یک سال دولت در اعتدال

یک سال از تصدی امور اجرایی ملک و ملت توسط دولت تدبیر و امید گذشت و مجموعه اعتدال به سالگرد تنفیذ رسید.
 
ماجرای دولت تدبیر و امید از 24 خرداد شروع شد، روزی که صندوق‌های رای یک به یک نام حسن روحانی را قرائت کردند. کشور به قدری کار عقب افتاده داشت که رییس جمهوری منتخب از فردای انتخابش آستین ها را بالا بزند و حتی لحظه ای را از دست ندهد به همین دلیل بود که روز تحلیف فهرست کابینه تحویل رییس مجلس شد تا برای اولین بار یک رییس جمهوری پس از ادای سوگند، همکاران خود را معرفی کرده باشد.

ایرانی که تحویل دولت تدبیر و امید شد در 8 سال قبل به قدری چوب بی تدبیری و تصمیمات لحظه ای، غیرکارشناسی و شتاب زده را خورده بود که برای دوباره ساختنش هم نیاز به کار بود و هم احتیاج به آبرویی داشت که حراج شود. حسن روحانی آبرویی که از قبل انقلاب تا روز 24 خرداد ذره ذره جمع کرده بود آورد و کابینه ای چید که بیش از سیاسی بودن، کار را در اولویت قرار می‌داد.

یک سال گذشت و در طول این یک سال کسانی که از 8 سال دولت تخریب و تحقیر دفاع تمام قد می‌کردند و در تریبون های مختلف، دولت مهرورز را نعوذ بالله، عنایت حضرت مهدی(عج) می‌دانستند و بر آن تاکید می کردند لحظه ای از حاشیه سازی علیه این دولت "نوسفر" فروگذار نبودند. در میان این همه حواشی اما دو شاه بیت، دولت را با قدرت به پیش می‌راند، اول؛ حمایتی مردمی که حتی اگر به حسن روحانی هم رای نداده بودند ولی به واسطه عملکرد صادقانه اش از او حمایت می کردند و دوم هدایت مقام معظم رهبری که به فرموده خودشان"از دولت حمایت می کنند و به مسولان عالیرتبه دولت اعتماد دارند".

دولت تدبیر و امید کارها را همزمان به پیش می برد، اگر در عرصه سیاست خارجی و در مهمترین پرونده شاید تاریخ ایران، محمد جواد ظریف باید رو در روی سیاستمداران برجسته غربی می نشست تا به توافق ژنو برسد، در عرصه اقتصاد هم مردان اقتصادی دولت در پی تدابیری بودند تا تورم را از 44 درصد کاهش دهند.

امروز ایران درگیر بحران هسته ای، به ایرانی تبدیل شده که در مذاکرات دست بالا را دارد و نه تنها از مواضع و منافع مردمش کوتاه نمی آید بلکه جهان را به باور ایران صلح طلب وادار می کند. در منطقه و جهان کشورهای مختلف بر تاثیرگذاری ایران بر تحولات بزرگ سیاسی تاکید دارند و رییس جمهورش را در بزرگترین اتفاقات بین المللی صاحب نظر می‌دانند.

اقتصاد ایران 8 سال سخت را پشت سر گذاشت، کشوری که با تورم 11 درصدی تحویل دولت نهم شده بود با تورم 44 درصدی به دولت یازدهم واگذار شد. موج بزرگی از بیکاران جویای کار بودند و حتی دستکاری در پارامترهای سنجش بیکاری نیز نمی‌توانست نافی این جوانان طالب کار باشد. اجرای غلط مرحله اول هدفمندی یارانه ها هم مزید بر علت شده بود تا زندگی بر تولید و مصرف سخت باشد.بازار کسب و کار رکود تلخی را سپری می کرد،رشد اقتصادی لحظه به لحظه در حال سقوط بود. بازار سرمایه به جای حضور در اقتصاد مولد و در نتیجه ایجاد رونق اقتصادی و اشتغال، به بازار سکه و ارز منتقل شده بود. دولت تدبیر و امید در چنین شرایطی باید تلاش می کرد حداقل رفاه را در کوتاه مدت برای مردم ایجاد کند تا در دراز مدت برخی از این مشکلات رفع شود.

حالا یک سال پس از دولت تدبیر و امید،تورم 44 درصدی  به 25 درصد رسیده است، بازار کسب و کار رونق گرفته و آهسته، آهسته سرمایه ها در حال بازگشت به اقتصاد مولد هستند. فراموش نکنید که اوضاع اقتصادی دولت به قدری بد بود که حتی توان پرداخت وام ازدواج را هم نداشت. حالا اما پله پله این معظلات حل می شوند تا اقصاد سر و سامان بگیرد. مرحله دوم هدفمندی یارانه ها با تدبیر آغاز شده و دولت و مجریان کشور می دانند از این هدفمندی چه هدفی را باید دنبال کنند و از چه نقطه ای به کدام نقطه ثانی برسند.

در حوزه فرهنگ، حداقل کاری که دولت تدبیر و امید انجام داده، آشتی هنرمندان با مردم و مردم با هنرمندان است. این گام اول اگرچه سخت بود ولی انجام شد تا با همکاری سایر نهادهای فرهنگی کشور که زیر نظر دولت نیستند اوضاع فرهنگی نیز به سامان نزدیکتر شود. حمایت قاطع و راسخ علما و مراجع از برخی اقدامات فرهنگی همچون؛ نمایشگاه کتاب می تواند چراغ راهی برای اقدامات آتی در بخش فرهنگی باشد. دولت باید تلاش کند این حمایت به همه حوزه های فرهنگی تسری یافته و استماع دیدگاههای علما در همه حوزه ها مد نظر اهالی فرهنگ قرار گیرد.

ورزش علیرغم اینکه تکلیفش دیر روشن شد ولی در همین مدت کوتاه از حیاط خلوت سیاستمداران خارج شد. قانونگرایی در این عرصه جای روابط گاه ناسالم را گرفت. ورزش صاحب برنامه شد و هدفمند به پیش می‌رود. علیرغم اینکه ذات ورزش جنجال و هیاهو است ولی پس از فروکش کردن این جنجال ها اهالی ورزش از اتفاقات مثبتی که رخ داده رضایت دارند. اقدام به واگذاری دو باشگاه بزرگ تهرانی، شفاف سازی هزینه کرد در ورزش و به کارگیری نخبگان ورزشی به جای اهالی سیاست در سیستم مدیریتی ورزش نقطه روشن دولت در این عرصه است.

همه این اتفاقات خوب، نفی وجود مشکلات بزرگ و گاه برخی کاستی ها نیست. حتما در برخی اقدامات دولت هم ضعف هایی وجود داشته که گاه باعث شده رییس جمهوری شخصا از مردم عذرخواهی کند.در واقع دولت در باد موفقیت ها نمی خوابد و ضعف ها را می بیند تا برای رفع این ضعف ها چاره اندیشی کند.

دولت امروز درگیر بحران های اجتماعی است، بحران هایی که به واسطه عملکرد ضعیف و بدون برنامه های کارشناسی در حوزه های فرهنگی و اقتصادی رخ داده اند. در مقوله جوانان نیاز به هماهنگی 23دستگاه مرتبط با این حوزه احساس می شود. در بحث اقوام و اقلیت های دینی باید برنامه های جامع و منطبق با شعارهای رییس جمهوری اتخاذ شود. در بحث محیط زیست و به ویژه خشک شدن دریاچه ارومیه، دریاچه هامون، رودخانه زاینده رود و حفاظت از جنگلها و مراتع نیاز به سرعت عمل بیشتری وجود دارد. البته هیچ آدم منصفی نمی تواند رفع همه مشکلات را تنها در 365روز مطالبه کند، ولی به نظر می رسد باید دولت سرعت خود در رفع این مشکلات را مثل حوزه های اقتصادی و سیاست خارجی افزایش دهد.
 

دولت یک سال تدبیر کرد تا امید را در دل مردم بکارد و بار دیگر نوید آینده ای روشن بدهد. در منطقه ای که بحران جای جای آن را فراگرفته، مردم ایران زمین در امنیت کامل و با امیدی که در سایه اعتدال بر آنها تابیده، انتظار روزهای روشن فردا را می‌کشند.