جوانان هیولا نیستند، از آن‌ها نهراسید

به گزارش خبرگزاری برنا، هفته «به به» و «چه چه» جوانان رسید، هفته وعده های جور واجور، هفته «آقا این جوانان ما خیلی خوب هستند»، هفته «بهترین جوانان دنیا در ایران زندگی می کنند» و در نهایت هفته «جوان» رسید. منتظر تعاریف بی حد و حصر از جوانان، طرح مشکلات ریز و درشت آن ها با هدف بهره برداری های سیاسی، جوان محوری رادیو و تلویزیون و رسانه های این وری و آن وری باشید.

اما دلتان را به این هفته خوش نکنید که در چشم بر هم زدنی تمام می شود و باز جوان می ماند با کلی باید و نبایدهایی که از درون خانه گرفته تا دانشگاه و جامعه برایش وضع می کنند. بایدها و نبایدهایی که نشان می دهد یک فضای سنگین «جوان هراسی» به جای «جوان باوری» وجود دارد.

علیرضا، 21 ساله و دانشجو می گوید: خسته کننده است این همه بی اعتماد و جوان هراسی، این هراس از پدر و مادر شروع می شود و به مسوولان می رسد. انگار یک مشت آدم خلافکار با عنوان جوان در خانه و خیابان زندگی می کنند.

سمیه 23 ساله و دانشجوی کارشناسی ارشد هم معتقد است: این فضای سرکوبی که از خانه شروع می شود هم اعتماد به نفس جوانان را پایین می آورد و هم باعث بی اعتمادی به جوانان می شود.

محمدرضا 28 ساله و کارمند می گوید: یک نگاه غلطی وجود دارد که غلط می گوید؛ جوان حتما اشتباه می کند و برای اینکه جلوی این اشتباه را بگیرند هرگونه فشاری و رفتار غلطی که به نظرشان درست است اعمال می کنند.

ساناز، 26 ساله و کارمند، هم از جوان هراسی گله دارد و می گوید: پدر و مادر می ترسند جوانشان منحرف شود، جامعه می ترسد جوان خلاف کند، در محل کار می ترسند به جوان موقعیت دهند و کار خراب شود، این ترسیدن ها هم باعث می شود کارهای زیرزمینی رونق بگیرد و ؟؟ جوانان نتوانند در جامعه عرض اندام کنند.

قبل از رفع بیکاری لازم است معضل جوان هراسی رفع شود که اگر این نگرش تغییر یابد تردید نکنید راه برای ایفای نقش بهتر جوانان در خانواده و جامعه فراهم خواهد شد. خدیجه اسحاقی کارشناس روانشناسی می گوید: خانواده هایی که با جوانانشان ارتباطی از سر باور و اعتماد دارند اولین دلیل برای پیشرفت فرزندان خود هستند. خانواده ها باید بپذیرند که هر بایدی درست نیست و هر نبایدی به کار نمی آید بلکه آنچه باعث می شود جوانان از این فضای رخوت خارج شوند اعتماد و باور جوانان است. اگر جوان در خانواده باور شود و اگر جامعه به جوان احترام بگذارد و به جای ترس از او، زمینه های پیشرفت جوانان را فراهم آورد، جوانان در مسیر بهتری قدم خواهند زد.

محمدرضا اسماعیلی، جامعه شناس و محقق، نیز معتقد است: این تصور که جوان هر کاری به تصمیم خود انجام دهد غلط است یک تصور کاملا غلط است. متاسفانه چنین تلقی از دیرباز در کشور ما بوده و روز به روز هم بدتر شده است. جامعه ای بالنده و پویاست که چرخ های آ« را جوانان با خلاقیت و ابتکار خود بچرخانند، به عنوان مثال، در صنعت خودروسازی در طراحی خودروها مشکل داریم، چقدر از جوانان خواسته ایم وارد این عرصه شوند؟ نخواسته ایم چون می ترسیم بیش از بهره وری این جوانان هزینه بر باشند در حالیکه مثلا در بحث هسته ای جوانان ما پیشتاز بوده اند و هستند. نتیجه نترسیدن از جوانان داشتن یک جامعه ای است که می داند هیچ وقت خلاقیت و ابتکار در آن نمی میرد.