جنبههای حکمرانی عدالت محور کدام است؟
به گزارش خبرنگار برنا، محوریت این پنل «گفت وگوی اجتماعی و تحقق عدالت در نظام حکمرانی»، «سازوکارهای نهادی داخلی و بین المللی و نقش عدالت جهانی در حکمرانی عدالت محور» و «درس آموختههای عملی از تجربه دولت چهاردهم در حکمرانی عدالت محور» بود که «هادی خانیکی» عضو هیات علمی دانشگاه، «حسین هوشمند» متخصص و پژوهشگر در حوزه رفاه و تامین اجتماعی و «محمدرضا جلائی پور» جامعه شناس و کنشگر مدنی در این زمینه به بحث و تبادل نظر پرداختند.
«هادی خانیکی» عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی در این نشست با اشاره به اهمیت گفتوگو در جامعه ایران اظهار کرد: گفتوگو فراتر از یک مسئله زبانی، بلکه یک کنش اساسی است.
وی معتقد است که ذهنیتها و برداشتهای متفاوت در جامعه، تفسیر از گفتوگو را پیچیده میکند و شرایط سیاسی و اجتماعی، مفهوم مصالحه و کنار آمدن را با ارزشی منفی مواجه کرده است.
خانیکی، گفتوگو را به بستری همانند خاک و رودخانه تشبیه کرد که اگر ناکارآمد باشد، جامعه به جای جریان یافتن، دچار طغیان یا رکود میشود.
وی به نسبت گفتوگو با عدالت و حکمرانی اشاره و خاطرنشان کرد: گفتوگو میتواند بستری برای رشد عدالت باشد و کسانی که خواهان عدالت هستند، از آن سود میبرند. همچنین، حکمرانی امروز باید فراتر از اداره امور، بستری برای تعامل دولت، جامعه و جامعه مدنی باشد و شبکهای از اعتماد و مشارکت فعال را شکل دهد.
این استاد دانشگاه با بیان این که نهاد حکمرانی در ایران در ایجاد شبکههای اجتماعی، تقویت اعتماد و مشارکت فعال ضعیف است، تاکید کرد: مقوله عدالت نباید تنها به شعار بسنده کند.
وی با اشاره به این که جامعه ایران با یک ناترازی ارتباطی مواجه است، تصریح کرد: میان آنچه هست و باید شنیده شود، با آنچه شنیده و گزارش میشود شکاف وجود دارد بنابراین نهادمندی گفتوگو اهمیت پیدا میکند.
خانیکی نهادمند شدن گفتوگو را ضروریتر از آزاد و صادقانه بودن آن دانست و گفت: گفتوگوهای غیررسمی در لایههای زیرین جامعه در جریان است و دولت باید به نهادمندی و استمرار آن کمک کند. وی از گفتوگو به عنوان سازوکاری برای پیشبرد عدالت یاد کرد و افزود: گفتوگو باید بخشی از فرهنگ حکمرانی شود نه صرفاً یک وظیفه اداری. این امر به فهم بهتر عدالت و بیعدالتی و حرکت به سمت عدالت کمک میکند.
این عضو هیات علمی دانشگاه خاطرنشان کرد: جامعه ایران ظرفیت گفتوگو دارد.
خانیکی بر لزوم توجه به «چگونگی» گفتوگو، بازسازی ظرفیتهای شنیدن و نهادمند کردن گفتوگو برای پیشبرد عدالت و همبستگی تأکید کرد.
در ادامه این پنل تخصصی، «حسین هوشمند» متخصص و پژوهشگر حوزه رفاه و تامین اجتماعی به بررسی نظریه نظم جهانی و عدالت در دنیای امروز پرداخت.
وی با اشاره به دیدگاه واقعگرایی بینالمللی خاطرنشان کرد: در جهانی که قدرت حرف اول را میزند، عدالت معنایی ندارد.
این پژوهشگر تصریح کرد: هر ملتی مسیر خاص خود را برای اصلاح تجربه میکند.
«محمدرضا جلائی پور» جامعه شناس و کنشگر مدنی در ادامه این پنل تخصصی گفت: هدف ریشهکن کردن جنگ و گسترش قلمروهای جغرافیایی، اقتصادی و سیاسی است.
وی افزود: وضعیت اخلاقی، سیاسی و اجتماعی جوامع علمی دموکراتیک مانند آمریکا، نیازمند بهبود حداکثری است. مشکلات اساسی در تحمیل عدالت جهانی و اصل خودمختاری ملتها وجود دارد.
این جامعه شناس ادامه داد: نظم جهانی باید بر پایه عدالت میان ملتها و با در نظر گرفتن منافع ملی و عقلانیت ملتها بنا شود.
جلائی پور، اصول عدالت را شامل پرهیز از مداخله در امور داخلی، محدود کردن جنگ به دفاع مشروع و رعایت روابط حقوقی در حقوق بشر عنوان کرد.
وی افزود: نظریه نظم جهانی، پنج شکل نظام سیاسی را از نظام مناطقی مشورتی تا نظام سلسله مراتبی مشورتی موجه معرفی میکند.
این جامعه شناس تاکید کرد:هر ملتی مسیر خاص خود را برای اصلاح و دموکراسی دارد. انسجام در خدمت و تمرکز بر شناسایی دادگرانه، میتواند به بهبود عملکرد دولتها کمک کند.
در پایان این نشست، حاضران به بیان دیدگاهها و نظرات خود پرداختند و جلسه پرسش و پاسخ برگزار شد.
انتهای پیام/
