در عزای طبیعت ایلام ؛ رخت سیاه بپوشیم..

خبرگزاری برنا در ایلام؛ تابستان 94 برای طبیعت استان ایلام ؛ فصل عزا و ماتم است و اگر مردم اندکی بیاندیشند که چه مصیبت عظیمی رخ داده است ؛ قطعا باید همه مردم ایلام در غم از دست رفتن این همه درختان وگیاهان و جانوران  رخت سیاه بپوشند.

مردم ایلام باید به رسم قدیم ( علم) و ( کتل) سیاه بر بام خانه هایشان  برپا دارند و صدا وسیمای استانی همچون ایام عزای عمومی ؛ آهنگ غم پخش کند. زیرا که ما هرچه  داریم از این طبیعت و این محیط زیست است. در دو ماه گذشته  کمتر روزی سپری شده که در آن خبری از آتش سوزی در منطقه و کوهی از کوههای زاگرس ایلام  به گوش نرسیده باشد. از دینار کوه و شلم و کبیر کوه  تا مانشت و قلارنگ و بانکول و.... همه به نوعی از این مصیبت سهمی برده اند . کمتر  روزی است که صدها درخت بلوط و دهها گونه جانوری دچار مرگ نشوند.

 این مسله به بحرانی ملی تبدیل شده است و ستاد بحران استان باید اعلام شرایط اضطرار وخطر کند .باید تمام امکانات پیشگیری  و مقابله را همیشه در حالت آماده باش قرار  داد. حال این سوال به ذهن متبادر میشود  که چرا امسال  سالی سخت و پر از آتش سوزی است؟

چرا مردم اینقدر با طبیعت نامهربان شده اند ؟ چرا مسوولین اینقدر کم توجه و بی اهمیت شده اند و دهها چرای دیگر ؟ آیا مسوولین نمی دانند که حفظ و نگهداری از طبیعت وظیفه انسانی و اولیه همه است ؟ آیا مردم نمی دانند که این طببعت همان طبیعتی است که  بهارانی زیبا و مفرح را برای ما و خانواده ی ما تدارک می بیند و مهربانانه سایه ی خود را بر سر ما می گسترانند؟ چرا باید اینچنین بی رحمانه طبیعت ایلام و درختان کهنسال بلوط مورد ظلم و ستم قرار بگیرند؟

مسئولین ارشد استان و سازمان های وابسته به محیط زیست باید سریعا و در کمترین زمان ممکن  به علت یابی موضوع آتش سوزی پرداخته و دلیل واقعی این بحران را پیدا کنند.و به رفع آن اقدام نمایند .باید نیروی مردمی را برای حمایت از این طبیعت به کمک طلبید .مردم میتوانند هر کاری انجام دهند .فقط کافی است که به آنها اعتماد شود .

مخربان طببعت و افرادی که  به هر  نحوی دشمن طبیعت هستند مورد شناسایی قرار گیرند . افرادی که از مسئولین استانی و شهرستانی به هر دلیلی کینه ای به دل دارند مورد تفقد و دلجویی قرار گیرند.

این طبیعت زیبا ؛این زاگرس پر ابهت ؛ این درختان سر به فلک کشیده ؛این بلوط های پیر که برای تشکیل  هر کدام از آنها صدها سال وقت لازم است ؛  همه خانه ی اولیه ی ما هستند.هیچکس حق ندارد کوچکترین تعرضی به آنها داشته باشد .

همه ی ما باید حافظ  طبیعت باشیم .هر انسانی وظیفه دارد برای حفظ این طبیعت از هر آنچه در توان دارد استفاده کند و نگذارد این سرمایه ملی و این میراث جاودان نسل های گذشته به یغما برود .هر کس در محله خود یک پاسبان طبیعت باشد. هم استانی عزیر طبیعت به من  و تو نیاز دارد همچنان که ما صدها برابر به طبیعت نیاز داریم

مجتبی شیرخانی، فعال سیاسی