ها، پروژه بزرگ غرب برای مهار روسیه با ابزار‌های غیرنظامی را زیر سوال برده است افزود: حیاتی‌ترین ابزاری که ایالات متحده و شرکای آن علیه روسیه استفاده کرده اند، تحریم‌های اقتصادی سنتی است که عموما افراد، شرکت‌ها و سازمان‌های دولتی را هدف قرار می‌دهد. این تحریم‌ها همچنین می‌توانند به موسسات مالی، از جمله بانک مرکزی کشوری که بسیاری از دارایی‌های ملی خود را در آن جای داده است، ضربه بزنند.

پولیتیکو گسترش همکاری روسیه با کشور‌های غیر غربی را یکی از راه‌های فرار مسکو برای خرید، فروش و جابجایی محصولات خود برشمرده و نوشت: چین با استفاده از تخفیف‌های ارائه شده توسط کرملین، خرید نفت از این کشور را به طور چشمگیری افزایش داده است. از طرفی مسکو از حفره‌هایی استفاده می‌کند که به این کشور اجازه می‌دهد نفت خام را به کشور‌هایی مانند چین، ترکیه و هند بفرستد تا به سوخت تبدیل شده و سپس به اتحادیه اروپا و بریتانیا فروخته شود. این در حالی است که تا زمانی که خود نفت توسط واسطه‌ها (نه فروشنده و نه خریدار) اداره می‌شود، در واقع قوانین نقض نمی‌شود.

این گزارش در ادامه با اشاره به عدم کارآیی جامعهٔ جهانی در ارتباطات مالی بین بانکی (سوئیفت) در روز‌ها و ماه‌های پس از آغاز جنگ میان مسکو و کی‌یف اشاره کرده و نوشت: غرب ارتباط دست‌کم ۱۰ بانک روسی به انجمن ارتباطات مالی بین بانکی جهانی را قطع کرد، اما بسیاری از بانک‌های روسیه، از جمله برخی از بانک‌های کلیدی درگیر در معاملات انرژی، همچنان با سوئیفت ارتباط دارند. طبق گزارش شورای آتلانتیک، اکثر بانک‌های منطقه‌ای و کوچک‌تر روسیه (بیش از ۳۰۰ بانک) همچنان به سوئیفت دسترسی دارند و این روسیه را قادر می‌سازد تا پرداخت‌ها و مبادلات فرامرزی خود برای واردات و صادرات رااز طریق این بانک‌ها انجام دهد.

پولیتیکو در پایان گزارش خود با اشاره به ناکارآمدی فشار‌های غرب برای صدمه زدن به اقتصاد روسیه در برهه کنونی تاکید کرد که ممکن است سال‌ها طول بکشد تا عناصر کارزار فشار علیه این کشور به نتیجه مطلوب آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها برسد.

انتهای پیام/