مصاف پرهیجان آزادکاران برای تصاحب دوبنده تیم ملی

به گزارش سرویس ورزشی برنا، روز های پنج شنبه و جمعه هفته جاری تمامی داشته های کشتی آزاد کشور برای ثابت کردن خود به کادر فنی جهت حضور در رقابتهای جهانی کشتی 2015 لاس وگاس آمریکا که اصلی ترین مرحله انتخابی المپیک برزیل هم محسوب می شود به روی تشک کشتی خواهند رفت.

در ادامه نگاهی گذرا به نفرات حاضر در اوزان هشت گانه و مدعیان حضور در تیم ملی کشتی آزاد می کنیم.

وزن 125 کیلوگرم:

کمتر پیش آمده که در دهه های گذشته این تعداد سنگین وزن آماده به درخشش داشته باشیم.در کشتی آزاد سال ها متکی به یک کشتی گیر مشخص در وزن آخر بودیم اما حالا حداقل بیش از یک ستاره داریم که میدان رقابت غول ها را گرم می کند.

آنها برای اینکه بهترین باشند ماههاست خود را در شرایط مناسب نگه داشته اند و در مشهد مقدس جنگ تماشایی را در کنار باقی حاضران انجام می دهند.

تقریبا همه بر این باورند که تکلیف را کمیل قاسمی و پرویز هادی مشخص می کنند که در یک رنک از قدرت و قابلیت قرار دارند و در کشتی دنیا مطرح هستند اما غالب آنها می توانند برای کمیل و پرویز دست انداز درست کنند.

کمیل قاسمی: بیش از هر سنگین وزن دیگری مورد توجه کادر فنی بوده و البته جوابش را با مدال های متعدد داده است. در قهرمانی آسیا غافلگیر شد و فینال را باخت که مثل تلنگری به موقع می ماند.از رقیب اصلی اش هادی سبک تر است و تغییر اوزان به ضرر او شده با این حال برتری هایش بر هادی در کاربردهای فنی مشهود است.این مازنی مثل یک سبک وزن زیر می گیرد اما اگر با دفاع مستحکم روبرو شود و توان فرار نیابد کارش سخت می گردد. وی نفر دوم جهان است و از نظر تجربی دوران خوبی را می گذارند.سراسیمه نمی شود چون در شرایط کنونی بهترین گزینه و قویترین سنگین وزن تلقی می شود.

پرویز هادی: با طلای بازی های آسیایی عیارش را ثابت کرد. کشتی گیر صبور، آرام و خونسرد آذربایجان شرقی می تواند این بار به خواسته اش که رفتن به مسابقات جهانی است برسد.با انگیزه است و اراده ای مستحکم دارد.کمیل را به خوبی می شناسد و می داند که باید از قوای جسمانی اش برای غلبه بر رقیب مستقیم سود برد.ایراد اصلی که به پرویز وارد است نداشتن توانایی تهاجمی بالا بدلیل وزن سنگین است.او ترجیح می دهد با فشار بدنی رقبا را به اشتباه وادار کند.هنوز به یک رقابت جهانی نرفته و این رقابت ها حکم آخرین امیدش برای جهانی ۲۰۱۵ و المپیک ۲۰۱۶ را دارد.

جعفر شمس ناتری:حیف شد که جعفر شمس ناتری نتوانسته حتی یک میدان آسیایی را تجربه کند.کشتی گیر خوش هیکلی از مازندران است که در فن گرایی و امتیاز آوری با تکنیک تبحر دارد.قوای جسمانی اش در اندازه های یک سنگین وزن نیست.می تواند رقیب برجسته و مهمی باشد و محاسبات را بر هم بزند.

امین طاهری:نفر سوم جوانان جهان محک خوبی در مشهد می خورد.شاید به این تهرانی خیلی امید نداشته باشند و او بازنده زودهنگام تلقی شود ولی امین می تواند خیره کننده باشد.

یداله محبی:در جام جهان پهلوان تختی بود که دیده شد و خودش را به انتخابی رساند.کشتی گیر بلند بالایی است که شگردهای خاصی دارد و مثل تبارش محبی های کرمانشاهی پهلوانانه روی تشک حاضر می شود اما خیلی بعید به نظر می رسد که بیش از تجربه چیز اضافه ای از این مسابقات بردارد.

سیدرضا موسوی:دو سالی است که مطرح شده است.او مازندرانی است و کشتی های بی باکی می گیرد.از نظر استقامتی عالی است اما انعطافش برای اجرای فنون کم می باشد.می تواند حریفانش را به دردسری بزرگ بیاندازد.

شهاب قوره جیلی:این تهرانی سابقه برنز جهانی جوانان را دارد.از اوپن خود را در انتخابی لحاظ کرده است.او در این میدان جوانترین است اما به خوبی تجربه کسب می کند.

احمد رسولی:کشتی گیر خوش تکنیک و کاربلدی از گلستان است که همواره در سایه قرار داشته است.می توانست بهتر از این ها از شایستگی هایش استفاده کند.اگر چه با جان و دل مبارزه می کند ولی بعید است از پس ستاره ها بربیاید.

امیرحسین کیانیان:جوانی از تهران است که تلاش می کند خودی نشان دهد.کارش بسیار سخت است چون هیچ سابقه ای از هماوردی با این چهره های نامدار نداشته است.

جابر صادق زاده راهی رقابت های ساحلی قهرمانی جهان شده است و عبداله قمی نیز گفته می شود به دلیل آسیب دیدگی نمی تواند در این مسابقات شرکت کند.

////////////////////

وزن 97 کیلوگرم:

یزدانی با محبوبیتی تمام نشدنی.، شاید هیچکس دوست ندارد او ببازد و جایگاهش را در تیم ملی از دست بدهد به جز رقبایش که اگر چه می دانند یزدانی سرپاست ولی از شانس خود استفاده می کنند.یکایک آنها البته در برهه ای خوب بوده اند و اگر در شرایط مطلوبی باشند حساسیت پیکارهای این وزن را بالا می برند.

محمد حسین محمدیان که تازه به یک وزن بالاتر امده و قهرمان آسیا شده رقیب اصلی یزدانی است و مصاف این دو یکی از جذاب ترین رقابت هایی است که می توان دید.

عباس طحان که انگیزه های زیادی دارد و امیر محمدی احیا شده هم هست و با تجربه هایی همچون اباذر اسلامی هم می توانند زیبایی های نویی را بیافرینند.

رضا یزدانی:.به شدت تمرین کرده تا به فرم خود بازگردد.دچار آسیب قدیمی زانوهایش است اما رضا همچنان قبراق و انگار انگیزه هایش بیشتر شده است.به طور حتم کشتی های یکطرفه ای می گیرد و با اینکه سنش بالاتر رفته با روحیه عالی مسابقه می دهد.در اجرای هر فنی به نهایت هوشیاری و ظرافت رسیده و می تواند با هر میزان تعادلی به امتیاز دلخواهش برسد.یک سوی نگاه همه به اوست و برای اینکه نظرها را جلب کند با عشق کشتی می گیرد.این مازنی شاید آخرین حضورش در انتخابی ها دوران قهرمانی اش را می گذراند.

اباذر اسلامی:مازندرانی است و در سطح کشور یک کشتی گیر شناخته شده و اکتیو است اما اباذر هیچگاه نتوانسته از سایه برترین های این وزن خارج گردد و به همین حد بسنده کرده است در حالیکه قدرت بدنی اعجاب آوری دارد.

سیدمحسن ابراهیمی:در پیکارهای کشوری دوم شد و به انتخابی ها راه یافت.کشتی گیری از مازندران با جثه درشت است که جنگاوری می کند اما از تکنیک بالا برخوردار نیست که باعث می شود توان صعود را نداشته باشد.

حسن رحیمی :در رقابتهای جام تختی خودنمایی کرد و نشان داد که متفاوت با گذشته است.باید ریتم مناسب را پیدا کند تا این تهرانی در جمع بزرگان قرار گیرد.

وحید یوسف وند:کشتی گیر سرسختی از لرستان است که با جرات مبارزه می کند اما برای برتری در برابر حریفان درجه اولش، هنوز به کسب تجربه نیاز دارد.

 عباس طحان:تا به حال لااقل می بایست در مسابقات آسیایی کسب مدال می کرد اما فرصت ها را از کف داد.این مازنی توان جسمانی بالا دارد و اگر خود را معطوف به دفاع نکند یورش های سرروی خوبی دارد.می تواند یک پدیده باشد.

الیاس بختیاری:بالا و پایین دارد شکل نمایش این کشتی گیر تهرانی می توانست رشد خوبی داشته باشد.بدون بیم کشتی می گیرد اما خیلی شانس ندارد.

امیر محمدی:در منطقه خود کشتی می گیرد.بیشتر در کشتی پهلوانی فعال است و از فنون لنگ و شگردهای محلی نهایت استفاده را می کند.مبارزه جو است و امکان ندارد راحت شکست بخورد.

محمدحسین محمدیان:سال پیش در حالیکه هیچکس انتظاری نداشت سوم جهان شد اما با قد کشیده و دستان بلندش مجبور شدند تا او را به یک وزن بالاتر بیاورند.در جام جهانی همدوش رضا یزدانی در ۹۷ کیلوگرم کشتی گرفت.در دوحه قهرمان آسیا شد تا بر تجربه اش هم اضافه شود.پر روحیه است و با چهره ای مصمم روی تشک می رود.اگر قرار باشد یک نفر به حکومت رضا پایان دهد آن محمد حسین است.او هم مازندرانی است و انواع فنون را با جسارت اجرا می کند.مشکل او سبکی زیادش است که باید با این مورد مدارا کند.محمد حسین با آن شکل خاص روی تشک حکم یک آهوی جسور را دارد که ناگهان ضربه ای کاری می زند و پیروز می شود.

///////////////////////

وزن 86 کیلوگرم:

با انتقال وزن قطعی محمد حسین محمدیان شور و طراوت در این وزن بیشتر هم شده است چون فضا برای پیروزی دیگر چهره ها بازتر شده اما نمی توان حتی یک مسابقه را نادیده گرفت و به راحتی از کنارش گذشت.میثم مصطفی جوکار و علیرضا کریمی یکی باتجربه و دیگری جوان لیدرهای این وزن هستند. کشتی گیران رو به جلویی مثل جلال زمان، محمد جواد ابراهیمی و اسماعیل نجاتیان هم هستند که خود را کمتر از آنان نمی پندارند و با تمام توان شان به میدان می روند.

این وزن هم شلوغ است و هم پرستاره و نمایش آنان دیدن دارد.

  اسماعیل نجاتیان:با تجربه ترین کشتی گیر این وزن است که اگر چه خراسانی است اما همچو قالی کرمان هر چه سنش بالاتر می رود بهتر کشتی می گیرد.در خانه اش کشتی می گیرد و این برگ برنده ای برای اسماعیل است.به سبک خراسانی های اصیل کشتی می گیرد و فنون بالا را اجرا می کند اما باید خیلی سرحال باشد که از پس رقبای دانه درشت برآید.از نعمت تشویق های مشهدی ها برخوردار است و بر همین اساس با انگیزه کشتی می گیرد.

یوسف پناهنده:اهل تهران است و در دو سال گذشته به خوبی جلو آمده اما برای اینکه به عضویت تیم ملی در جهانی دربیاید کارش بسیار سخت و سنگین است.می تواند یک کشتی گیر تعیین کننده باشد.

محمدجواد ابراهیمی:قهرمان اسبق جوانان جهان است که مرتب آسیب می بیند.گمان می رفت که این مازنی خیلی زود به تیم ملی بزرگسالان می پیوندد اما تا به حال که نشد.پر و پی قدرتمندی دارد و انگار پهلوانی کشتی می گیرد.اگر در شرایط مساعد بدنی باشد خطرساز است ضمن آنکه باید وضعیت روحی خود را تنظیم کند.

نادر حامدی پور:از فارس خودش را مطرح کرده و از نظر بدنی از قویترین هاست اما در کارهای تکنیکی و اجرای فن از مهارت بالا برخوردار نیست.او می تواند یک اتفاق بزرگ در این انتخابی باشد.

جلال زمان:حیف شد که این مازنی پر نفس هنوز نتوانسته در رویدادی بزرگ کشتی بگیرد.با استعداد است ولی گرفتار افت و فرود می شود.اگر روز خوبش باشد در مسابقه انتخابی می تواند همه را به تعجب وادار سازد.او در اوپن مقتدرانه اول شد.

وحید شاه محمدی:کشتی گیری از همدان است که در اوپن پسند شد.خیلی شانس ندارد اما تمام تلاشش را می کند بلکه نامش مطرح شود.

رضا بیات:کشتی گیر پرسابقه تهرانی است که در جدال های لیگی معمولا خوب بوده اما در انتخابی تیم ملی فضا متفاوت است.شاید بتواند مایه حیرت همگان شود.

سیاوش پازوکی:کشتی گیری با پیکری آرمانی برای تبدیل شدن به یک قهرمان بزرگ است اما این مازنی گرفتار چند آسیب دیدگی شد و از مسیر قهرمانی به دور افتاد.با اینکه حتما جنگنده خواهد بود ولی شانس زیادی ندارد.

احسان لشگری:مرد برنزی المپیک در قهرمانی کشور با درد مبارزه کرد و مصدوم شد و نهایت مجبور شد تا عمل جراحی کند.او هنوز بهبود نیافته و تا به امروز هم مشخص نیست که در انتخابی حضور خواهد داشت و یا باز هم از تیم ملی به دور می ماند.حضور لشگری که لبریز از انرژی و تجربه است این وزن را به جذاب ترین دسته مسابقات آزاد بدل می کند.او برای اینکه دوباره جایگاهش را بازپس گیرد بی تاب است مگر اینکه پایش اجازه ندهد این قزوینی دلاور قرص و محکم روی تشک بایستد.

میثم مصطفی جوکار:پایداری اش ستودنی است و مصداق کامل کشتی گیری است که خود را به تیم ملی تحمیل کرده است.وقتی در المیپک پکن زانو زد همه گفتند که کار این همدانی تمام است و برای همیشه باید از تیم ملی رخت بربندد اما مبارزه کرد و آنقدر خوب شد که حالا بخت اول این وزن به شمار می رود.با میانداری های همیشگی اش می تواند یک فاتح باشد اما خوب یادش است که پیش از این برابر لشگری و نجاتیان کشتی های راحتی نگرفته و با دشواری می تواند به خواسته اش برسد.او که برای دوبنده تیم ملی جوانی داده، این بخت مساعد را در مشهد مقدس از کف نمی دهد.

علیرضا کریمی:یک جوان انرژیک از البرز است که در قامتش پهلوانی ماندگار را می بینیم.این جوان با اخلاق در قهرمانی آسیا و در اولین جولانگاه بزرگسالانش طلایی شد تا مورد تمجید قرار گیرد.خوشفکر است و از تکنیک والایش بهترین بهره ها را می برد.با اینکه فقط ۲۰ سال سن دارد اما مثل باتجربه ها عمل می کند.کریمی آینده کشتی ایران را تضمین می کند.اگر چه فشاری رویش نیست تا حتما در مشهد دوبنده لاس وگاس را بگیرد اما تردیدی نداریم یکی از بهترین های این پیکارها خواهد بود و باز تحسین می شود.

//////////////////////////////////

وزن 74 کیلوگرم:

به خیلی ها اگر بگویید منتظر کشتی های چه وزنی در انتخابی هستند حتما این وزن را هم انتظار می کشند.در ۷۴ تای کشتی آزاد کدام کشتی گیر را می توان ناتوان خواند؟

پس از رفتن صادق گودرزی از کشتی قهرمانی یافتن یک جانشین سزاوار به جایش سخت بوده و تقلای زیادی صورت گرفته تا بتوانند یک مهره ایده آل را بیابند.عزت الله اکبری فروغ پیشین را نداشته اما دوباره حضور دارد تا از اینکه فقط مرتضی رضایی قلعه و پیمان یاراحمدی مدعی این وزن باشند جلوگیری کند.تازه رضا مظفری جوان هم هست که حریص پیش می آید و علی قاسمی و مکتب دار و عاشق حسینی و باقی مدعیان هم خودشان را برای برتن کردن دوبنده تیم ملی در امریکا ۲۰۱۵ مهیا کرده اند.

شاید در نگاه اول رضایی قلعه و یاراحمدی را در دیدار نهایی ببینند اما آنها تمام خوب های این پیکارها نیستند و بقیه هم می توانند در کارشان خلل وارد کنند که ناشی از نزدیکی فنی آنان است.

۱۰ نفر در این وزن کشتی می گیرند که مختصر به آنها می پردازیم:

  مرتضی رضایی قلعه:به غیر از باخت قابل انتظار برابر جردن باروفس یکی از ستاره های تیم ملی در جام جهانی لس آنجلس ۲۰۱۵ بود.یک مازنی بی باک که ریسکی کشتی می گیرد و اهل احتیاط نیست.او که بابک هم نامیده می شود با همین اسلوب کشتی توانسته خودش را مدعی کند اگر چه گهگاه صدمه دیدگی های عجیبی دارد که مانع می شود تا بهترین نتیجه را بگیرد.از نظر شرایط روحی اطمینان داریم بهتر از همه رقبایش است و اگر از حیث جسمانی ام خوب باشد حریفان را به راحتی شکست می دهد.

محمد مکتب دار:کشتی گیر سرعتی و خوش تکنیکی از خراسان شمالی است که لازم است آموزه های دفاعی اش را بیشتر کند.روی او باید حساب کرد چون فراموش کردن قدرت اجرای فن محمد مساوی است با شکست.می تواند یک پدیده در انتخابی ها باشد.

حامد عاشق حسینی:کشتی گیر خوبی از تهران است که تشابه زیادی با خصوصیات رضایی قلعه دارد.او مد نظر مربیان تیم ملی هم بوده و عیارش را هویدا کرده اما اگر می خواهد بدون حرف و حدیث روانه تیم ملی شود، الان وقتش است.

پیمان یاراحمدی:یکی از بهترین فیزیک های حال حاضر کشتی ایران را دارد.یک بدن استثنایی با قدرت جسمانی بالا که خوب بلد است چگونه از پتانسیل هایش بهره برد.او که به تازگی قهرمان آسیا شده در اجرای فن هم متبحر است و حتما اسباب دردسر حریفانش خواهد شد.خودش را محق می پندارد تا دوبنده را بپوشد و کشتی اش با رضایی قلعه تماشایی خواهد بود.پسر لرستان اما برای اینکه دوباره استانش را صاحب دوبنده تیم ملی در رقابتهای جهانی کند لازم است از هوش خود بیشتر بهره برده و با تمرکز کشتی بگیرد.

علی قاسمی:همواره از کشتی گیران خوب تهران بوده و با اعتماد به نفس کشتی می گیرد اما در واپسین لحظات اشتباه می کند و می بازد.او اگر قابلیت های حفظ برتری اش در کشتی را بیاموزد رقیب سرسختی است ضمن آنکه به نسبت باقی ۷۴ تایی ها در میادین داخلی باتجربه تر است.

حسین الیاسی:گاهی بهترین است و گاهی بدترین با این وجود هیچکس نمی تواند کتمان کند کشتی گیر خوبی است.این مازندرانی به انسجام نیاز دارد تا جایی در بین ملی پوشان داشته باشد.فراز و فرودهایش ضربه سختی به او زده است.

کیانوش نادری:کشتی گیری جوانی از مازندران است که از اوپن به اینجا رسیده است.فنون متنوع اجرا می کند و حریفان را به دردسر می اندازد اما برای اول شدن باید چارچوب دفاعی را رعایت کند که سخت است.

جعفر قاسمی:چندین سال است که این مازندرانی شانس عضویت در این وزن را دارد.مثل قاسمی تهران پر سابقه است و کشتی را به سبک کشتی گیران محلی مازنی با قوای جسمانی و فنون سرپا می گیرد.به سختی می بازد اما به سختی هم می شود بر روی انتخابش نظر داد.

رضا مظفری:نفر سوم جوانان جهان در سال پیش برخلاف دوستش حسن یزدانی رشد نکرده اما بسیار با استعداد است.رضا هم فن دارد و هم قدرت و از فاکتورهای برتری زیادی برخوردار است.اهل مازندران است و اگر برگزیده شود اصلا جای تعجب ندارد چون کشتی را با تمام وجودش فرا گرفته و توانایی روحی بالایی دارد.

عزت اله اکبری:دو سال پیش نایب قهرمان جهان شد اما تحلیل رفت.به ۸۶ کیلوگرم فرستاده شد تا شاید با وزن کم نکردن شرایط بهتری پیدا کند اما درجام تختی شکست خورد.او به ۷۴ برگشته تا دوبنده اش را باز پس بگیرد.این مازنی کافیست که مثل همان سال ۲۰۱۳ کشتی بگیرد تا بدون زحمت نفر اول این وزن شده و نامش دوباره در ترکیب اصلی تیم ملی درج شود.

عباس یزدانی:برخلاف نامش اهل همدان است.یک کشتی گیر جوان که تا اینجا رسیدن هم برایش رضایت بخش باید باشد اما او می تواند یک شگفتی ساز در میان تعدد ستاره های این وزن باشد.

///////////////////////////

وزن 70 کیلوگرم:

بازگشت مهدی تقوی و ظهور حسن یزدانی یکی از جذاب ترین رقابت های انتخابی تیم ملی کشتی آزاد را بوجود آورده است.خیلی ها انتظار این مسابقه را می کشند و شاید بهتر باشد بگوییم همه.

این دیدار در صدر جدال های تماشایی انتخابی هاست که دو مازندرانی یکی در ابتدای راه و دیگری در میان راه مانده برابر هم قرار می گیرند.فاصله آنها با باقی مدعیان زیاد است اما اینکه فاصله فنی این دو نفر تا چقدر هست می طلبد تا چند روز صبر پیشه کنید.

مهدی تقوی که از المپیک به این سو هیچوقت شرایط مشخصی نداشته بعد از قهرمانی در اوپن به کارزار مشهد می رود و این در حالیست که حسن یزدانی بعد از قهرمانی جوانان جهان با کشتی های دیدنی در جام تختی و جام جهانی لس آنجلس یک شبه به شهرتی باورنکردنی رسیده و خودش را اثبات کرده است.آنها یک بار در جام باشگاههای جهان در همین وزن در جویبار به مصاف هم رفتند که مهدی هر طور بود با پیروزی خفیف کارش را انجام داد اما دریافته که یزدانی بسیار خطرناک است.

سایر مدعیان این وزن نمی توانند برای این دو نفر خط و نشان بکشند چون کاملا پیداست از نظر فنی سطح پایین تری دارند اما به گرم تر کردن رقابت کمک بزرگی می کنند.

سعید داداش پور به دلیل شکستگی دنده ناشی از آسیب دیدگی در قهرمانی آسیا نمی تواند در انتخابی باشد که در صورت حضورش تبدیل می شد به سومین ضلع مثلث قدرت این وزن ضمن آنکه سبحان محمد زاده با مصدومیت زانو مواجه است و احتمالا به این مسابقات نمی رسد.

مسعود کمروند:هر وقت که در رقابتی حضور داشته مفت باز نبوده اما سطح توانایی هایش آنچنان هم بالا نبوده تا مجاب تان کند بهترین است.این کشتی گیر استان مرکزی از استعدادش در همین حد بهره گرفته که مدعی باشد و نه بیشتر با این وجود در انتخابی مشهد موثر است و شاید نظرها را برگرداند.

ایمان رحمانی زاده:اهل مازندران است و سال پیش کشتی های خوبی گرفت اما به یزدانی با اختلاف باخته است.در وانفسای نداشتن مهره های متعدد خوب، او یکی از خوش آتیه هاست.بسیار کم تجربه است اما جنگندگی بالایی دارد و تا آخرین لحظه می کوشد.

مهدی تقوی:با دو عنوان قهرمانی بزرگسالان جهان و تجربه دو المپیک با واهمه و اضطراب بیگانه است اما حدت انتظارات از این مازنی بالاست.با اینکه خیلی در چشم نیست اما در دل کشتی دوستان جای دارد.کشتی های فکورانه اش رمز برتری اوست مشروط به آنکه از نظر جسمانی هم روبراه باشد.اگر در وضعیت روحی مطلوب باشد دست یافتنی نیست.مشکل مهدی نبودن در جریان مسابقات رسمی است و مدتهاست که مبارزه سنگین نداشته با این حال با تجربه بالایش گلیم خود را از آب بیرون می کشد.برخی می گویند به سادگی قهرمان انتخابی ها می شود اما بعید است خودش چنین فکری داشته باشد.

مرتضی گودرزی:یک مازندرانی دیگر که فراز و نشیب زیاد دارد اما سزاوار توجه است.می توانست کشتی گیر بهتری باشد ولی گرفتار باخت های نابجا شد ضمن آنکه پشت خوب های ایران گیر کرد.شاید گودرزی که هم منطقه ای تقوی است این بار دگرگون شده کشتی بگیرد.

حمید الهیان:این کشتی گیر اهل خراسان شمالی از اوپن خودش را به انتخابی رسانده است.کشتی های امیدوار کننده ای گرفته اما بد موقعی به اینجا رسیده و کارش با مدعیان ریز و درشت به معنای واقعی کلمه سخت است.

حسن یزدانی:کمی مصدومیت دارد و در حال کاهش وزن است با این حال با قوای جسمانی فوق العاده اش بر تمامی رقبا می چربد. نگاه او به المپیک آینده است.کشتی گیر جسوری است و می داند که با موفقیت در انتخابی به سوی نخستین میدان جهانی بزرگسالان خود حرکت می کند.او همیشه سرحال است و پر انگیزه، بنابراین با سابقه نمایش فراتصورش در جام جهانی باید یک پای او را در فینال انتخابی ها دید از همین حالا و دقیقا نظیر مهدی تقوی.کشتی های نفوذی اش با زیرهای ناتمام و مرگبار تقابل سنگینی را برای رقبایش بوجود می آورد.

سبحان محمدزاده دیگر کشتی گیر این وزن از استان مازندران است.

///////////////////////////

وزن 65 کیلوگرم:

جمع شان جمع بود و مسعود اسماعیل پور هم اضافه شد تا پیش بینی ها را غیر ممکن کند.مثل یک کلاف سردرگم و سر و ته ناپیدا شده است.

کدام یک را می توانید پیروز بدانید وقتی از ویژگی های دیگری باخبر هستید.این وزن محل تلاقی ستاره های آشنای همه و ستاره های کم سو ولی خوش آتیه است که در مشهد مقدس جنگی تمام عیار را به راه می اندازند.حداقل ۶ تای آنها تا سر حد جان می جنگند و در صدرشان سید احمد محمدی که نمی پسندد مسعود به قلمرویش وارد شده است.خاصیت مسابقات انتخابی در همین است که رفیق صمیمی را از میدان به در کن و یا خودت میدان را خالی کن! محمدی و اسماعیل پور دو نقره ای جهانی سال قبل عیار این وزن را بالا برده اند و ۴ کشتی گیر دیگر هم می خروشند تا قاعده را معلق کرده و خود را به یک دوبنده رویایی برسانند.

سید احمد محمدی:ساکت و سربه زیر اما روی تشک انفجاری و غیر قابل مهار.در جام جهانی لس آنجلس طغرل عسگراف معروف آذربایجانی و قهرمان المپیک را به ستوه آورد.فقط حمله می کند و در قاموس کشتی اش دفاع جایی ندارد.شاید گفته شود که این مازنی دارای قوه تهاجمی صرف از عدم احتیاطش ضربه می خورد اما او در ۲ سال گذشته پیوسته پیروز بوده است.رقابت با سید احمد که موتورش همواره روشن است و تخت گاز می رود سخت است.او دست اندازها را هم از بین می برد و برای رفتن به مسابقات جهانی جانش را وسط تشک می گذارد.

مسعود اسماعیل پور:بهترین آزادکار سال ۹۳ و ۲۰۱۴ کشتی ایران برای نخستین بار در یک میدان داخلی در وزن جدید مبارزه می کند.او به یک وزن بالاتر آمده تا به المپیک بعدی برسد اما مشکل اینجاست که رقیب اصلی اش هم استانی او و از نزدیک ترین دوستانش است.در قهرمانی آسیا در دوحه طلای این وزن را گرفت تا نشان دهد خیلی برای برقراری حکومت تازه در یک وزن نو مشکل ندارد اما خودش هم می داند که در ترافیک با استعدادها و قدرتمندها گیر کرده و در صدرشان سید احمد محمدی انتظارش را می کشد.این مسابقه از فینال جهان و المپیک دستکمی ندارد.

محمد مهدی یگانه جعفری:یکی دیگر از مازندرانی های پرتعداد در انتخابی هاست.کشتی گیری جنگنده و در عین حال بدشانس است که همیشه در واپسین لحظات عقب می افتد و پیروزی هایش را از دست می دهد.او هنوز نتوانسته به شایستگی هایش برسد و انگار هنوز لازم دارد تا میدان ببیند اما به ندرت به یاد داریم در داخل کشور دیداری را با اختلاف باخته باشد.یگانه جعفری ثانیه های پایانی مبارزات خود را اداره کند خیره کننده خواهد بود.

میثم نصیری:یک زنجانی متعصب است که نتوانسته حقانیت خود را به اثبات برساند.در دوران کشتی اش اشتباهات لحظه ای متعددی داشته که باعث شده آسیب ببیند و به راحتی از رشد بازماند.او از فرصت هایی که داشته استفاده نکرده ولی این دلیل نمی شود میثم خودش را در این انتخابی به فینال نرساند.او می تواند همانی باشد که زنجانی ها ندارند.

علی اصغر جبلی:از سال ها قبل که در نوجوانان چهره شد نشان داد که کشتی گیر خوبی است.این گلستانی اما همیشه به صخره هایی محکم برخورد کرده است.نتوانسته در مبارزات داخلی با پیروزی های مداوم خودش را تثبیت کند اما جوهره آن را دارد که کشتی گیر بزرگی شود.اگر قرار باشد یکی از شگفتی های بزرگ رقم بخورد، شاید جبلی عاملش گردد.

سعید صالحی:این کشتی گیر تهرانی در چند سال گذشته از خوب های این وزن بوده است.اگر روزش باشد بر رقبا سخت می گیرد.قدرت بدنی اش در طول تورنمنت یکسان نیست ولی تکنیک سرشاری دارد.

میثم حیدری:دیگر میثم و زنجانی انتخابی ۶۵ کیلوگرم است.کشتی گیر زیرکی است که در اوپن مایه هایی از آن را نشان داد که می خواهد کشتی گیر بزرگی شود.شاید الان برایش زود باشد اما شک نداریم که به پر و پای مدعیان می پیچد.

مجید ساده:برای کسب تجربه در چنین کارزار سخت و سنگینی زیادی جوان است.او چیزی را از دست نمی دهد که هیچ، اگر در خانه اش خراسان رضوی تنها یک برد خوب برابر حریفان معروف کسب کند، بر سر زبان ها می افتد.

میلاد طهماسبی:او هم گلستانی است.زمانی را به یاد داریم که می گفتند لایق پوشیدن دوبنده تیم ملی است.آن زمان کی بود خاطرمان نیست، تنها می دانیم میلاد خیلی راحت دوران قهرمانی اش را از دست می دهد.

غلامرضا عبداله پور:در برهه ای آنقدر خوب بود که برای اعزام مهدی تقوی و یا او به رقابتهای جهانی انتخابی درون اردویی گذاشتند اما به شدت افول کرد.در قهرمانی کشور و اوپن به فینال هم نرسید ولی سهمیه انتخابی را گرفت.گمان نمی کنیم به اوج برگشته باشد با این وجود چون مازندرانی است کشتی گرفتن را به نیکی می داند.

///////////

وزن 61 کیلوگرم:

با اینکه رفتن مسعود اسماعیل پور کمی برای تک تک مدعیانی که در مشهد مقدس به روی تشک می روند خوشحال کننده بوده اما کماکان التهاب آمیخته به لذت برای کشتی دوستان وجود دارد.شاید در نگاهی عادی رای به برتری آسان بهنام احسان پور داده می شود اما کیست که کشتی را بشناسد و ایمان صادقی را دارای بختی پر رنگ در انتخابی مشهد نداند؟ آرش دنگسرکی هم به همین ترتیب و باتجربه هایی همچون عباس دباغی و حسن مرادقلی هم کوتاه نمی آیند و مهران نصیری هم با تمام توان می آید.این وزن تازه المپیکی هم نیست اما می بینید که چه رقابت داغی در آن وجود دارد.اینکه دو سوم کشتی گیران این وزن مازندرانی هستند جالب است.سال ها سید مراد محمدی این وزن را در اختیار داشت و بعد هم که نوبت به مسعود اسماعیل پور رسید.شانس گرفتن دوبنده باز هم با قرق مازنی هاست که همدیگر را به خوبی می شناسند حتی از روی سایه هم!

 ایمان صادقی:یکی از اولین نام هایی است که در جوانان خوش آتیه کشتی به گوش می رسد.فاتح جوانان جهان از جویبار مازندران که پنجمین حرکت فوق العاده سال ۲۰۱۴ را در کرواسی رقم زد و مشهورتر شد، برای پوشیدن دوبنده تیم ملی بی تاب است.روی تشک استقامت و شهامت زیادی دارد و با انرژی کشتی می گیرد.به سختی می توان او را عقب راند و وادارش کرد به امتیاز دادن.در جام جهانی بود و کشتی نگرفت و در آسیایی هم نبود تا با تدارکاتی که در لیگ باشگاهها داشت به آمادگی لازم برسد و با توپ پر به مصاف حریفان بیاید.

آرش دنگسرکی: جدی نگرفتن آرش اشتباهی بزرگ است چون هم در قهرمانی کشور و هم در جام اوپن نشان داده در کلاس بالایی است اما کمی در نوسان.او اگر به استمرار برسد کشتی گیری است که می تواند حتی در میادین بزرگ دوبنده را بپوشد.در جوانان جهان سوم شده و از آن پس همواره در حال فراگیری بوده است.این مازندرانی جهش های زیبایی دارد که کشتی اش را چشم نواز کرده ولی در ریزه کاری ها هنوز فاصله دارد تا ششدانگ شود.

بهنام احسان پور:یک کشتی گیر معتمد است هر جا که باشد.خوب کشتی می گیرد و در طول تورنمنت های بزرگ این مهم را ثابت کرده است.در جام جهانی ۲۰۱۵ ستاره ایران بوده و در قهرمانی آسیا روی اشتباه معنادار داوری باخت.این مازنی خوشفکری سید مراد را دارد و پیروزی با حداقل امتیاز و دفاع از اندوخته هایش را بلد است.او روی کاغذ در فینال این وزن حاضر خواهد بود و هر چه رقبایش به او نزدیک باشند فرقی نمی کند چرا که می داند چه زمانی حمله کند و امتیاز بگیرد.در واقع وجه متمایز بهنام همین است که در لحظات تعیین کننده اوست که به امتیاز می رسد و در عجیب ترین زمان ممکن صاحب برتری می شود.

دانیال حجتی:از گلستان خودش را مطرح کرده و می تواند کشتی گیر خطرناکی باشد.دانیال باید بپذیرید که هنوز نتوانسته به گونه ای کشتی بگیرد که رویش به عنوان مرد اول یا حتی دوم و سوم حساب کرد منتها دور از ذهن نیست که نتایجی بدست آورد که مورد تمجید قرار گیرد.

جمال علیزاده:خراسانی است اما از نوع شمالی اش.با قدرت جسمانی اش کشتی می گیرد و پیوسته رو به جلو است.دفاع کردن را به خوبی نمی داند و به همین دلیل در حالیکه کشتی گیر رو به جلویی قلمداد می شود می بازد.

حسن مرادقلی:دو سال قبل چنان مورد توجه قرار گرفت که به آسیایی رفت اما دست خالی برگشت.حسن که اهل تهران است تک موقعیت هایش را از کف داده و اینگونه از کورس عقب افتاده ولی همیشه رقیبی قدرتمند بوده و بدون شک در مشهد هم چنین خواهد بود و با جسارت پیش می آید.در اوپن نشان داد که هنوز روپاست.

مهران نصیری:او هم از استعدادهایی است که ناگهان متوقف شده و پشت نفرات شاخص مانده است.در گروه های سنی پایین تر درخشیده و مدال های خوشرنگ دارد ولی در بزرگسالان همچنان در کمین فرصت است.این مازنی قابلیت های فنی والایی دارد و می تواند یک شگفتی باشد.این بار اگر مصدومیتی نداشته باشد کار را بر همه سخت می کند.

عباس دباغی:وقتی خیلی جوان بود و تازه نقره جوانان جهان را گرفت به تیم ملی اصلی رسید و حتی در المپیک پکن کشتی گرفته است.به شکل غریبی ایستا شد و وقتی جایش را در تیم ملی به حسن رحیمی داد هیچگاه مورد توجه قرار نگرفت در شرایطی که از نظر تکنیکی و شعور کشتی یک استثناست.این کشتی گیر مازنی لازم دارد تا روحیه اش را بازپس گیرد آنوقت می تواند جبران سال های از دست رفته را بنماید.

فرزاد عموزاده خلیلی:او هم مازندرانی است و از اوپن سهمیه گرفته است.در جوانان آسیا بود که مطرح شد و در جهانی هم کشتی های خوبی گرفت ولی خیلی پشتوانه انگیزشی ندارد و برتری جو نیست.فرزاد اگر توان روحی خود را بازیابد بی نظیر خواهد بود چون رسم کشتی گرفتن را خوب آموخته است.

///////////////////

وزن 57 کیلوگرم:

حسن رحیمی بدون هیچ تعارفی بهترین و سزاوارترین کشتی گیر وزن اولی کشتی ایران است که آن طلای تاریخی جهان را در کشتی آزاد گرفت.باقی سبک وزن ها هر چه اعتماد دیدند به خوبی حسن نبودند.با اینکه او واپسین سال های قهرمانی اش را می گذراند اما نشان داده که هنوز دست نیافتنی است مگر آنکه در مشهد مقدس و در انتخابی ها یک زلزله روی دهد و این دره بزرگ مخفی شود.

۱۰ کشتی گیر در انتخابی تیم ملی کشتی آزاد در وزن ۵۷ کیلوگرم جای گرفتند که شناخت بهتری از آنان را در ذیل می یابید.

حسن رحیمی:در چند سال گذشته موثق ترین کشتی گیر در وزن نخست بوده که به سال ها بی ثباتی پس از دوران غلامرضا محمدی پایان داد.این تهرانی با تجربه بالایش و البته آمادگی قابل ملاحظه اش به سختی به رقبای داخلی می بازد.بی رقیب نشان می دهد و شاید همین اعتماد زیاد به حسن باعث شود که باقی حریفانش بدون اضطراب به دنبال پیروزی بر او باشند.هر چه کشتی سعی کرد تا برایش یک رقیب بیابد بی فایده بود.حسن طبق عادت باید در انتخابی تیم ملی دوباره صلابتش را بروز دهد.

مهران رضا زاده:یک کشتی گیر به اصطلاح لیگی است اما در تورنمنت ها پایداری ندارد.این با اخلاق مازندرانی زمانی امید اول جانشینی حسن بود اما سن و سالش بالا رفته و چیزی عایدش نشده است.در آسیایی ۲۰۱۳ پنجم شد تا خیلی ها را مایوس کند.خیلی ها می گویند او شوقی به تیم ملی و رقابت های بزرگ ندارد و فقط برای پول در لیگ مسابقه می دهد اما خودش که می گوید نوبت او رسیده است.

یونس سرمستی:پسر آذربایجان شرقی چندی پیش در دوحه اولین نشان مهم بزرگسالانش را گرفت که برنز بود.قهرمانی جوانان جهان را که گرفت همه گفتند صاف می رود جای رحیمی ولی یونس هنوز خام است.زیاد امتیاز می گیرد و راحت از کف می دهد.روز به روز پیشرفت می کند و چون خیلی جوان است خیلی امید دارد روزی با خیال راحت دوبنده تیم ملی را بپوشد اما در این زمان حریف رحیمی نیست.

رضا اطری:پر نفس اما حیران و گمراه.حریف هم نخواهد ببرد خود رضا دست به کار می شود!این مازنی اگر ریتم کشتی اش را حفظ کند مثل سرمستی توانایی رسیدن به جایگاه رحیمی را دارد.او یکی از تکنیکی ترین کشتی گیران کشور است که البته گهگاه به اشتباه قدرتی مبارزه می کند.تجربه ندارد اما دل و جراتی عجیب در گام هایش دیده می شود.

صابر خانجانی:در نوجوانان و جوانان آسیا و جهان مدال گرفته پس باید در بزرگسالان مهره قابل اعتنا باشد.او هم مازندرانی است و کشتی را با عشق می گیرد ولی مشکل بزرگش نداشتن توان جسمانی برابر با بزرگسالان است.شاید همه او را یک بازنده بدانند.برخی می گویند اصلا شرکت نخواهد کرد اما صابر می تواند خودش را امتحان کند و بر تجربیاتش بیفزاید ضمن آنکه امسال هم شانس شرکت در مسابقات رده سنی جوانان را دارد.

فرهاد جلالی:از آن دسته کشتی گیرانی است که همه قبول دارند خیلی خوب است الا خودش!این تهرانی هنوز در حد یک کشتی گیر خوب اما معمولی است و از فرصت هایش برای برجسته شدن استفاده نکرده است.از این بهتر برای فرهاد پیش نمی آید، یا می جهد و یا دوباره می شود استعداد خوبی که به هدر رفت!

 مصطفی دامادی:در قهرمانی کشور کشتی های خوبی گرفت اما بعد از دوران نوجوانی هیچوقت در قامت نفر اول نبوده است.این مازنی یکی دو سالی از میادین دور بوده اما بازگشت خوبی داشته است.اگر وزن راحت کم کند رقبایش را آزار می دهد.

نادر حاج آقا نیا:همانی است که در اوپن اول شد.او از مازندران می اید و تازه رو آمده است.در یاشاردوغو کشتی گرفت و در اولین حضورش در یک رقابت برون مرزی آسان نباخت.هنوز شناخته شده نیست اما اطمینان داریم در مشهد کشتی های جسورانه ای می گیرد.

علی حاج آقا نیا:برادر بزرگتر نادر است.زمانی بود که می گفتند بهترین فرد برای رقابت با رحیمی است اما افول کرد.یکی از مشکلات جدی اش کشتی گرفتن بیش از حد است، از دانشجویان گرفته تا نظامیان و کارگران!خودش لابد خواسته تا درجا بزند ولی کشتی بلد است و هر حریفی را به دردسر می اندازد.

محسن ملکی:در رقابتهای اوپن سوم شد و مجوز گرفت.تهرانی است و تکنیک خوبی دارد.خودش هم می داند در بین خوب های وزن اول شانس کمی دارد اما چرا نباید به آب و آتش بزند