به گزارش برنا ، به اذعان صاحبنظران و کارشناسان، یکی از راههایی که میتوان مفاهیم کاربردی و مورد نیاز امروز جامعه را در بین مردم گفتمان کرد و به مسلمات فکری رایج بین مردم تبدیل کرد، حفظ آیات کلیدی قرآن توسط عموم جامعه است.
رهبری به حفظ آیات کلیدی و مهمی که دست استعمار سعی در دورنگهداشتن جوامع اسلامی از آنان داشته است تأکید ویژهای دارند.
جهت تحقق قرآنی فریضه جهاد تبیین نیاز به یک حرکت و جریان قرآنی همافزای ملی، با پرچمداری جریانهای مردمی و حمایت تمام قد ظرفیتهای حاکمیتی و دولتی است. این جریان، در گام اول در ماه مبارک رمضان، جهت ادای فریضه فوری و قطعی جهاد تبیین و تقویت ایمان و امید مردم، به گفتمانسازی «زندگی با آیهها» ی قرآن با محوریت ۵۰ فراز از قرآن کریم میپردازد. این حرکت فراگیر با بهرهگیری از رسانه در ابعاد و سطوح گوناگون و با توجه به ظرفیتها و اقتضائات ماه مبارک رمضان که مقارن با تعطیلات نوروزی است، با تقویت حلقههای میانی و ظرفیتهای مردمی حاضر در میدان، به دنبال ایجاد یک حرکت ملی با همافزایی تمام ظرفیتهای مردمی و حکومتی است.
در این حرکت، نگاه طیف گستردهای از مردم نسبت به قرآن تصحیح میگردد. بخشی از مردم با ۵۰ فراز از قرآن کریم که طرحی منسجم از نظام فکری مکتب را ارائه میدهد آشنا میشوند و به حفظ کردن این آیات تشویق و ترغیب میشوند و شاهد کنشگری آنان خواهیم بود، چرا که در گام دوم انقلاب، باید مردم را از صرف استفاده به افاده و کنشگری سوق دهیم.
در این مسیر و جهت اتقان و احکام هر چه بیشتر، با هدف محوریت یافتن نظرات اندیشمندانی که نظام اندیشهشان بر اساس مبانی قرآنی شکل گرفته و در عین تسلط به مبانی قرآنی، نگاهی به عرصه واقع و عینیت جامعه نیز در آنها وجود دارد.
چهارمین قسمت آیه دوم سوره بقره است که خداوند میفرمایند: «ذَلِکَ الْکِتَابُ لَا رَیْبَ فِیهِ هُدًی لِلْمُتَّقِینَ، آن کتاب با عظمتی است که شک در آن راه ندارد؛ و مایه هدایت پرهیزکاران است.!»
آیه ۲ بعد از بیان حروف مقطعه، قرآن اشاره به عظمت این کتاب آسمانی کرده میگوید: «این همان کتاب با عظمت است که هیچ گونه تردید در آن وجود ندارد» (ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فِیهِ).اینکه میگوید هیچ گونه شکّ و تردید در آن وجود ندارد این یک ادعا نیست بلکه آنچنان آثار صدق و عظمت و انسجام و استحکام و عمق معانی و شیرینی و فصاحت لغات و تعبیرات در آن نمایان است که هر گونه وسوسه و شکّ را از خود دور میکند. جالب اینکه گذشت زمان نه تنها طراوت آن را نمیکاهد بلکه هر قدر علم به سوی تکامل پیش میرود درخشش این آیات بیشتر میشود، سپس در ادامه میافزاید: این کتاب «مایه هدایت پرهیزکاران است» (هُدیً لِلْمُتَّقِینَ).
هدایت چیست؟
کلمه «هدایت» در قرآن به دو معنی بازگشت میکند:
۱- «هدایت تکوینی» :و منظور از آن رهبری موجودات به وسیله پروردگار زیر پوشش نظام آفرینش و قانونمندیهای حساب شده جهان هستی است.
۲- «هدایت تشریعی» :که به وسیله پیامبران و کتابهای آسمانی انجام میگیرد و انسانها با تعلیم و تربیت آنها در مسیر تکامل پیش میروند.
چرا هدایت قرآن ویژه پرهیزکاران است؟
مسلماً قرآن برای هدایت همه جهانیان نازل شده، ولی چرا در آیه فوق هدایت قرآن مخصوص پرهیزکاران معرفی گردیده؟ علت آن این است که تا مرحلهای از تقوا در وجود انسان نباشد (مرحله تسلیم در مقابل حق و پذیرش آنچه هماهنگ با عقل و فطرت است) محال است انسان از هدایت کتابهای آسمانی و دعوت انبیا بهره بگیرد. «زمین شورهزار هرگز سنبل برنیارد، اگر چه هزاران مرتبه باران بر آن ببارد». سرزمین وجود انسانی نیز تا از لجاجت و عناد و تعصّب پاک نشود، بذر هدایت را نمیپذیرد، و لذا خداوند میفرماید: «قرآن هادی و راهنمای متقیان است».
در این آیه نکاتی دارد که از آن چنین استخراج میشود:
*قرآن در عظمت، مقامی بس والا دارد.
* راهنما باید در روش دعوت و محتوای برنامه خود، قاطع و استوار باشد.
جملهی «لا رَیْبَ فِیهِ» نشانگر استواری و استحکام قرآن است.
*توانِ قرآن بر هدایت پرهیزکاران، خود بهترین دلیل بر اتقان و حقّانیت آن است. هُدیً لِلْمُتَّقِینَ
* تنها افراد پاک وپرهیزکار، از هدایت قرآن بهرهمند میشوند. «هُدیً لِلْمُتَّقِینَ» هرکس که ظرف دلش پاکتر باشد، بهرهمندی و نورگیری او بیشتر است.