رباتی که انسان از آب درآمد +فیلم
نمایشگاه فناوری اینوکس کیش قرار بود سکوی نمایش توانمندیهای رباتیک و نوآوریهای علمی باشد، اما حضور یک «ربات انساننما» به نام میس دیتا این برنامه را به موضوعی جنجالی تبدیل کرد. بسیاری از بازدیدکنندگان و فعالان حوزه فناوری در شبکههای اجتماعی، رفتار و ظاهر این ربات را بررسی کردهاند و شواهد اولیه نشان میدهد که شاید آنچه در نمایشگاه دیده شد، نه ربات پیشرفته، بلکه یک انسان گریمشده با لباس و حرکات شبیه ربات بوده است. این اتفاق سوالهای جدی درباره شفافیت و صداقت برگزارکنندگان نمایشگاه به وجود آورده است.
شواهدی که ذهن مخاطب را به شک انداخت
به گزارش برنا، آنچه به سرعت نظر بازدیدکنندگان و رسانهها را جلب کرد، جزئیات ظاهری از جمله خطوط طبیعی صورت، بافت پوست، منافذ و حتی جای جوشهای ریز بود. حرکات دست و سر نیز محدود و کنترلشده به نظر میرسید، حرکتی که در رباتهای انساننمای پیشرفته جهانی معمول نیست. در رباتهای واقعی، حرکتها روانتر و با استفاده از موتورهای سروو دقیق و الگوریتمهای هوشمصنوعی کنترل میشوند، در حالی که در این نمایشگاه، رفتار ربات بسیار شبیه حرکات انسانی محدود بود که عمدتاً برای نمایش طراحی شدهاند.
یکی دیگر از شواهد مشکوک، تعامل محدود با بازدیدکنندگان بود. ربات تنها توانایی معرفی خود و صحبت درباره «داده و عصر اطلاعات» را داشت و از پاسخگویی پویا یا مکالمه طبیعی باز میماند. این رفتار شبیه انسان گریمشدهای است که نقش ربات را بازی میکند، نه یک ربات خودران واقعی اما چرا برگزارکنندگان نمایشگاه چنین ریسک و ابهامی را ایجاد کردند؟
جلب توجه رسانهای و بازدیدکنندگان: نمایش ربات انساننما به سرعت تیتر رسانهها شد و توجه عموم را جلب کرد، حتی اگر دستاورد فناورانه واقعی در کار نبوده باشد.
نمایش توانمندی نمادین: ممکن است هدف، ارائه تصویری از فناوری پیشرفته کشور باشد، حتی اگر محصول واقعی هنوز ساخته نشده باشد.
کمبود فناوری واقعی: اگر تیم سازنده توانایی توسعه ربات پیشرفته را نداشت، استفاده از انسان گریمشده میتواند به عنوان راه حل موقت عمل کند.
جذب سرمایه و اعتبار رسانهای: یک نمایش چشمگیر میتواند سرمایهگذاران و رسانهها را به خود جذب کند و به تیم برگزارکننده اعتبار بخشد، حتی اگر فناوری واقعی وجود نداشته باشد.
اگر واقعا ربات مذکور انسان گریمشده باشد، پیامدهای جدی برای اکوسیستم فناوری ایران خواهد داشت:
بیاعتمادی عمومی: بازدیدکنندگان و سرمایهگذاران ممکن است نسبت به نمایشگاههای آینده اعتماد خود را از دست بدهند.
کاهش اعتبار برند فناوری: در سطح جهانی، چنین ابهامی میتواند تصویر پیشرفت علمی ایران را تحت تاثیر قرار دهد.
تأثیر منفی بر تیمهای واقعی: شرکتها و تیمهایی که روی رباتیک واقعی کار میکنند، ممکن است دستاوردهایشان به حاشیه رانده شود.
چالشهای قانونی و اخلاقی: نمایش یک انسان به جای ربات بدون اطلاع عمومی، میتواند سوالاتی درباره اخلاق رسانهای و شفافیت برانگیزد.
مساله این «ربات انساننما» بیش از آنکه نمادی از فناوری واقعی باشد، یک نمایش رسانهای طراحیشده برای جلب توجه است. رفتار، ظاهر و تعامل این موجود با بازدیدکنندگان، شواهدی قوی ارائه میکند که این موجود انسان گریمشدهای است که نقش ربات را بازی میکند. این اتفاق نه تنها پرسشهایی درباره صداقت و شفافیت برگزارکنندگان مطرح میکند، بلکه پیامدهای جدی برای اعتماد عمومی، اعتبار فناوری ایران و ارزیابی آینده نمایشگاههای نوآورانه دارد.
انتهای پیام/
