قطعه ای از محمد معتمدی هدیه ای / برای تولد استاد محمدرضا لطفی

این خواننده در یادداشتی که همراه با این قطعه موسیقایی منتشر کرده، آورده است:

«هرچه از سفر استاد محمد رضا لطفی می گذرد بیشتر دلم برایش تنگ می شود و جای خالی اش بیشتر برایم احساس می شود.

سالروز تولد ایشان را علیرغم اینکه همگان هفدهم دی ماه می دانند ولی طبق گفته  همسر و خانواده ایشان یازدهم دی و مطابق با اولین روز سال میلادی می باشد.

استاد لطفی برای موسیقی ما گنجی بود که از دست رفت.

یک قطعه ساز و آواز با نام گنج گمشده به روح بلند این مرد جاودانه موسیقی و فرهنگ ایران تقدیم می کنم.

این قطعه متعلق به آلبوم موسیقی عبور می باشد که بصورت اجرای زنده در تالار وحدت تهران و با همراهی تار علی قمصری اجرا گردیده است.

دلیل انتخاب این قطعه با غزلی از سایه اول نام و مضمون شعر آن بود و دوم این که ساز و آواز اصلی ترین فرم موسیقی ایرانی است که استاد لطفی نیز در همه عمر، بیشتر ذهنیت و انرژی خود را بر روی آن متمرکز کرده بودند.

دردا و دریغا که بزرگان هنر ما یکی پس از دیگری رفتند و موسیقی ایران یک دوران گذار از هنر اصیل به صنعت مصرفی را تجربه می کند. خانه زیبای ساز و آواز تخریب شده تا بجای آن برج هایی با نمای شیشه ای بسازند.

هنر اکنون زدل خاک طلب باید کرد/  زانکه اندر دل خاکند همه پر هنران»