به گزارش سرویس ورزشی برنا، تیم ملی بسکتبال ایران در یکی از حساس ترین دوره های خود به سر می برد. دوره ای که المپیکی شدن یا نشدن ما در گروی قهرمانی در جام ملت هایی است که حدود 60 روز دیگر آغاز خواهد شد. تیم ما به دلایل مختلف اعم از انتخاب رییس فدراسیون و بعد از آن انتخاب سرمربی، با تعللی عجیب اردوهای خود را برای مسابقات جام ملت ها استارت زد.
حالا و با این شرایط اضطراری نقش بزرگان یک تیم در آرام کردن شرایط بسیار تاثیر گذار و حیاتی است و از میان همه این نفرات، نقش کاپیتان تیم از همه پررنگ تر خواهد بود. ولی متاسفانه یکی از مهم ترین مشکلات تیم ملی ما همین آقای کاپیتان است.
صمد نیکخواه بهرامی یکی از سه ستاره بزرگ یک دهه اخیر بسکتبال ایران که چند سالی است بازوبند کاپیتانی تیم ملی هم به او سپرده شده در بدترین شرایط ممکن هم از لحاظ فنی و هم از لحاظ روحی قرار دارد.
برای پی بردن به این مساله فقط کافی بود یک بار به تمرین تیم ملی سر بزنید یا یک مصاحبه کوچک با صمد انجام دهید. آن زمان بود که به عمق فاجعه پی می بردید. در دور جدید تمرینات تیم ملی با درک باوئرمن آلمانی، نیکخواه علی رغم اینکه خیلی زود در سالن حاضر می شد اما کاملا ناراحتی در چهره او مشخص بود. صمد هنگام مصاحبه با خبرنگاران هم به درستی پاسخگوی سوالات نبود و بعد از آن هم با حالتی اعتراض گونه و عصبانی از شاهین طبع خواست تا خبرنگاران را به تمرین و داخل زمین راه ندهد.
صمد در اردوی تیم ملی و هنگام تمرین، خیلی ساکت و آرام ، تمرین می کرد و بر خلاف دیگر بازیکنان که خیلی شاداب تمرین می کردند، به تنهایی مشغول انجام تمرین بود. همه این ها در حالی رقم خورد که وظیفه یک کاپیتان این است که در حین تمرین، نکات مختلف را به بازیکنان گوشزد کند و در صورت لزوم به بازیکنان را راهنمایی و هدایت کرده یا جو تمرین را عوض کند که متاسفانه هیچ کدام از این اتفاق ها پیش نیامد.
همیشه از نیکخواه بهرامی به عنوان یک بازیکن باهوش یاد می کنند. او خیلی زود تمرینات را فرا می گیرد و حتی به بازیکنان دیگر هم در انجام درست تمرین راهنمایی می کند اما این روزها صمد هنگام انجام امور تاکتیکی هم، اشتباهاتی را مرتکب می شود و کاملا مشخص است تنها جسمش در تمرینات تیم ملی است و تنها یک شبه صمد در اردوی تیم باوئرمن حضور دارد. صمد در آخرین تمرین تیم ملی نزدیک به صد شوت به سمت حلقه پرتاب کرد که به جرات تنها 10 تای آن ها وارد سبد شد و این آمار برای هر بازیکنی، علی الخصوص نومیدکننده است.
به هر حال با این شرایط کار خیلی سختی پیش روی تیم ملی بسکتبال در جام ملت ها خواهد بود. مشخص نیست صمد به چه دلیل رغبتی برای همراهی تیم ملی ندارد. دیپورت شدن از دالاس، رابطه خوبش با مربی قبلی تیم ملی، فوت دوست نزدیکش یا هر دلیل دیگری هیچ کدام نمی تواند توجیه خوبی برای این رفتار صمد باشد. کاپیتان باید بداند الان زمان خالی کردن شانه نیست. آن هم صمدی که در تیم ملی جایگاهش بی همتا است و کسی در حد و اندازه های او در تیم باوئرمن دیده نمی شود. کاپیتان باید این نکته را آویزه گوشش کند که در حال حاضر اگر پشت به تیم ملی کند و با این رفتارهایی که از خود بروز می دهد؛ وانمود کند آماده همراهی تیم ملی در جام ملت ها نیست؛ شاید دیگر هیچ وقت رنگ تیم ملی را به خود نبیند. چرا که باوئرمن در این چند روز نشان داده مربی مستقلی است و مانند بچیروویچ توضیه پذیر نخواهد بود که هر حرفی از مسئولین بالادستی و بازیکنان کلیدی تیمش را قبول کند.
بدون شک یکی از دلایل موفقیت رشته ای مثل والیبال، وجود رهبر و لیدری مانند سعید معروف در آن است. معروف حکم یک برادر بزرگتر را در تیم کواچ ایفا می کند و هر موقع که نیاز باید نکات لازم را چه در تمرین و چه در حین بازی به بازیکنان منتقل نی کند. در کنار آن باکیفیت ترین بازی های ممکن هم از میرسعید در تیم ملی به معرض نمایش گذاشته می شود. حالا صمد باید معروف وار عمل کند و در کنار شور و نشاطی که به بازیکنان می دهد؛ رابطی بین سرمربی و بچه ها هم باشد. واضح است با این شرایط، صمد نه تنها کمک حال تیم ملی در چین نخواهد شد؛ بلکه می تواند حکم علی دایی جام جهانی 2006 را هم برای ما بازی کند و بدون شک نتیجه هم همانی می شود که در آلمان روی داد.
در نهایت امیدواریم کاپیتان هر چه سریع تر به شرایط عادی بازگردد؛ چرا که کسب سومین قهرمانی آسیا با داشتن یک صمد آماده در دسترس تر خواهد بود. پس کاپیتان؛ لطفا به خودت بیا!