انتخابات روسیه؛ محبوبیت پوتین در مقابل سیاست‌های دوگانه رسانه‌های غرب

گروه بین‌الملل خبرگزاری برنا، همایون برخور: کاملا بدیهی است که هرگاه دولتمردان در راستای اهداف و خیر و صلاح شهروندان خود فعالیت کنند در راس قدرت باقی خواهند ماند و پیروزی تاریخی ولادیمیر پوتین در انتخابات ریاست جمهوری روسیه با وجود اتهامات کشور‌های غربی درباره تصنعی بودن انتخابات روسیه، مصداق همین مسئله است.

حتی پیش از شروع انتخابات ریاست جمهوری روسیه، نشریه‌های معتبر غربی، ضمن نادیده گرفتن محبوبیت پوتین در روسیه، با پافشاری روی تصنعی بودن انتخابات این کشور، شروع به تخریب ولادیمیر پوتین، سیاست‌های داخلی روسیه و انتقاد گسترده از تفکرات سیاسی جامعه روسیه کردند.

نیویورک تایمز در گزارشی، انتخابات روسیه را، انتخاباتی غیرعادلانه، تقلبی و "برنامه ریزی شده" توصیف کرد. واشنگتن پست، انتخابات روسیه را "مضحک" خواند، شبکه آمریکایی سی ان ان نیز ضمن انتقاد از شیوه برگزاری انتخابات روسیه در گزارشی نوشت: انتخابات رسیوه، صحنه‌ای از پیش طراحی شده و خالی هرگونه مخالف است.

بی بی سی و نشریه‌های انگلیسی همچون گاردین نیز با استناد با آمار منتشر شده از سوی Golos (سازمانی مردم نهاد و وابسته به دولت‌های اروپایی) از انتخابات ریاست جمهوری روسیه انتقاد کردند و نوشتند: به علت عدم حضور نماینده‌ای آشکار برای همه احزاب شهروندان روسیه، انتخابات روسیه معتبر نیست.

اما، پس از برگزاری انتخابات به مدت سه روز در تاریخ، میزان مشارکت شهروندان روسیه در انتخابات رکورد میزان مشارکت‌ها در انتخابات روسیه پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی را در هم شکست.

‌رکورد جدید مشارکت در انتخابات ریاست‌جمهوری روسیه

براساس آمار منتشر شده از سوی نیویورک تایمز، بیش از ۸۷ میلیون و یکصد هزار نفر، یعنی ۷۷.۴۴ درصد واجدان شرایط شرکت در انتخابات، به پای صندوق‌های رای روسیه رفته بودند.

با اعلام مشارکت ۷۷.۴۴ درصدی مردم روسیه در انتخابات ریاست‌جمهوری، رکورد قبلی این کشور شکسته شد. پیش از این، رکورد مشارکت در انتخابات ریاست‌جمهوری روسیه مربوط به دوره نخست این انتخابات پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی بود که در آن ۷۴.۷ درصد واجدان شرایط رأی دادند. در آن انتخابات در سال ۱۹۹۱ میلادی، بوریس یلتسین به ریاست‌جمهوری برگزیده شد.

پیش از نشر آمار رسمی، مراکز افکارسنجی در روسیه، مشارکت ۷۱ درصدی در انتخابات این کشور و پیروزی ولادیمیر پوتین با کسب ۸۲ درصد آرا در این انتخابات را پیش‌بینی کرده بودند.

بی رقیب بودن پوتین ناشی از محبوبیت است یا سرکوب؟

با پیروزی پوتین در انتخابات ریاست جمهوری روسیه برای پنجمین مرتبه و کسب ۸۷.۲۸ درصد آرا، می‌توان نتیجه گرفت که او در انتخابات بی رقیب بوده است. اما آیا این مسئله از محبوبیت وی نشات می‌گیرد یا سرکوب مخالفان؟

در تاریخ روسیه همیشه یک فرد نقش کلیدی در رهبری این کشور را داشته است و این مسئله در دوران حاکمیت تزارها، دوران حکومت ۷۲ ساله بلشویک‌ها و در دوران روسیه جدید طی ۳۲ سال گذشته باقی مانده است.

همیشه یک فرد با پشتیبانی احزاب و ساختار اولیگارشی حاکم بر روسیه حکومت را رهبری کرده است. با وجود برقراری نظام سیاسی فدراتیو در روسیه، همه چیز در مسکو توسط شخصی واحد تعیین شده و می‌شود و بنابراین اقتدارگرایی روسی وحدت کشور را از مرکز هدایت و حفظ می‌کند و با ترتیبات اجرایی پیچیده‌ای که بین نهاد‌های چهارگانه در روسیه یعنی دیوان سالاران دولتی با همکاری ارتش و سرویس امنیت فدرال و نهاد کلیسای ارتدوکس توانسته اند نوعی دموکراسی مدیریت شده را در روسیه به پیش برند.

پوتین در سال‌های حاکمیت خود در عمل اجازه نداده است هیچ رقیب جدی در مقابل او مطرح شود او با استفاده از ظرفیت یاران خود که از دوران سنت پیترزبورگ با او همراه بودند، تیم منسجمی را تشکیل داده است که از لحاظ سیاسی در قالب حزب مقتدر "روسیه واحد" فعالیت می‌کنند.

برای اکثر مردم روسیه فردی که بتواند اقتدار امپراتوری روسیه تزاری و دوران شکوفایی ابرقدرتی شوروی را برای روسیه احیاء کند در وجود پوتین خلاصه شده است و برای اغلب آنها حذف شدن رقبای پوتین از انتخابات اهمیتی ندارد، زیرا همانطور که در انتخابات مشخص شد، انتخابات مردم روسیه پوتین است و پیروزی وی با پیروزی‌های پیشین وی در انتخابات تطابق دارد.

پوتین در دورانی که همچنان فردی ناشناس بود، با کسب ۵۱.۹۵ رای مثبت، در اولین انتخابات ریاست جمهوری خود پیروز شد. واضح است که با توجه به سیاست‌های وی برای تغییر ساختار اجتماعی و اقتصادی روسیه و بهبودی کیفیت زندگی روس‌ها تحت ریاست جمهوری وی، محبوبیت پوتین نیز افزایش یابد و این مسئله با کسب ۷۱.۳۱ درصد آرا در سال ۲۰۰۴، ۶۳.۶ درصد آرا در سال ۲۰۱۲ (وی به علت قانون اساسی روسیه برای جلوگیری از حضور فردی در انتخابات برای سومین بار در انتخابات ۲۰۰۸ مشارکت نکرد.) و ۷۶.۶۹ درصد آرا در سال ۲۰۱۸ کاملا آشکار است.

ریاکاری غربی‌ها در تصنعی خواندن انتخابات روسیه

در همین حین، رسانه‌های غربی، تصمیم ولودیمیر زلنسکی برای لغو برگزاری انتخابات به بهانه شرایط جنگی نادیده گرفته اند و بعنوان بازوی سیاسی همراه با کی‌یف، هرگونه انتقاد داخلی علیه مشروعیت دولت زلنسکی را "توطئه سیاسی مسکو" توصیف می‌کنند. این درحالی است براساس آمار منتشر شده از سوی موسسه اوکراینی SOCIS، اگر همین امروز در اوکراین انتخابات برگزار شود، زلنسکی با کسب ۲۳.۷ درصد آرا در دور اول و با کسب حداکثر ۳۲.۵ درصد آرا در دور دوم، بازنده خواهد بود و والری زالوژنی، فرمانده برکنار شده ارتش اوکراین پیروز خواهد شد.

اما اوج وقاحت رسانه‌های غربی به حمایت آنها از زلنسکی محدود نشده است. همانطور که پیشتر ذکر شد، فقط ۲۳ درصد از واجدین شرایط در انتخابات مشارکت نکرده اند و همانطور که گاردین، سی ان ان و رسانه‌های متعدد غربی در گزارش‌های خود نوشتند؛ علت عدم مشارکت ۲۳ درصد از واجدین شرایط، عدم حضور نماینده‌ای همراستا با ارزش‌های سیاسی این افراد است.

اما، برخلاف ادعای رسانه‌های غربی مبنی بر عدم وجود شخصی بعنوان نماینده "اکثریت جامعه روسیه" در انتخابات، با توجه به آمار منتشر شده از سوی همین رسانه ها، اکثریت جامعه روسیه، پوتین را انتخاب کردند و بخش اندکی از جامعه در انتخابات روسیه مشارکت نکرده اند.

اگر عدم مشارکت ۲۳ درصد از جامعه هر کشوری به معنای عدم مشروعیت ساختار سیاسی و حاکمیت آن کشور باشد، پس باید ساختار سیاسی آمریکا را نیز نامشروع دانست.

در سال ۲۰۲۰، فقط ۶۰.۸ درصد واجدین شرایط در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شرکت کردند و براساس استاندارد ارائه شده از سوی رسانه‌های آمریکایی، باید مشروعیت حاکمیت آمریکا نیز زیر سوال برود. مسئله عدم مشارکت شهروندان آمریکایی در انتخابات ریاست جمهوری در سال ۲۰۲۴ نیز مسئله‌ای قابل تاملی است.

به اذعان نیویورک تایمز، رای‌های باطله و افرادی که نمی‌خواهند در انتخابات مشارکت کنند، سرنوشت انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۲۰۲۴ را تعیین خواهند کرد. سی ان ان در واکنش به انتخابات روسیه، نوشت که بسیاری از روس‌ها بابت عدم حضور نماینده دلخواه خود در انتخابات ناراضی هستند و این شبکه آمریکایی از همین مسئله برای زیر سوال بردن اعتبار انتخابات روسیه استفاده کرد. اما همین شبکه آمریکایی، در تازه‌ترین گزارش خود درباره انتخابات آمریکا، به خستگی آمریکایی‌ها و عدم استقبال آنها از تکرار رقابت بایدن و ترامپ پرده برداشت.

در چنین شرایطی، اگر رسانه‌های روسی و مخالف آمریکا شروع به تصنعی خواندن انتخابات آمریکا کنند، واکنش مقامات آمریکایی چه خواهد بود؟ آیا آمریکایی‌ها همانقدر که به بهانه حقوق بشر و برابری در شرایط داخلی دیگر کشور‌ها دخالت می‌کنند، می‌توانند انتقاد پذیر نیز باشند؟ خیر. همین عدم انتقاد پذیری آمریکا و رفتار‌های قدیس معابانه غرب، یکی از علت‌های فروپاشی جهان تک قطبی تحت راهبری آمریکا و قدرت گرفتن نظم جهانی چند قطبی تحت راهبری و مشارکت بازیکن‌هایی همچون ایران، روسیه و چین است و پیروزی پوتین، به تعمیق این همکاری‌ها خواهد انجامید.

تاثیر پیروزی پوتین روی جنگ اوکراین

تا پیش از وقوع مرگبارترین حمله تروریستی در ۲۰ سال اخیر روسیه در مسکو و آشکار شدن ارتباطاتی غیرمستقیم بین تروریست‌ها و اوکراین، شهروندان روسیه با آری گفتن به پوتین، حمایت خود از جنگ اوکراین و سیاست‌های وی را ابراز کرده بودند و اکنون، با توجه به روحیه ملی گرایی روس ها، انتظار می‌‍رود حمایت آنها از جنگ اوکراین در واکنش به حمله تروریستی اخیر بسیار بیشتر از گذشته شود. در همین راستا، حملات روسیه علیه رژیم کی‌یف گسترش پیدا خواهند کرد و در تازه ترین حمله موشکی روسیه علیه اوکراین که مقامات اوکراینی آن را "بزرگترین حمله موشکی از شروع جنگ اوکراین" نامیده اند، تاثیر حمایت فزاینده روس ها از پوتین روی جنگ اوکراین کاملا آشکار شده است.

حتی در صورت واقعی بودن گزارش‌ها مبنی بر نقش داشتن داعش خراسان بعنوان تنها عامل این حمله که تاکنون بیش از ۱۴۰ کشته برجای گذاشته است، با توجه به سخنان متعدد مقامات آمریکایی و غربی همچون باراک اوباما در سال ۲۰۱۱، داعش دست نشانده کشور‌های غربی است و به اذعان اوباما و هیلاری کلینتون، نیرو‌های داعش توسط نیرو‌های آمریکایی تربیت شده اند و می‌شوند و نقش داشتن غرب در حمله تروریستی مسکو را نمی‌توان نادیده گرفت.

از طرفی، پیش از وقوع حمله تروریستی مذکور، دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین در اظهاراتی گفت که جنگ اوکراین دیگر یک "عملیات ویژه نظامی نیست" و مداخله‌های غرب در اوکراین، این "عملیات ویژه را به جنگی تمام عیار تبدیل کرده است. "

با این تفاسیر، در چنین شرایطی، با توجه به تفکرات روس‌ها درباره جنگ اوکراین و پنداشتن این جنگ، بعنوان جنگی برای نابودی تمدن روسیه توسط غرب، حمایت‌های داخلی از پوتین بسیار بیشتر از گذشته خواهد شد و رسانه‌های غربی با سیاست‌های دوگانه خود در پوشش انتخابات روسیه، به وظیفه خود بعنوان رسانه‌ای بی طرف خیانت کرده اند.

انتهای پیام/