خانه‌های بلژیک «کامی پیسارو» در موزه هنرهای معاصر

|
۱۴۰۳/۰۱/۱۲
|
۱۰:۰۱:۱۷
| کد خبر: ۲۰۷۳۰۷۴
خانه‌های بلژیک «کامی پیسارو» در موزه هنرهای معاصر
نمایشگاه نقاشی «بر فراز دشت» متشکل از 70 اثر برجسته از نقاشان بزرگ خارجی و ایرانی است که از 19فروردین تا 16اردیبهشت 1403 در موزه هنرهای معاصر تهران برپاست.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ «برفراز دشت‌» عنوان نمایشگاهی جدید متشکل از 70 اثر برجسته از نقاشان بزرگ ایرانی و خارجی در موزه هنرهای معاصر ایران است. این نمایشگاه از 19 اسفندماه تا 16 اردیبهشت 1403  برپاست.

«بر فراز دشت‌» آثاری از کلود مونه، کامی پیسارو، ژان دافی، دیوید هاکنی، لودویک پیت، سهراب سپهری، ابوالقاسم سعیدی، پرویز کلانتری، جلال شباهنگی، حسین محجوبی، فریده لاشایی، میرعبدالرضا دریابیگی، محمود جوادی‌پور، ناصر عصار، علی آذرگین، محمد رادوند، داوود امدادیان، علی گلستانه، منوچهر نیازی، علی محمد حیدریان، رضا شهابی، محسن سهیلی، علی اکبر یاسمی و… را مجددا از گنجینه موزه رونمایی و در معرض دید عموم قرار داده است.

فروردین و اردیبهشت فرصت مناسبی برای بازدید از این نمایشگاه است. به همین بهانه هرروز به معرفی یک اثر از این گنجینه می‌پردازیم که در ادامه خواهید خواند.

کامی پیسارو/ خانه‌های نوکیا در بلژیک/ رنگ روغن روی بوم

اگر این روزها سری به موزه هنرهای معاصر بزنید در سالن شماره 6 می‌توانید یک اثر با عنوان: خانه‌های نوکیا در بلژیک از «کامی پیسارو» و 4 اثر دیگر با عنوان: «گاوآهن» را ببینید.

/////

////خانه‌های بلژیک «کامی پیسارو» در موزه هنرهای معاصر

یاکوب آبراهام کامی پیسارو(Jacob Abraham Camille Pissarro) زاده ۱۰ ژوئیه ۱۸۳۰ نقاش دریافتگر(امپرسیونیست) دانمارکی-فرانسوی بود.

کامی پیسارو نقاشی است که نه تنها او را بنیان‌گذار دریافتگری(امپرسیونیسم) می‌دانند، بلکه وی را استاد چهار نقاش بزرگ پسادریافتگر از جمله: سزان، گوگن و ون‌گوک می‌خوانند. او از استادان پل گوگن بود. رنوآر چهره‌نگاره‌های پیسارو از مردم عادی را انقلابی می‌خواند. وی تنها هنرمندی بود که آثارش بین سال‌های ۱۸۷۴ و ۱۸۸۶ در هر هشت نمایشگاه آثار دریافت‌گرانه پاریس به معرض نمایش درآمدند.

مهارت خاص او در منظره‌سازی آشکار بود، منظره‌های مورد علاقه او اکثراً مناظر بیگانه و غیر فرانسوی بودند. او تا سال‌های متمادی خاطرات مناطق گرمسیری را چنان خوب به یاد می‌آورد که آن‌ها را با همه ویژگی‌هایشان نقاشی می‌کرد. همان زندگی گیاهی که با نخل‌های بلند و رنگ پردازی گرم و افق‌های گسترده دوردست نمایانده می‌شد و انسان تکرار و بازتاب آن را بعدها در بهترین تابلوهای امپرسیونیستی می‌یافت.

پیسارو سرانجام گرفتار آبسه پروستات بود و در 73 سالگی یعنی ۱۳ نوامبر ۱۹۰۳ درگذشت.

انتهای پیام/

نظر شما