آیا ماجرای غسل شهادت امام و یاران در شب عاشورا در صورتی که آب در کربلا وجود نداشت صحت دارد؟

به گزارش برنا؛ گفته می‌شود در روز هفتم محرم دشمن به فرمان عبیدالله بن زیاد آب را روی اهل بیت امام حسین علیه‌السلام بست ولی از هفتم محرم به بعد تا شب عاشورا در یکی از این شب‌ها اباعبدالله‌ علیه‌السلام، حضرت عباس‌ علیه‌السلام را همراه 20 نفر که مشک در دست داشتند و 30 نفر که از آن‌ها حفاظت می‌کردند، به فرات فرستادند و آن‌ها توانستند همراه خود آب بیاورند اما در اینکه در روز عاشورا همه آن بزرگواران تشنه بودند و هیچ ذخیره آبی نداشتند شکی نیست.

مسلماً امام حسین‌ علیه‌السلام به‌ عنوان امام بر حق مسلمانان این مسئله را بهتر می‌دانستند که اگر آب به‌قدری کم باشد که انسان بین تشنه ماندن، وضو گرفتن یا غسل کردن بماند، باید وضو و غسل را‌‌ رها کند و بدل از آن تیمم کند و آب را برای شرب نگه‌دارد. چه‌بسا آبی که در اختیار بوده، قابل شرب نبوده است.

در بعضی از نقل‌ها داریم حتی حضرت دستور دادند چاهی را حفر کردند و به آب هم رسیدند اما از ظاهر قضایا برمی‌آید که آن آب قابل شرب نبوده. یعنی با آن می‌شد غسل کنند و وضو بگیرند ولی نمی‌شد آن را بیاشامند. هرچند نقلی هم داریم که دشمن‌‌ آن چاه را هم با حمله‌ای پر کرد و نگذاشت از آن استفاده کنند.