به گزارش سرویس ورزشی برنا، مراسم بهترین های لیگ برتر فوتبال ایران در برج میلاد برگزار شد و جایزه های نفرات و تیمهای برتر به آن ها اهدا شد. البته بعد از این مراسم حرف و حدیث های بسیاری در رسانه ها و در بین مردم مطرح شد که خیلی از آن ها به جا و به حق بود.
پیش از آنکه بخواهیم به این انتقادات اشاره کنیم ابتدا باید از سازمان لیگ تشکر کرد که نسبت به دو سال گذشته مراسم هایی چون، قرعه کشی بازی های لیگ برتر و همین طور مراسم بهترین ها را به شکیل ترین شکل ممکن به انجام رساند که خود جای تقدیر و تشکر دارد.
اما بعد. قرار بود در مراسم شنبه شب از بهترین های لیگ تقدیر به عمل بیاید. به قول گفته مهدی تاج، رئیس سازمان لیگ این نفرات توسط 300 کارشناس برگزیده و شناخته شدند. اما وقتی به نامزدها و نفراتی که به عنوان بهترین نفرات انتخاب شدند نگاه کردیم؛تعجب شدیم و ناخوداگاه این شبهه برایمان به وجود آمد که این 300 نفر اصلا لیگ را دیده اند یا اصلا این 300 نفر وجود خارجی دارند و یا اینکه شاید آرای این 300نفر فرمالیته بوده و قرار بوده طوری این جایزه ها پخش شود که نه سیخ بسوزد و نه کباب و هر تیم و هر شهری یک بهره ای از این جایزه ها ببرد.
از عقب زمین و قفس توری آغاز می کنیم. جایی که علیرضا بیرانوند به عنوان نفر برتر انتخاب شد. شکی در این نیست که بیرانوند در سالیان نه چندان دور می تواند مدعی اصلی پوشیدن پیراهن یک تیم ملی باشد اما واقعا دروازبانی که در طول فصل و با تیم رده سوم جدول 28 گل دریافت کرده و در لیگ قهرمانان هم در چند بازی اشتباهات بدی انجام داده و در فینال جام حذفی هم سه گل دریافت کرده می تواند بهترین دروازبان این لیگ باشد؟ در طرف مقابل مهدی رحمتی ای حضور داشت که علی رغم سقوط تیمش با به جای گذاشتن 10 کلین شیت و خوردن 29 گل آمار بسیار خوبی از خود به جای گذاشت. علی سلیمی گلر فولاد خوزستان هم با کمترین گل خورده، دیگر مدعی این عنوان به شمار می رفت.
در خط دفاع شاید کم شانس ترین گزینه ممکن جایزه را مال خودش کرد. وریا غفوری فصل خوبی با سپاهان داشت اما در برابر رامین رضاییانی که به تنهایی باعث ماندگاری راه آهن شد و پادووانی ای که به عنوان یک دفاع آخر نزدیک به 10 گل در جام های مختلف برای نفت وارد دروازه حریفان کرد؛ واقعا کم شانس تر بود و انتخابش جای تعجب داشت.
در خط هافبک اوج شاهکار انتخاب کنندگان(البته اگر وجود داشته باشند) به خرج داده شد. جایی که از طریق یکی از منابع موثق وشب قبل از برگزاری مراسم اطلاع داده شد که مبعلی جزو سه گزینه نهایی قرار دارد اما به یک باره در شب مراسم اثری از او نبود و امید ابراهیمی جایش را گرفته بود. البته این پایان کار نبود؛ چرا که آندو تیموریان عنوان بهترین هافبک سال فوتبال ایران را مال خودش کرد. آندویی که نیم فصل اول در استقلال فاجعه بود و در تراکتورهم علی رغم نمایش خوبش، جزو اصلی ترین موانع قهرمانی پرشورها نامیده شد.
در خط حمله هم حرف و حدیث زیاد بود. جایی که مهدی طارمی 7 گله در رقابت با ادینیوی 20 گله و شهباززاده 12 گله بهترین مهاجم لیگ شد! در توانایی های بالای طارمی شکی نیست اما واقعا نباید بهترین گلزن لیگ که دست برقضا مهاجم هم هست این عنوان را از آن خود کند. یا اگر قرار است به بازیکنی که در مراسم حضور دارد جایزه داده شود؛ بهتر نیست بین مهدی شریفی و سجاد شهباززاده که بیش تر گل را بعد از بازیکن برزیلی تراکتور وارد دروازه حریفان کرده اند، بهترین مهاجم شوند؟
در انتخاب بهترین مربی حرفی باقی نیست. حسین فرکی برای دومین سال پیاپی قهرمانی لیگ شد. با تیمی که پر از ستاره بود. در سوی مقابل یحیی گل محمدی و علیرضا منصوریان حضور داشتند. دو مربی جوان که با تیمهای جوان خود گل کاشتند و هم سهمیه لیگ قهرمانان فصل بعد را کسب کردند. هم به فینال جام حذفی رسیدند و هم یکی از آن ها(نفت) به عنوان تنها نماینده ایران راهی مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا شد. قضاوت درباره بهترین مربی با شما.
شاهکار سازمان لیگ و کارشناسان محترم جایی به خرج داده شد که آن ها خودشان، انتخاب های خودشان را زیر سئوال بردند! مهدی طارمی، قاسم حدادی فر و آندو تیموریان کاندیدای بهترین بازیکن سال شدند و در انتخابی عجیب، حدادی فر این عنوان را از آن خود کرد. کاری نداریم که حدادی فر در طول فصل علی رغم بازی های خوبش، تنها 7 پاس گل داد و بازیکنان به مراتب بهتری می توانستند جای او را در این پست بگیرند؛ ولی مگر همین آقای حدادی فر در رقابت با آندو برای پست بهترین هافبک بازنده نشده بود؟ پس چطور می تواند در قسمت بهترین بازیکن بالاتر از آندو قرار بگیرد؟
در انتخاب بهترین داورهم که خود مهدی تاج همه حرف ها را زد. او گفت: اهالی فوتبال برای بحث داوری، اسم سه داور سرشناس را نام برده بودند که اصفهانیان رئیس کمیته داوران خواستار این بود که عملکرد و امتیاز داوران معیار انتخاب برترین داور باشد و برای همین طبق فرمولی که آنها داشتند سه اسم داور را به ما معرفی کردند. به جز داوران که با انتخاب کمیته داوران صورت گرفت تمامی برترینهایی که اعلام شد، آرای همین 300 کارشناس بود و سازمان لیگ هیچ گونه دخل و تصرفی نداشت.
در آخر از سازمان لیگ و مهدی تاج می خواهیم برای روشن شدن اذهان عمومی هم که شده آرای کارشناسان را منتشر کند تا همه چیز مشخص شود. مطمئن باشید همه موافق این امر خواهند بود. به هر حال یک نفر یا یک گروه این وسط اشتباه می کند یا بقیه را به اشتباه انداخته است.