آداب و رسوم و مراسم محرم در کهگیلویه و بویر احمد

به گزارش خبرگزاری برنا از استان کهگیلویه و بویراحمد؛عزاداری در ماه محرم از جمله آئین های فرهنگی است که با حفظ عناصر اعتقادی و مذهبی مردم در سالیان متمادی در مناطق مختلف کشور با شکوه بسیار انجام می شود.

مردم استان کهگیلویه و بویراحمد هرساله با آغاز ماه محرم با برپا کردن خیمه‌ها و سیاه پوش کردن تکیه‌ها، مساجد و حسینیه‌ها و نصب پرچم‌های عزا بر سر درب منازل، خود را برای عزاداری و سوگواری سالار شهیدان و 72 تن از یاران باوفایش آماده می‌کنند.

مردم این دیار در این ایام با حضور در محل‌های عزاداری و تشکیل مجالس نوحه‌سرایی و سینه زنی به روش های خاص و ویژه به گرامیداشت این روزها می‌پردازند.

برخی از آیین های سنتی که مردم استان در ایام محرم برگزار می کنند، به علت سبک خاص برگزاری و قدمت زیادشان در فهرست آثار معنوی کشور به ثبت رسیده است.

آب و جارو کردن، غبارروبی و سیاهپوش کردن مساجد و حسینه‌ها، آماده کردن و شستن دیگ‌های بزرگ جهت پخت نذری، خریدن و آماده کردن لباس‌های مشکی، نوشتن جملات و نوشته‌های مربوط به عاشورا و امام حسین (ع) بر روی خودروها از جمله کارهایی است که مردم این استان جهت آماده شدن و استقبال از ماه محرم انجام می‌دهند.

حتی اگر کسی عروسی یا مراسم جشنی دارد آن را قبل از رسیدن ماه محرم انجام و تمام می‌کند چون اعتقاد دارند در ماه محرم و صفر به احترام شهدای کربلا و بی‌بی زینب (س) که داغدار برادر است، نباید مجالس شادی برگزار شود.

عشایر استان نیز همزمان با فرا رسیدن ماه محرم با برپا کردن علم و پایه، نصب یک چراغ بالای آن و جارو زدن اطراف این علم توسط زنان و دختران، آماده کردن دستگاه‌های صوتی جهت اجرای روضه و نوحه‌خوانی به استقبال این ماه می‌روند.

در ایام محرم مردها علم و وسایل صوتی و روشنایی را فراهم کرده و زنان با جارو کردن اطراف آن، جا را برای مراسم سینه‌زنی و زنجیرزنی هیئت امام حسین (ع) آماده می‌کنند. شب‌ها نیز زنان قالی پهن کرده و دورتر از مکان سینه‌زنی نشسته و هیئت را می‌بینند.

در گذشته نیز اسبی را به عنوان اسب امام حسین (ع) زین و تزئین کرده و بین هیئت می‌گردانند، نوحه‌خوانان نوحه می‌خواندند و بعضی‌ها مانند تعزیه واقعه کربلا را به تمثیل اجرا می‌کردند و زن‌ها نیز با دیدن این نمایش‌ها جیغ (لیکه) و شیون سر می‌دادند که به این رسم به اصطلاح «کتل» می‌گفتند.

زنان عشایری حجله‌ای برای حضرت قاسم و گهواره‌ای (تهته) برای حضرت علی‌اصغر (ع) درست کرده، به آن گردو و زنگوله و چشم زخم آویزان و روی آن را پارچه سبز می‌کشیدند.

این زنان در ایام محرم با روشن کردن آتش و دور آن حلقه زدن برای دامادی حضرت قاسم (ع) و حضرت علی‌اصغر نوحه (شروه) خوانده و عزاداری می‌کردند و بعد از آن نیز با وصل کردن سنجاق یا گره زدن پارچه از آنها طلب حاجت می‌کردند.

از دیگر رسم‌های ماه محرم در قدیم این بود که همه خانواده‌ها بعد از عزاداری ظهر عاشورا و اقامه نماز برای نهار به محل عزاداری رفته و کسانی که غذای نذری داشتند آن را آورده و بین عزاداران تقسیم می‌کردند که البته این رسم هنوز هم اجرا می‌شود.

امروزه مراسم سینه‌زنی در این استان شبیه به استان‌های جنوبی مانند خوزستان بوده که بیشتر افراد کمر همدیگر را گرفته و دایره‌ای می‌چرخند.

یکی دیگر از رسم‌های استان پخت حلیم و آش گندم در صبح روز عاشورا است که در زبان محلی به آن «هریسه» می‌گویند.

نذری دادن و سفره انداختن برای حضرت ابوالفضل (ع) نیز از نذرهای شایعی است که خانواده‌های استان آن را انجام داده و از این منبع کرم و سخاوت، کوه استقامت، علمدار و قمر بنی‌هاشم طلب حاجت می‌کنند.

نمادهایی از کربلا، بر پا کردن حجله حضرت قاسم (ع) و نصب لامپ با رنگ‌های مختلف در آن، گهواره حضرت علی‌اصغر (ع) که با پارچه سبز پوشیده شده و روی دست می‌چرخد، برپا کردن سیاه چادرهایی که با پارچه‌های سیاه و سبز پوشیده شده و شب‌ها خار و خاشاک‌هایی در آنها آتش زده و برگزاری نمایش‌هایی از صحنه‌های کربلا به ویژه شهادت امام حسین (ع) و اسارت حضرت زینب (س) و امام سجاد (ع) از دیگر آئین‌ها و مراسماتی است که در  استان کهگیلویه و بویراحمد اجرا می‌شود.

 

انتهای پیام