به گزارش گروه جوان و جامعه خبرگزاری برنا، حراج آخر فصل، پدیده ای که در تمام دنیا با تغییر فصول اتفاق میافتد و کارمندان میتوانند در دورههایی از سال که بودجه بیشتری برای شب عید و یا آغاز تابستان میگیرند، از مراکز مختلف خرید کنند. حراج هایی که از 20 درصد شروع می شود و با داغ شدن بازارشان، بیشتر و بیشتر می شود از 20 به 50 و حتی به 70 درصد و 90 درصد هم می رسند. خریدارانی هم که برایشان مهم است مارک لباسشان از برند خاصی باشد اما تمایل دارند با قیمت مناسب تری خرید کنند به انتظار این حراجهای آخر فصل هستند. بازار این حراجها فقط هم در کشور ما داغ نیست و می توان گفت نقطه شروع و پرورششان از کشورهای دیگر به ایران رسیده است.
در این میان، حراج در کشورهای دیگر از جمله آمریکا، فرانسه، اسپانیا و ترکیه شهرت بیشتری دارد. حراجهای این کشورها از جمله فروشهای فوق العاده واقعی هستند و مردم می توانند در روزهای خاصی، کالاها را با قیمتی بسیار کمتر از قبل تهیه کنند.
اما تفاوتی که حراج برندهای معروف در تمام نقاط دنیا با ایران دارد، در ماهیت تخفیفشان است. اگر کمی به عمق فروشهای فوق العاده مارک ها در ایران برویم، متوجه می شویم که آنچنان که باید هم حراج نیستند و آنطور که فکر می کنیم هم ارزانتر از مواقع عادی خرید نمی کنیم، برچسبهایی که معمولا با رنگ متفاوت از روزهای عادی روی لباس ها زده شده، حکایت از این دارد که این لباس در حراج است و با قیمت کمتر از قیمت قبل به فروش می رسد اما وقتی این برچسب رنگی و دل گرم کننده کنار رود و از قیمت اصلی لباس در کشور تولید کننده مطلع شویم، شاید آه از نهاد برآید که چقدر گرانتر لباسها را خریداری می کنیم با این خیال که تخفیف خورده است. البته این حراجها شامل لباسهای به اصطلاح کالکشن جدید نمی شود و مربوط به آنهایی است که فصلشان گذشته و به قولی دیگر در کشورهای تولید کننده شان مد روز نیستند و عمر به روز بودنشان در آن کشورها به سرآمده است.
تعدادی از برندها، نمایندگی رسمی نیستند و اغلب کالاهای آنها قاچاق است
نکته جالب توجه این است که بسیاری از این فروشگاهها که در کشور ما فعالیت می کنند هیچ گونه ارتباطی با شرکت مادر نداشته و مجوز رسمی ازسوی آن برند ندارند. دراین خصوص علی فاضلی رییس اتاق اصناف در گفت و گو با خبرنگار برنا گفت: « بعضی از برند ها ثبت شده و دارای مجوز قانونی هستند اما تعداد دیگری از این فروشگاه ها متاسفانه به نام آن برند خاص فعالیت می کنند اما نمایندگی آن برند نیستند حتی با اینکه نام آن را در سر در فروشگاه خود دارند و در واقع از نام آن برندها تبلیغات سو می شود و این قابل قبول نیست همچنین، اغلب کالاهای این دسته از فروشگاه ها هم قاچاق است و از طریق قانونی وارد کشور نمی شوند و این مشکلی است که ما در سطح بازار با این برندها داریم و دست به گریبان هستیم.»
وی در ادامه افزود: « اتحادیه صنفی مکلف است با این گونه واحدها برخورد کند و من تایید می کنم که در سطح کشور، چنین واحدهایی که بدون مجوز رسمی از سوی شرکت مادر فعالیت می کنند، وجود دارند و فعالیت می کنند. اما لازم به ذکر است، یکی از دستورالعمل های واحد بازرسی اصناف برخورد با این گونه تخلفات است. و تا کنون برخوردهای فراوانی هم صورت گرفته است.»
فاضلی در رابطه با اینکه چرا زمان حراج برندها در ایران با سایر کشورها هماهنگ و همزمان نیست، گفت : «در خصوص حراج ها در ایران، اذنی از آن نمایندگی مادر لازم نیست و فروش فوق العاده در داخل کشور براساس قانون نظام صنفی است و باید از سوی اتحادیه مربوطه باشد. اما فروشگاه مکلف است در زمان اعلام فروش فوق العاده قیمت های نهایی شده فروشگاه مادر را در اختیاراتحادیه صنفی قرار دهد.»
استفاده از آیتم تخفیف، حس منفعت طلبی انسان را تلنگر می زند
واکنش افراد به حراج ها را هم شاید بشود به چند گروه تقسیم کرد. آن هایی که حراج را وسیله تبلیغاتی صاحب برند می دانند تا روی ذهن مردم اثر بگذراند که اجناسشان را ارزانتر از قبل می فروشند بلکه مشتریان را ترغیب به خرید کردن کنند که این گروه افراد، به قول خودشان در دام حراج نمی افتند و دم به تله نمی دهند. گروه بعدی افرادی هستند که می شود گفت عاشقان سینه چاک مارک و مارک پوشی هستند این گروه با اولین پدیده های ظهور علامت تخفیف و درصد بر روی شیشه برندهای معروف دست و پایشان را گم می کنند و با خیال اینکه اجناس مورد نظر را ارزانتر از حالت عادی خریداری می کنند، راهی فروشگاههای برند می شوند و بعد از یک چرخ اساسی در فروشگاه مورد نظر، با لبخند رضایت در صف عریض و طویل صندوق قرار می گیرند تا جنس به اصطلاح ارزان شده را چند برابر قیمت اصلیش بخرند. دسته سوم هم آنهایی هستند که می دانند این حراج ها آن چنان که باید حراج نیستند اما چون برایشان مهم است که لباسشان حتما اسم برند خاصی را یدک بکشد با دلسردی در موج خروشان خریداران حراج آخر فصل قرار می گیرند و چهره شان در صف صندوق آن چنان هم خوشحال نیست.
نکته اینجاست که بسیاری از افراد در حالت عادی برای اندکی ارزان تر خریدن اجناس مدت ها چانه می زنند اما وقتی برچسب های شبرنگ حراج و تخفیف بر فروشگاه ها خودنمایی میکند با خیال راحت و بدون هیچ چک و چانه ای برای همان اجناس پول پرداخت می کنند.
در خصوص واکنش افراد در مقابل تخفیف از لحاظ روانی، دکتر فرج حسینیان، روانشناس در گفت و گو با برنا گفت: « یکی از مواردی که در بحثهای روانشناسی وجود دارد اصل کسب منفعت است اینکه انسانها به طور ذاتی تمایل دارند منفعت کسب کنند و وقتی از آیتمی به عنوان تخفیف استفاده می شود، انگیزه فکری و ذاتی انسان به نام منفعت تلنگر می خورد و انسانها انگیزه پیدا می کنند تا آن کالا را خریداری کنند. هرجا انسان احساس کند می تواند چیزی را با هزینه کم بدست آورد به سمت آن می رود.»
وی در ادامه افزود: «در خصوص تخفیف مبحث ناخودآگاه انسان بر تفکر پیشی می گیرد و انسانها مغلوب ناخودآگاه خود می شوند. در رابطه با نوع برخورد با تخفیف و ترغیبهای هیجانی می توانیم افراد را گروه بندی کنیم .بعضی از افراد وقتی در معرض این موقعیتها قرار می گیرند خودنگهداری بالاتری دارند و این باعث می شود استدلال کنند و با فکر بیشتری اقدام به خرید می کنند، اما بعضی از افراد احساسی تر و هیجانی تر برخورد می کنند و بیشتر تمایل به ارضای روانی خود دارند.»
حسینیان در پایان گفت: «معمولا آقایان سعی می کنند عقلانی تر برخورد کنند و خانم ها واکنش احساسی بیشتری نشان می دهند اما نکته ای که مطرح می شود این است که نمی توان گفت کدام نوع از این دونوع واکنش درست تر است، آنچه باید مورد توجه قرار گیرد، رعایت تعادل است.»
برچسب های تخفیف وسوسه کننده است اما بد نیست قبل ازاینکه دست به کیف پول شویم، حواسمان را جمع کنیم این وسوسه کلاهی بر سرمان نگذارد.