" تعزیه " نمایش محبوب آیینی مذهبی

به گزارش خبرگزاری برنا از گیلان؛ تعزیه شهادت یار و مونس حضرت اباعبدالله الحسین (ع)، علمدار دشت کربلاء، ابوالفضل عباس برپاست، شهادت خوان می‌خواند و مردان و زنان تماشاگر تعزیه، زاری می‌کنند و واقعه را با تمام وجود خود حس می‌نمایند.

نقش تعزیه در گسترش فرهنگ ارادت به امامان و امام زادگان علیهم السلام در گیلان بسیار پر رنگ بوده است.
برخی از تعزیه‌ها که در طول سال و به غیر ایام محرم اجرا می‌شد مختص گیلان و به نوعی شهادت امام زادگان و نوادگان آن بزرگواران را تداعی می‌کردند، بمانند تعزیه امام زاده ابراهیم (ع) و سید جلال الدین اشرف.

آنچه که نگارنده و نسل‌های گذشته از تعزیه به یاد دارند سراسر شور و حب و ارادت به خاندان مبارک پیامبر اکرم (ص)، مولی متقیان (ع)، ابا عبدالله الحسین (ع) و ... است. برگزاری تعزیه‌ها که عموما در مکان‌های بزرگ سر باز و تکیه‌های سر پوشیده برگزار می‌شد، توسط گروه‌های مختلف تعزیه خوان اجرا می‌گردید که این گروه‌ها در مناطق، شهر‌ها و روستا‌های گیلان معروفیت خاصی داشتند و هر کدام از افراد حاضر در گروه در جایگاه و نقش خود نظیر موافق خوان، مخالف خوان، شهادت خوان، مظلوم خوان و ... با حفظ متن نسخی که در آن اشعار مرتبط بیان شده بود به درستی ایفای نقش می‌کردند.
در نمایش‌های آیینی تعزیه، تماشاگران به تقابل خیر و شر می‌نگریستند و با تماشای این اجرا‌ها، چنان تاثیری بر مردم داشت که به ایمان و اعتقاد آنان به ائمه اطهار می‌افزود.
اگر چه امروزه در گیلان از گروه‌های معروف تعزیه با شبیه خوانان حرفه‌ای، مخلص و معتقد اثری باقی نمانده است و بسیاری از آن افراد که بعضا بسیار لحن گیرا و تاثیرگذاری داشتند، دارفانی را وداع گفته اند، اما همچنان در برخی نقاط حضور گروه‌های تعزیه گیلانی و غیر گیلانی در ایام محرم، علاقمندان خود را دارد و کمتر کسی است که با شنیدن اجرای تعزیه در نقطه‌ای از گیلان، به تماشای آن نشتابد و با هر جمله‌ی تعزیه شهادت اباعبدالله الحسین (ع) و یاران باوفایش در دشت کربلا، اشک از چشمانش جاری نگردد.

گوشه ای از متن تعزیه شهادت علمدار کربلا :
امام حسین:
«پشتم شکستی یا اخا دست رشیدت شد جدا
اندر کجا جویم ترا برادرم برادرم
کجائی ای برادرم امیر فوج لشگرم
صدا برآور از کرم برادرم برادرم
امیدم برادر
رشیدم برادر

تو مرا سید و سرور خواندی
چه شد امروز برادر خواندی
دخترم بر تو فرستاده سلام
این چنین بهر تو داده است پیام
گر نشد آب میسر گردد
گو عمویم به حرم برگردد
نه دست در بدن و نه به تن رمق داری
بخواب جان برادر بخواب حق داری»

متن : طاهره ریحانی 

انتهای پیام/