بخش سوم آشنایی با ملی‌پوشان فوتسال ایران در جام جهانی/ کاپیتان کتاب‌باز!

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری برنا، وحید شمسایی ۱۴ نفر از برترین‌های فوتسال ایران را برای حضوری موفق در جام جهانی انتخاب کرده که هر کدام از آن‌ها ویژگی‌های خاص اخلاقی در بیرون و درون سالن دارند که شاید مخاطبین فوتسال کمتر با آن‌ها آشنایی داشته باشند. 

علی اصغر حسن‌زاده
متولد: 11 آبان 1366
قد: 170
وزن: 66 کیلوگرم
باشگاه فعلی: مس سونگون
شماره پیراهن: 7

او را در تیم ملی «کاپیتان»، «اصغر» یا «علی» صدا می‌زنند. در باشگاه هم همینطور. مردی با 5 حضور در جام جهانی، 23 بازی و 14 گل زده.  پنج بار بهترین بازیکن آسیا شده و احتمالاً یک اتاق مدال و کاپ دارد.  با آنکه اهل داد و بیداد کردن نیست ولی در تمرینات وقتی بازیکنی به قول ورزشی‌ها «شُل بگیرد»، بلند داد می‌زند: «با مسئولیت بازی کن!»

خودش می‌گوید تفاوت ورزش گروهی با ورزش انفرادی در این است که ما خودمان نیستیم، ما «تیم» هستیم و مسئولیت تیمی هم باید داشته باشیم. وقتی جوان بودم شاید خیلی از چیزها را احساس نمی‌کردم اما وقتی کاپیتان هستید، مربی، هوادار و همه از شما انتظار دارند. خوشبختانه در تیم ما بازیکنان باتجربه زیادی وجود دارند و از این منظر مشکلی نداریم.

او پایان تمرینات تیم را جمع می‌کند، یکی دو دقیقه برایشان حرف می‌زند و بعد همه دست در گردن هم «یا حسین» یا «یا رضا» را بلند می‌گویند. بازیکنی که به هوش و زیرکی شهرت دارد اهل مجادله نیست، حرفش را با توپ می‌زند.

حسن‌زاده در زمان استراحت کتاب می‌خواند. توی اتاقش الان دو کتاب همزمان باز است. عادت دارد با هم کتاب بخواند. کتاب «قدرت شروع ناقص» نوشته جیمیز کلیر که محورش «جستارهایی درباره‌ی بهتر انجام دادن کارهاست» و کتاب «شکر گزاری» نوشته راندا برن. خیلی اهل گوشی و فضای مجازی نیست اما فیلم گل چیپی که در جام جهانی 2021 به آرژانتین زد را زیاد دیده است. گلی که یکی از زیباترین گل‌های ادوار جام‌جهانی است و فیفا هر از چندگاهی آن را منتشر می‌کند. 

از شرایط هتل و اردو و تیم و کادر فنی با احترام یاد می‌کند. می‌گوید جام جهانی یک فرصت بی‌نظیر است و نمی‌شود حتی یک لحظه غفلت کرد.

امیرحسین داودی
متولد: جاجرم
1381/5/25
قد: 175
وزن: 70
باشگاه فعلی: گیتی‌پسند
شماره پیراهن: 13

اولین ملی‌پوش فوتسال از استان خراسان شمالی و جوانترین بازیکن تیم ملی است. پست تخصصی‌اش فلنک چپ و گاهی راس است. در گیتی‌پسند بیش از انتظارات درخشید. داودی در آخرین روزهای اعزام تیم به جام ملت‌های آسیا 2024 از تیم خط خورد. خودش می‌گوید به تصمیم فنی مربیان احترام می‌گذارم اما خیلی روزهای سختی بود. یعنی بازیکن اگر ناراحت نشود از این اتفاقات عجیب است. آخرین بازیکن بودم که این اتفاق برایم رخ داد اما شاید اگر آن خط خوردن نبود من اینقدر انگیزه نداشتم که لیگ امسال با تمام وجود بجنگم و خوشحالم که الان در بین 14 بازیکن نهایی جام جهانی قرار دارم.

اولین بار با تیم ملی در بازی‌های مقدماتی جام ملت‌ها به زمین رفته است. بیشتر وقت‌ها در زمان استراحت در هتل می‌خوابد. باقر محمدی هم‌اتاقی‌اش سر به سرش می‌گذارد که امیرحسین یا می‌خوابد یا در حال دیدن سریال «جومونگ» است. او البته در هتل از طریق یوتیوب بازی‌های فوتسال را می‌بیند.

داودی که در برداشتن یک به یک‌ها مهارت خوبی دارد و امیدوار است بتواند در این جام گلزنی کند می‌گوید حس می‌کنم گل اول ما را محمدحسین درخشانی می‌زند. رویای تیمی‌اش قهرمانی با تیم ملی در جام جهانی است و رویای فردی‌اش کسب عنوان بهترین بازیکن جوان است. زیاد موسیقی گوش می‌دهد اما خواننده ویژه‌ای را دنبال نمی‌کند.

 امیرحسین شماره 13 تیم ملی را به تن می‌کند، بازیکنی که همیشه لبخند به لب دارد رویاهای بزرگی در سرش می‌پروراند و حالا در کنار باتجربه‌های دنیا دیده حتی یک جلسه تمرینی برایش مثل یک دانشگاه آموزنده است.

علیرضا رفیعی‌پور

متولد: بهبهان/خوزستان
تاریخ تولد: 1372/7/17
قد: 185
وزن: 81
باشگاه فعلی: گیتی‌پسند
شماره پیراهن: 4

او یکی از پدرهای اردو است. دلش برای «آیلار» دخترش تنگ شده و همان اول گپ‌و‌گفت از همسرش یاد می‌کند و می‌گوید در این دو سالی که «آیلار» به دنیا آمده، بیشتر از 10 روز مستمر او را به خاطر اردوها و مسابقات ندیده است. رفیعی‌پور از بازیکنانی است که ترس در رگ‌هایش وجود ندارد، عاشق جدل با بهترین بازیکنان است و می‌گوید خیلی دوست دارد جلوی «فرائو» از برزیل بایستد. با سعید احمدعباسی هم‌اتاقی است، یکی از جنوب، یکی از شمال. به همان اندازه که رفیق هستند با هم کل‌کل می‌کنند. 

عاشق دیدن فیلم‌های پلیسی و ماجراجویی است و به قول خودش همه سریال‌های این ژانر را دنبال می‌کند. از «نیکیتا» تا «بریکینگ بد»! بازیکنان به او لقب «دایی» داده‌اند. شماره 4 را به خاطر تاثیری که از محمد کشاورز به عنوان بازیکن گرفته می‌پوشد اما از پژمان منتظری بازیکن سابق  تیم ملی که خوزستانی است هم با احترام بسیار یاد می‌کند گرچه می‌گوید هیچوقت عکس هیچ بازیکنی را به دیوار اتاقش نزده و این اخلاق را ندارد که برود با ستاره‌های بزرگ دنیا عکس بگیرد. این دومین جام جهانی است که تجربه می‌کند. «توی جام جهانی هیچ تیم ضعیفی وجود ندارد، هیچ تیمی از پیش برنده یا از پیش بازنده نیست، ربطی به رنکینگ هم ندارد. همه با تمام وجود می‌آیند. من با این هدف آمده‌ام که بهترین عملکردم را داشته باشم و اینکه روی سکوی برویم. بازی به بازی یک فینال است.»

علیرضا تنها بازیکن بهبهان است که در جام جهانی بازی کرده و جام ملت‌های آسیا را برده است. بهبهان را بیشتر با فوتبال و کَشتی می‌شناسند و حالا او نماینده این شهر و البته خوزستان در جام جهانی است. او گنارو گتوزوی تیم است، مردی برای جنگیدن و دفاع کردن از دروازه ایران. 

انتهای پیام/