جشن تولدهایی گران تر از عروسی!

به گزارش روی خط رسانه های خبرگزاری برنا روزنامه جام جم در این رابطه نوشت: دی جی خانم و آقا با شش ساعت اجرا، گریمور کودک، شعبده بازی، کندی بار و تزئینات تم تولد مطابق با خواسته کودک، کیک تولد متناسب با تم انتخابی، نمایش عروسکی تن پوش، فیلمبرداری تک دوربین کودک همراه تدوین فیلم دو ساعت، عکاسی ویژه از کودکان با همراه نورپردازی حرفه ای دو ساعت، نمایش عروسکی، نمایش خلاق با ایفای نقش کودکان حاضر و البته با حضور ویژه خاله و عموهای معروف و شخصیت های عروسکی.

همه اینها پکیج ویژه ای است که این روزها موسسات خدمات مجالس و تشریفات برای یک جشن تولد ساده کودکانه ارائه می کنند. اما هزینه جشن تولد هایی که پایشان به همین راحتی به موسسات اینچنینی باز می شود، خیلی راحت هم بالا می رود و تا ده ها میلیون تومان می رسد؛ اتفاقی که می تواند زنگ هشدار را برای متولیان فرهنگی جامعه به صدا در بیاورد و از تغییری خبر بدهد که سبک زندگی اسلامی ـ ایرانی جامعه ما را نشانه رفته است. اتفاقی که جشن تولدهای امروزی را به جشن هایی پرهزینه تبدیل کرده تا جایی که حالا آنچه ذهن خانواده هارا درگیر می کند، برگزار کردن یا نکردن این مراسم نیست، بلکه این نوع و شکل برگزاری جشن تولد است که خیلی وقت ها مساله ساز می شود.

خدمات میلیونی برای یک جشن به اصطلاح تولد !

برگزاری مراسم جشن تولد هرقدر برای بچه های یکی دو نسل پیش جامعه ساده بود، برای بچه های امروز به مراسمی بزرگ با امکانات غیرمتعارف و البته هزینه های زیاد و نجومی برای خانواده ها تبدیل شده است.

مراسمی که پر از رنگ و نور و سر و صدا که تفاوت زیادی با جشن ها و دورهمی های ساده ای دارد که تا پیش از این بین خانواده ها رواج داشت. سرنخ این مراسم را که بگیرید می توانید در صفحات نیازمندی های روزنامه به آگهی های کوچکی برسید که خدمات مختلفی برای برگزاری مجالس ارائه می کنند. ما هم برای پا گذاشتن به این دنیای پرهیاهو و پرزرق و برق، سراغ همین آگهی ها می رویم. با شماره تلفنی که در قسمت انتهایی یکی از این آگهی ها نوشته شده تماس می گیریم و زن جوانی مشتاقانه خدمات شان را معرفی می کند و قبل از هرچیز تعداد مهمان ها را می پرسد و این یعنی خدمات شرکت برای مهمانی های زیر 100 نفر صرف نمی کند. صدای آن سوی خط، در ادامه تاکید می کند که بهتر است این جشن تولد را در یکی از سالن هایی که آنها معرفی می کنند برگزار کنیم؛ سالن هایی که اجاره هشت ساعته شان از یک میلیون و 400 هزار تومان شروع می شود و تا ده میلیون تومان هم می رسد.

گفت وگویمان که کمی طولانی تر می شود اطلاعات دیگری از قیمت ها و خدمات دیگر به دستمان می رسد: مثل این که برای یک ساعت شعبده بازی باید مبلغی حدود 400 هزارتومان کنار بگذاریم و اجرای دی جی هم اگر آقا باشد 600 هزار تومان و اگر خانم باشد 800 هزار تومان هزینه دارد .

یکی دیگر از تلفن ها مربوط به موسسه ای است که یک شعار ویژه هم برای خودش انتخاب کرده: بهترین ها را از ما بخواهید. بعد از چند بار تماس و شنیدن بوق اشغال ، بالاخره صدایی از آن سوی خط جواب می دهد و می گوید سوپرایز مخصوص موسسه ما دعوت از عموها و خاله های تلویزیون است. قیمت ها هم از ساعتی یک میلیون تومان شروع می شود و برای شخصیت های معروف و محبوب بچه ها حتی به هشت میلیون تومان هم می رسد.

موج نگران کننده تغییر در سبک زندگی

اینها تنها چند نمونه کوچک از خدمات مختلفی است که جشن تولد ها و دورهمی های ساده گذشته خیلی از خانواده ها را به مکانی برای خودنمایی و تجمل گرایی تبدیل کرده اند. اتفاقی در حال گسترش که فرهنگ و هویت اصیل جامعه ما را هدف گرفته و به نظر می رسد باید برای آن دنبال راه چاره بود.

این را دکتر غلامرضا قاسمی کبریا، روان شناس و استاد دانشگاه به ما می گوید و تاکید می کند: در گرایش های مختلف زندگی و سبک زندگی، متغیرهای زیادی و جود دارند که به نسبت اهمیت شان موج تولید می کنند، اگر این متغیرها در تولید موج، مدیریت نشوند، ممکن است حرکت هایی غیرقابل کنترل به وجود بیاورند و عوارض زیادی را به ساختار خانواده و جامعه وارد کنند.

کبریا با اشاره به پیشرفت صنعت و فناوری می گوید: انسان عصر حاضر به خاطر پیشرفت های مختلفی که در این عرصه رخ داده، در معرض استفاده از امکانات مختلفی قرار گرفته است، این امکانات به نسبت برای بیشتر انسان ها رفاه کاذبی را ارمغان آورده است. حالا نشانه های این رفاه کاذب را شما می توانید در بخش های مختلف زندگی انسان ها ببینید؛ در ماشینی که سوار می شوند یا در لوازمی که استفاده می کنند. برای مثال در خیلی از خانواده ها لوازم الکترونیکی وجود دارد که اصلا کاربردی ندارند و با این حال خانواده ها برای خرید آنها کلی هزینه کرده اند. این وسایل چون ضروری نیستند، مورد استفاده هم قرار نمی گیرند؛ چرا که از اول کارکردی نداشتند. این یک جنبه از مصرف گرایی در زندگی امروز بعضی خانواده هاست. اما مصرف گرایی و رفاه زدگی جنبه دیگری هم دارد.

به گفته این استاد دانشگاه، مصرف گرایی وقتی هشداردهنده می شود که آیین ها، مراسم و سنت های یک خانواده و جامعه را هدف قرار می دهد. کبریا با اشاره به این موضوع می گوید: این موج غلط وقتی جنبه های ظاهری زندگی ما را هدف قرار داد به سبک زندگی و رفتارهای ما هم کشیده می شود و تغییراتی مثل همین تولدهای گران قیمت یا عروسی های تجملاتی و... را به وجود می آورد.

پیشنهاد این کارشناس مسائل خانواده، حفظ و بسط سبک زندگی اسلامی ـ ایرانی موجود در جامعه و شناساندن و آگاهی بخشی این نوع سبک زندگی به عموم مردم است. دکتر کبریا می گوید: اسراف در دین و شرع ما نهی شده است، اما می بینیم که در این جشن ها و مراسم بریز و بپاش های بیهوده ای انجام می شود که مصداق بارز اسراف هستند. این همان موج غلطی است که چون مدیریت نشده به سبک زندگی ما هم ورود پیدا کرده است.

کبریا ادامه می دهد: برای حل این معضل باید سبک زندگی همه خانواده ها در جامعه به جایی برگردد که خورد و خوراک برحسب نیازهای بدن باشد، تفریحات و جشن ها برحسب نیازهای روحی باشد، امکانات رفاهی و صنعتی برحسب نیازهای محیطی باشد؛ چراکه اگر غیر از این باشد بنیان خانواده کم کم با مشکل مواجه می شود.

الگوبرداری از سبک زندگی چهره ها

نشانه های رواج جشن هایی اینچنینی وقتی بیشتر می شود که سری به دنیای مجازی بزنید و تصاویر جشن تولد هایی که چهره های معروف برای بچه هایشان گرفته اند، پشت سرهم برایتان ردیف شود. آخرین نمونه این تصاویر، عکس های لورفته از مراسم تولد دختر یکی از چهره های معروف ورزشی است؛ تصاویری که انتشارش هیاهوی زیادی به پاکرد.

حجت الاسلام نصرالله پژمان فر، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در همین زمینه به ما می گوید: متاسفانه تغییرات فرهنگی ای که امروز در جامعه ما اتفاق می افتد، براساس آموزش هایی است که در جامعه وجود دارد. این آموزش ها دو شکل دارند: یک سری از آنها مستقیم و علنی است و تکلیف انسان ها با اینها در پذیرفتن و نپذیرفتن مشخص است. اما یک سری از آموزش ها هم جنبه پنهانی دارند؛ یعنی به صورت پنهانی اتفاق می افتد و سبک زندگی ما را تحت تاثیر قرار می دهد. در این بخش شاید هدف آموزش نبوده باشد، اما عده ای از همین بخش الگو می گیرند.

به گفته حجت الاسلام پژمان فر، ریشه این آموزش ها به افرادی می رسد که نقش کلیدی و محوری در جامعه دارند. این عضو کمیسیون فرهنگی مجلس با اشاره به این موضوع می افزاید: افرادی که چهره یا الگو هستند، خواسته یا ناخواسته دیگران را هدایت می کنند. رفتارشان زیر ذره بین است و من فکر می کنم باید همه چهره های معروف و افراد سرشناسی که در جامعه ما نقش و رویکرد نخبگی بر دیگران دارند و تاثیرات عمومی می گذارند از اسراف، زیاده روی و تجمل گرایی در زندگی شان پرهیز کنند؛ زیرا مردم عادی به آنها نگاه می کنند. مردم عادی از این گروه تبعیت می کنند و این اتفاق می تواند در درازمدت مشکلات زیادی را به وجود بیاورد.