رانت‌های دولتی در سینما بیداد می‌کند

فرهاد اصلانی گفت: من کارم را از تلویزیون آغاز کردم و در این راستا در سی مجموعه تلویزیونی نقش‌آفرینی کردم. متاسفانه حدود سی قطعه عکس از تمامی این پروژه‌ها برای من باقی مانده است. دلیل آن این است که تهیه‌کنندگان و کارگردان‌های ما برای موضوع عکس و عکسبرداری اهمیت زیاد قائل نشدند؛ اما خوشبختانه این اواخر وضعیت عکاسی سینما تا حدودی بهتر شده است.

وی افزود: تاثیر بدی که از نداشتن عکس گرفتم، باعث شد تا چندین سال نتوانم با عکاسان سینمایی رابطه خوبی برقرار کنم؛ اما خوشبختانه بعدها متمرکزتر به مقوله عکس پرداختم و به ارزش بالای عکس و عکسبرداری پی بردم.

وی ادامه داد: عکاس در یک فیلم سینمایی، از ابتدا تا انتهای کار با نهایت سختی مانند سایه‌ای کنار ماست و فقط در این میان چند قطعه عکس به یادگار برای او و برای ما باقی می‌ماند که مسئولان باید در خصوص اهمیت شغلی آن‌ها تدابیر خاصی بیندیشند.

این بازیگر در بخش دیگری از صحبت‌های خود در خصوص معضلاتی که از طریق دخالت سینمای دولتی به سینما وارد شده، بیان کرد: سینمای دولتی و دخالت بیش از حد آن‌ها ضربه‌های زیادی را به سینما وارد کرده است و سینمای خصوصی که می‌تواند مفید واقع شود، نیز قدرت مقابله ندارد. 

اصلانی تصریح کرد: من نمی‌دانم حضور ششصد کارگردان در این صنف چه معنایی دارد و آیا همه این‌ها فعالیت مفید دارند؟ آیا این افراد نمی‌توانند در شاخه‌های دیگری فعالیت کنند؟ آیا جوان‌گرایی که ساز و کار درستی در آن نیست و امنیت حرفه‌ای در آن جایگاهی ندارد، معنای خود را از دست نداده که افراد دولتی خود را با این عناوین (جوان‌گرایی) مانور‌های بی‌شماری می‌دهند؟