این ها را نرگس اسد پور به «برنا »می گوید ، بانویی که پای سخنانش دراین گفت وگونشستیم ، او از حال و احوال شغل وحرفه اش اینچنین به ما گفت که اگر همراهمان شوید و بخوانید ، خواهید دانست .
واما در سالهای اخیر، زنان در بسیاری از فضاهای کاری دیده میشوند. در برخی کشورهای خارجی حضور زنان در جامعه، از تنوع بیشتری برخوردار است و میشود گفت زنان تقریباً در همه مشاغل حضور دارند؛ اما در ایران هنوز هم شغلهایی هستند که مردم با دیدن ایفای نقش زنان در آنها، متعجب میشوند و کنجکاوی نشان میدهند مثل همین راننده اتوبوس بودن بانوان .
خانم نرگس اسد پور یکی از این رانندگان اتوبوس است که 6 سال در این حرفه فعالیت دارد. این خانم 35 ساله با بیان اینکه 2 سال اول را بهعنوان راننده اتوبوسهای BRT در خط آزادی ــ تهرانپارس گذراندهاست، چنین با ما به گفت و گو نشست که درادامه می خوانید.
« ازآنپس، من در خط اتوبوسرانی تهران ــ خمین مشغول به فعالیت شدم و در شیفت شب کار میکنم. 4 ساعت و نیم، طول مسیر است. حدود 5 بعداز ظهر حرکت میکنم و ساعت برگشت، 12 شب است. صبح تهران هستم.»
نرگس اسد پور با بیان این سخنان تو شنوده را از اینجا که پای سخنانش نشسته ای می کند و با خود همراه می کند و به جاده و فضای حرکت می برد .
« قبل از اینکه به رانندگی اتوبوس شوم ، راننده کامیونت یخچال بودم، برای کارخانجات بستنی کار میکردم. من به این شغل علاقه دارم. البته علائق و خصائلم زنانه است ، این انتخاب شغل، ربطی به این مسائل ندارد. »
نرگس اسدپوربا گفتن اینکه زن بودن در فضای کارهایی که می گویند مردانه است روح لطیف را از وجودت دور نمی کند گفت : «در زمان ازدواج، همسرم از شغلم آگاه بود. همسرم شغل آزاد دارد و مرتبط با تأسیسات است. طوری برنامههایمان را تنظیم کردهایم که کار من هیچ آسیبی به زندگی مشترکمان نزند. همسرم نه با شیفت شب مشکلی دارد و نه محیط کاری من. انصافاً هم محیط کارم بسیار خوب است. چه همکاران تعاونی و چه بچههای خط، بااینکه آقا هستند، بسیار صحیح رفتارمی کنند ، هیچ مشکلی از لحاظ امنیت ندارم. »
نرگس اسد پور از شغل خود کاملاً راضی است ،از این لحاظ که در حوزهای مردانه مشغول است، مشکلی ندارد. اما مثل بیشتر صاحبان مشاغل، از حقوق خود چندان راضی نیست. او میگوید:
«حقوق ما ثابت نیست و بسته به تعداد سرویسهایی که میرویم، متغیر است. دستمزد برای هر سرویس براساس بخشنامهای که از سازمان راهداری صادر میشود، تعیین شدهاست. مشکل عمده رانندگان اتوبوس بین شهری و صنف باربری عدم پرداخت حق بیمه است ، ما مشمول بیمه رانندگان میشویم. وقتی در خط BRT مشغول بودم، حق بیمه تماماً با دولت بود؛ اما هماکنون که در خطوط بینشهری کار میکنم، ماهانه 107 هزار تومان از حق بیمه را خودم میپردازم و تنها درصدی از حق بیمه را دولت پرداخت میکند. »
اسدپور در پایان سخنان خود میگوید: امیدوارم شرایطی ایجاد شود که حق بیمه رانندگان را تماماً دولت پرداخت کند؛ چون این عمدهترین مشکل رانندگان اتوبوس بینشهری و صنف باری است،حال فرقی نمی کند مرد باشی یا زن ،این مشکل مشترک است .