دفاع از خاک پاک وطن، الگویی برای جهانیان..

خبرگزاری برنا_ ایلام، هفته ی دفاع مقدس فرا رسید، هفته ای که بخاطر حمله ی ناجوانمردانه ی ارتش بعث عراق و متحدانش به خاک پاک جمهوری اسلامی ایران و دفاع غیرتمندانه ایرانیان برای همیشه درتاریخ ماندگار شد.

جنگ تحمیلی عراق علیه ایران و دفاع جانانه ی مردم ، ارتش و سپاه از خاک پاک وطن الگویی شد برای همه کشورهای جهان. مردمی که درگیر انقلاب 1357بودند و هنوز کشومان به ثبات داخلی نرسیده بود که مورد هجوم قدرت های بزرگ به سرکردگی  عراق همسایه قرار گرفت.

میخواهم از چند  منظر به دفاع مقدس نگاهی جدید داشته باشم.

اول، دفاع مردمی قبل از سازماندهی نیروهای نظامی؛ در این جنگ نابرابر مردم همه ی مناطق مرزی بصورت خودجوش و با سلاح های محلی و شخصی به جنگ  ارتش سرتاپا مسلح عراق رفتند و انصافا موفق شدند که هجوم ارتش بعثی را متوقف کنند.و شهدای بزرگی را تقدیم خاک وطن کردند.امری کم نظیر و غیر قابل باور در تاکتیک های رسمی ارتش های دنیا و  جهانیانی که نظاره گر سقوط حکومت ایران بودند.

دوم،  جانفشانی های ارتش و سپاه برای باز پس گیری مناطق اشغال شده که با تقدیم هزاران شهید در چند سال دشمن را به مرزهای بین المللی عقب راندند.و دست بالاتر را در جنگ  از دشمن گرفتند؛ این دلاوری ها و رشادت ها کم نظیر و غیر قابل باور است.

سوم، .مهم ترین عامل در دفاع مقدس مردم نواحی مرزی بودند که مردان آنها در خط مقدم با ارتش عراق درگیر بودند و خانواده های آنها در پشت جبهه  و  آن هم نه در خانه های مستحکم و ویلاهای دلنشین بلکه بصورت آواره در کوهها و دشت ها چادر زده و استتار نموده بودند. 

حمله و بمباران توسط هواپیماهای عراقی، گرمای طاقت فرسای تابستان و سرمای استخوان سوز زمستان، کمبود امکانات، حمله حیوانات وحشی و مار و عقرب و دهها عامل دیگر سبب  ایحاد سخت ترین شرایط برای مردم مرز نشین شده بود. نیمه تعطیل شدن  مدارس و ادارات از دیگر آسیب های آن دوران بود که دانش آموزان مجبور بودند دروس خود را یا در سنگر های جبهه یا در  زیر چادر کوهها بگذرانند.

نه آنهایی که در خط مقدم بودند آرامش داشتند و نه خانواده های آنها در پشت جبهه خیالشان راحت بود. 

کمتر روزی در دوران مقدس وجود دارد که در آن فرزندی از این آب و خاک به شهادت نرسیده باشد و هر روز شاهد تشییع پیکر مطهر این شهیدان راه وطن  در خیابان های شهرهایمان بودیم.

چهارم:  پس از پایان جنگ و دوران سازندگی بازهم مشکلات فراوانی رخ داد و.مردم مرارت ها تحمل کردند تا استان و شهر شان ساخته شود. 

نکته هایی که در این بین فراموش شده است که باید مورد توجه جدی مسوولین قرار گیرد.

نکته اول؛  رزمندگان دوران دفاع مقدس هستند. دولت در زمینه شهدا و آزادگان و جانبازان  به حق سنگ تمام گذاشته و توجه شایانی دارد که قابل ستایش است. 

اما خیلی از رزمندگان دوران دفاع مقدس که در جبهه حضور داشته اند، وبه هر دلیلی  سالم مانده و هیچ آسیبی به آنها نرسیده است، امروز در تنگنای زندگی قرار دارند و شرمنده زن و فرزندانشان هستند.  چه گناهی دارند که زخمی یا اسیر نشده اند.  خیلی هاشان کمرشان در زیر کار سنگین کارگری روزمزد خم شده است. باور کنیم که انها هم از کشور دفاع کرده اند. تعدادشان هم زیاد نیست. دولت میتواند به عناوین مختلف حقوق و.مزایایی برای آنها برقرار کند و یا آنها را در شرکت ها و کارخانه ها بکارگیری نماید.  عده ای مظلوم که صدایشان به هیچ جا نمیرسد.

دوم:  آسیب های فرهنگی ناشی از دوران جنگ مناطق مرزی؛ همه مردم چند استان مرزی ایران با عراق دچار خسارت های فرهنگی و اجتماعی شده اند. باور کنیم نسل سالهای جنگ نه در مدرسه چیزی یادگرفتند و نه در دانشکاه. این جنگ هشت سال مردم را آواره ی کوهها و.بیابانها کرد. مردم هشت سال در شرایط اضطراری زندگی کردند.

زمانی که فرزندان  شهرهایی که از جنگ دور بودند، با طیب خاطر و اطمینان در کلاس درس مدرسه و دانشگاه حضور داشتند،  فرزندان این چند استان در کوهها و دشت ها اواره بودند و.کلاسی وجود نداشت تا مطلبی بیاموزند.واکنون با همان سواد ابتدایی و بیکاری در خیابان ها دنبال لقمه نانی میگردند. نسلی که در این استان ها سوخت تا دیگران در آرامش باشند. 

چه افرادی که شب ها را با درد و غم  دوران بمباران های هولناک و هر روزه عراق به صبح  می رسانند و آنان را فریادرسی نیست.

غم و رنج دوران حنگ به همه ی مردمان استان های مرزنشین غربی  رسیده است. حاکمیت این  مشکلات و.معضلات فرهنگی و اجتماعی را  حل کند و در این چند استان کارهای فرهنگی مضاعفی انجام دهد تا بتواند گوشه ای از عقب ماندگی های دوران جنگ را جبران نماید.

مسولین رده بالای استان و بخصوص شخص استاندار که خود در  دوران جنگ تحمیلی شاهد این نابسامانی ها بوده است،  اکنون باید صدای مظلومیت  ایلام را در هیات دولت به گوش حاکمیت برساند تا شاید مسولان ارشد مملکت نیم نگاهی به این استان  محروم  داشته باشند. باور کنیم تا فریاد نزنیم کسی نمی داند که گرسنه ایم...

یادداشت اختصاصی خبرگزاری برنا