اگر صد بار دیگر به دنیا بیایم، باز هم گیتاریست می شوم

«الکس عیسی قُلیان» گیتاریست جوانی است با آرزوهایی که مثل صدای سازش سرشار از زندگی است، سرشار از امید برای روزهای خوبی که برای رسیدن به آن تلاش کرده و اکنون منتظر روزی است که با هنرش بتواند پیام آور آرامش و عشق برای مخاطبانش باشد. او نواختن ساز گیتار را از کودکی و با تشویق پدر و مادرش شروع کرد و پس از مدتی تمرین زیر نظر اساتید این حوزه حالا به جایگاهی رسیده که می تواند به دنبال دغدغه های شخصی و آرزوهایش در زندگی و عرصه موسیقی برود.

«الکس عیسی قُلیان» در گفت و گو با خبرنگار سرویس موسیقی خبرگزاری برنا، گفت: از همان کودکی و همزمان با روزهای تحصیل به اصرار پدر و مادرم نواختن ساز گیتار را شروع کردم؛ گرچه اوایل نمی دانستم آیا واقعا این ساز را از ته قلب دوست دارم و می خواهم آن را ادامه بدهم یا خیر ولی هر چه زمان گذشت علاقه ام به گیتار بیشتر از گذشته شد و حس کردم می توانم با تمرکز و استمرار در تمرین حرفی نو در عرصه موسیقی بزنم. با اینکه به طور کامل می دانستم برای رسیدن به این هدف باید بسیار تلاش کنم چراکه در این حوزه اساتید بسیار خوب خارجی و ایرانی فعال هستند و باید از آن ها بیاموزم که حرف تازه تری نسبت به آن ها داشته باشم.

وی افزود: امروزه گیتار را به سبک کلاسیک، جاز و پاپ می نوازم و تمرین هایی را در عرصه موسیقی تلفیقی هم شروع کردم و تمرینات خود را در این زمینه ادامه می دهم و امیدوارم با تمرین بسیار و طی روندهای قانونی روزی بتوانم در عرصه نواختن ساز گیتار با سبک موسیقی تلفیقی کنسرتی را برگزار کنم که همیشه به یاد مخاطبان بماند.

این نوازنده جوان در ادامه گفت: من دانشجوی رشته مکانیک هستم گرچه این به فعالیت موسیقیایی من بی ربط است اما بسیار توانسته در این حوزه کمکم کند و سر وکار داشتن با معادلات ریاضی و فنی ذهنم را برای یادگیری هر چه بیشتر در عرصه موسیقی و خلاقیت در این عرصه آماده تر می کند.

وی تصریح کرد: گرچه فعالیت هنری به خصوص موسیقی در کشور ما با موانع بسیاری روبروست اما اگر هدف خود را بشناسیم و بدانیم که از هنری که در حال آموختن آن هستیم چه می خواهیم می توانیم حرفی نو در عرصه فعالیت خود بزنیم. من دوستان بسیاری دارم که همه با وجود داشتن سنی کم و در اوج جوانی سرشار از خلاقیت و امید برای ادامه دادن راه خود در عرصه هنر هستند. همه در کنار هم در حال کار کردن هستیم و به امید روزهایی خوب و شنیدن صداهای تازه در عرصه موسیقی کار خود را ادامه می دهیم. باید به جوانان هم سن و سال خود بگویم که سختی ها برای شروع و ادامه این راه بسیار است اما همه باید بیاموزیم که آخرین چیزی که در زندگی هر انسان از بین می رود امید است. با تمام توان باید این حس را حفظ کنیم تا بتوانیم به آرزوهای روزهایی که با تمام توان برای پیشرفت در عرصه موسیقی تلاش می کردیم برسیم.

در پایان گفت: اگر صد بار دیگر هم به دنیا بیایم باز هم همین راه را انتخاب می کنم و گیتاریست می شوم گرچه بسیاری از دوستانم به من می گویند که تو نعمت بزرگی داشتی که پدر و مادرت پشتیبانت بودند . شاید عوامل اولیه و افراد مشوق در زندگی می تواند تاثیر اولیه را داشته باشد اما در آخر این خود شخص است که راهش را انتخاب می کند و برای ادامه عرصه فعالیت حرفه ای خود تصمیم می گیرد. امیدوارم که مسوولین امر با توجه و رسیدگی بیشتر به فعالان عرصه موسیقی، نوازندگان و موسیقیدان ها به خصوص جوان هایی که در این حوزه فعال هستند بتوانند به همه ما کمک کنند که بتوانیم با موسیقی پیام آور آرامش، صلح و پیشرفت برای کشورمان باشیم.