نمایندگان مجلس، ادب و اخلاق ایرانی را نمایندگی می‌کنند

گروه سیاسی خبرگزاری برنا: مجلس از قدیم الایام در ایران و جهان جایگاه خواص جامعه و طبقه دارای سطح دانش و آگاهی بالاتری بوده و است. مجلس در جوامع پیشرفته نشانه وجود مدنیت و قانون و نشانه حکومت مردم بر مردم است. جایگاهی که می‌تواند در جهت ارتقای سطح زندگی افراد جامعه و احقاق حق طبقه فرودست بسیار اثر گذار باشد.

یکی از نکات بارز و نمود اصلی مجلس تفاوت سلایق، دیدگاه‌ها و نظرات مختلف است که به نوبه خود نشانه بلوغ جامعه و آزادی بیان و تفکر دریک کشور است. هرچند گاهی این تفاوت‌ها منجر به بوجود آمدن اختلاف و برخوردهایی هم می‌شود اما با توجه به اینکه جنس مجلس ونمایندگان آن از جنس طبقه غالبا متفکر و فرهنگی جامعه است این برخوردها بیشتر جنبه عقلانی داشته ومنجر به برخوردهای غیر اصولی و خارج از عرف نمی شود.

 در مجلس شورای اسلامی ایران هم چنین است که شورای نگهبان افرادی را از گذرگاه و فیلتر خود عبور می دهد که در آینده و در صورت رای آوردن و ورود به مجلس بتواند از عملکرد و انتخاب آنها دفاع کند. اما چه می‌شود که گاهی رفتارهای عجیب و غیر معقول و خارج از عرف از برخی نمایندگان که خود را مدعی اخلاق مداری و رعایت موازین شرعی می دانند مشاهده می‌شود؟

آیا اشکال در معیارهای انتخاب یا در فضای مجلس است؟ آیا برخی از این افراد فقط در ظاهر معتقد به اخلاقیات هستند یا اینکه گاهی سود و زیان جناحی خود را بر رعایت اخلاق مقدم می‌دانند؟

اینها سوالاتی است که هر از چند گاهی با توجه به دیدن رفتار برخی از نمایندگان مجلس به ذهن بیننده و شنونده خطور می کند.آن عده از نمایندگانی که با الفاظی بسیار زشت و یا با تهمت های بسیار خطرناک از قبیل خائن، سلطنت طلب، فاسد و القاب دیگر همکارانشان را مورد خطاب قرار می دهند و از هیچ چیزی هراس ندارند وخود را در پیشگاه هیچ کس حتی خدا و وجدانشان مسوول نمی دانند آیا متخلق به اخلاق و ادب ایرانی-اسلامی هستند؟

مجلس یک کشور نمونه کوچکی است از مردم یک کشور چرا که این افراد، نمایند سلایق و انتخاب‌های مردم یک کشور هستند و چه در عرصه داخلی و چه در عرصه بین المللی نمایندگان مردم ایران به شمار می آیند و هرکدام از رفتارها و اعمالشان باعث سنجش و قیاس در ذهن دیگران و قضاوت در مورد ایران و ایرانی می شود.

در عصر حاضر که عصر ارتباطات است و کوچکترین عملی از سوی هر شخصی می تواند در سطح گسترده ای مخاطب داشته باشد؛ معلوم است  که رفتار و گفتار یک نماینده مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی ایران که هرلحظه از سوی رسانه های خارجی رصد می شوند می‌تواند نتیجه مثبت یا منفی شدیدی در سطح رسانه های جهان داشته باشد. رسانه هایی که هر آن منتظر یک خوراک خبری جدید هستند که بتوانند مخاطب بیشتری جذب کنند و خط تخریبی علیه ایران را بسط و گسترش دهند.

 نماینده ای که به خودش اجازه می دهد در صحن مجلس هتاکی و فحاشی کند واز تریبون مجلس که به صورت زنده در حال پخش از شبکه های رادیویی و تلویزیونی  است از خجالت نماینده مقابل و مخالفش و یا یکی از مسوولین کشور در بیاید چگونه می تواند خود را نماینده جامعه ایرانی بداند؟ نماینده کشوری که از گذشته تا اکنون در همه جای ادبیات و فرهنگش روی ادب، نزاکت، احترام به همنوع و حسن خلق تاکید شده است .

 بی گمان این رفتار ماکیاولیستی که هدف هر وسیله ای را توجیه می کند در فرهنگ ایرانی و اسلامی جایگاهی ندارد همانگونه که مولای متقیان علی(ع) در خطبه 176 خود در نهج البلاغه می فرمایند:(( مواظب باشید که اخلاق نیکو را درهم نشکنید و به رفتارناپسند میل نسازید، زبان و دل راهماهنگ کنید، مرد باید زبانش را حفظ کند زیرا این زبان سرکش صاحب خود را به هلاکت می اندازد؛ به خدا سوگند پرهیزگاری ندیده ام که تقوی برای او سودمند باشد مگر اینکه زبان خویش را حفظ کرده بود و همانا زبان مومن در پس قلب او و قلب منافق در پس زبان اوست، پس هرکس از شما بتواند خدا را درحالی ملاقات کند که دستش از خون واموال مسلمانان پاک و زبانش از عرض و آبروی مردم سالم ماند باید چنین کند.))

حال باید پرسید آیا برخی از نمایندگانی که چنین بی پروا و بدون دلیل و مدرک دیگران را خائن، وطن فروش ضداسلام می خوانند پیرو و و رهرو علی(ع) هستند؟ و آیا شورای نگهبان در گزینش افراد به رفتار و اخلاق افراد هم توجه می کند یا سلیقه ای و بدون توجه به به این موارد صلاحیت ها تایید می شوند؟

امیدواریم با دقت شورای نگهبان و حضور فعال مردم پای صندوق های رای، مجلس آینده اخلاق مدار و نماینده اکثریت مردم در سطح کشور و جهان باشند و نماینده هایی که هیچ ارتباط اخلاقی و رفتاری با فرهنگ و تمدن اکثریت مردم ندارند در دور بعد به مجلس راه نیابند.