ریاکاری مکارانه اسرائیل؛ فریاد مظلومان و سکوت مرگبار جهان

به گزارش خبرگزاری برنا از مازندران ، در سرزمین هایی که روزگاری گهواره تمدن، شعر، نغمه و شکوفه های عشق بود، امروز بوی خون، دود و خاکستر به مشام می رسد ... غزه، لبنان، یمن و سوریه، چهار گوشه ای از دوزخ زنده ای هستند که شعله های آن را نه باد سرنوشت بلکه آتش افروزی اسرائیل برافروخته است؛

رژیمی که نام دفاع را بر جنایت نهاده و نقاب امنیت را بر چهره خون آلود خود کشیده است. آری، دروغی زیباست؛ چون طلا پرداخت شده، اما دل پذیر نیست، همان گونه که ناصر خسرو بیان داشت: دروغ هرچند نکوست راست ز آن نیکوتر است که در جهان دروغ همه خواری و خفت است جنایات اسرائیل در غزه نه در میدان نبرد با سپاهیان بلکه در کوچه هایی باریک و خانه هایی ویران شده بر سر کودکانی بی پناه رخ می دهد.

طبق گزارش های رسمی سازمان ملل بیش از ۴۰ درصد قربانیان حملات اخیر به غزه کودکان و زنان بوده اند ( 2024 UNRWA Report ) این نیست جز نقض تمام کنوانسیونهای حقوق بشری و حقوق بشر دوستانه ... در چنین میانه ای سکوت کشورهای اسلامی همچون خنجری ست از پشت فرو رفته بر پیکر حقیقت کجا هستند آنانی که مدعی اند بر منبر اخلاق و آزادی و دفاع از حقوق بشر و دفاع از مظلوم نشسته اند؟ کجایند حاکمانی که خود را وارث قبله اول مسلمین می دانند اما در برابر قتل عام مسلمانان لب فروبسته اند؟

 سعدی شیرازی چه نیکو سروده است: بنی آدم اعضای یک پیکرند که در آفرینش ز یک گوهرند چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار تو کز محنت دیگران بی غمی نشاید که نامت نهند آدمی و این است حال و روز حاکمان زمانه و صد البته تاریخ؛ قضاوت گر شایسته است.

 اروپا به ظاهر متمدن است که با فریادهای بلند، حقوق بشر را به جهانیان تحمیل می‌کند تا در برابر این فجایع تنها به تماشاگر خاموش تبدیل شوند، آری تمدنی که در برابر ریختن به ناحق خون مظلومان لب فرو بندد، نه متمدن که نقاب رویا گونه تمدن بر چهره وحشت است.

 و اما در این هنگامه دیوان بین‌المللی کیفری لاهه که باید دادگستر عدالت جهانی باشد با رای تاریخی خود در سال 2024 درباره تحقیق بنیامین نتانیاهو به جرم جنایت جنگی در غزه و سوریه شعله ای از امید در دل مظلومان افروخته شد، اما هزاران افسوس که این حکم نیز در طوفان نفوذ لابی‌های قدرت به خاک سرد افتاد و نادیده گرفته شد.

 آیا این جز ریا نیست؟ ستمگر به عدل جهان برنگردد مگر تیغ عدل از نیامش برآید خاقانی شروانی در سوریه؛ اسرائیل با بهانه‌ی دفاع از دروزیان، اقلیتی که قرن‌ها در صلح و سکوت زیسته اند، بارها و بارها به خاک این کشور تجاوز کرده است.

اما هدف نه حمایت از اقلیت، بلکه رخنه در ساختار سیاسی و امنیتی سوریه و شکستن مرزهای منطقه‌ای است. اگر دغدغه ای برای اقلیت ها وجود داشت، چرا صدایی برای کودکان درعا، حلب، ادلب و غوطه شرقی بلند نشد؟

 به جنگ کسی شو که با تو به جنگ است نه با آنکه در سایه صلح نشسته است نظامی گنجوی 2 در لبنان نیز تجاوزات متعدد و بی امان مرزی ترور شخصیتها و حمایت از فتنه های داخلی تبدیل به سنت همیشگی اسرائیل شده است.

 اما ملت لبنان با تکیه بر مقاومت به جهانیان آموخت که سلاح ایمان از هر سلاحی سهمگین تر است. و در یمن، رژیم اسرائیل اگرچه پشت پرده اما در همدستی با ائتلاف متجاوز نقشی آشکار در تداوم جنگی ایفا می کند که به گفته سازمان ملل بزرگترین فاجعه انسانی قرن به دلایل مختلفی چون درگیریهای خونین یمنی یمنی حمله مستمر آمریکا و اسرائیل به حوثی های مظلوم را رقم زده است.

 آیا این دفاع از خود است؟ یا تجارت مرگ با خون کودکان یمنی؟ اینجاست که زمان آن فرا رسیده تا آزادگان جهان برخیزند فارغ از رنگ، نژاد و مذهب تا در برابر این نقابهای پر زرق و برق دروغ بایستند همان گونه که مولانا فرمود: این همه جنگ و جدال از چیست هان؟ در پایان باید فریاد زد که وجدان، انسانیت نمی تواند تا ابد در خواب بماند خون مظلومان بی پاسخ نخواهد ماند و حقیقت دیر یا زود روزی ققنوس وار، از لابه لای خاک و آتش سر برخواهد آورد و انتقام مظلومان را از ظالمان خواهد گرفت و البته آن روز دیر یا زود خواهد رسید و این سنت تاریخ است .

انتهای پیام