رضا کیانیان به عضویت افتخاری انجمن عکاسان سینمای ایران درآمد.

به گزارش خبرگزاری برنا، هفتمین روز از گردهمایی «۱۰ روز با عکاسان» که جمعه ۲۵ دی ماه در خانه هنرمندان برگزار شد، به انجمن عکاسان سینمای ایران اختصاص داشت. در این نشست رضا کیانیان عضو افتخاری انجمن عکاسان سینمای ایران شد.

در ابتدای این جلسه رضا کیانیان گفت: عکاسی در سینما حرفه بسیار تخصصی است که به زعم من هر فردی قادر به انجام آن نیست. اگر عکسی خاص از فیلمی تا همیشه در ذهن مخاطبش ماندگار می شود و یا فیلم را با دیدن آن عکس بخاطر می آورد به دلیل هنر عکاس و نوع نگاه او در عکاسی است.

وی ادامه داد: متاسفانه این نگاه در برخی تهیه کنندگان نیز وجود دارد که برای پرهیز از هزینه زیاد، فکر می کنند بهتر است از فریم های فیلم عکس بگیرند، بخصوص الان که دیجیتال کار را راحت تر کرده است. ولی چرا نمی توان آن را عکس فیلم دانست؟ به این دلیل که آن یک فریم از فیلم است، ولی عکاسی فیلم نیست و نگاه عکاس کاملا متفاوت است. نکته دیگر این است که برخی معتقدند که عکس فیلم حتما باید از زاویه دوربین گرفته شود و از جایی که فیلمبرداری می شود باید عکاسی کرد! به نظر من آنها باید به این سوال مهم پاسخ بدهند که اصلا لزوم حضور عکاس چیست؟ مواردی که در مورد عکاسی فیلم به آنها اشاره کردم بر حسب علاقه همیشگی ام به عکاسی و حضورم در سینما است و البته رفاقت من با اکثر عکاسان سینما است که باعث می شود برخی از دغدغه های آنها را از نزدیک لمس کنم.

کیانیان با اشاره به کارکرد عکاس فیلم در سینما گفت: برای ما که علاقه مند به سینما هستیم، در زمان هایی که وقت بیشتری داریم  سعی می کنیم تاریخ سینما را مرور کنیم و یا چیزهایی را بخاطر بیاوریم. گاهی با خودم فکر می کنم برخی از فیلم ها با عکس هایشان ماندگار شده اند. مثلا فیلم «همشهری کین» با سه یا چهار فریم عکس شناخته می شود و اگر این عکس ها را از این فیلم بگیریم، جلوه تصویری نخواهد داشت، مگر اینکه فیلم را ببنیم. ولی ما بدون اینکه فیلم «همشهری کین» را ببنیم با همین چند فریم عکس، متوجه می شویم زمان اتفاق آن قصه چه زمانی بوده و یا اینکه ژانر فیلم چیست و یا اینکه چه کسی در فیلم بازی کرده است.

این بازیگر بیان کرد: آن طور که من شنیدم و متوجه شدم در هالیوود، برای هر فیلم بین ۱۰ تا ۱۵ فریم عکس بیشتر استفاده نمی کنند این تعداد عکس شناسنامه فیلم می شود و به محض اینکه این عکس ها را می بینیم یاد فیلم مورد نظر می افتیم. به هر حال سینمای هالیوود از ما حرفه ای تر است و بیشتر از ما علاقه مند بازگشت سرمایه اش در سینما است چراکه فیلم های زیادی در سینمای ما ساخته می شود که اصلا مشخص نیست سرنوشت آنها چه می شود. مثلا در ایران در سال بین ۸۰ فیلم ساخته می شود و فقط ۲۰ فیلم اکران می شود. باقی آنها چه می شود یا اصلا چرا ساخته می شود؟ اما در هالیود اینطور نیست.

کیانیان در بخش دیگری از صحبت های خود با اشاره به اینکه سال ها است عکاسی می‌کند و برخی نیز ممکن است به اینکه او عکاسی می کند نقد داشته باشند، گفت: یک بار من و عباس کیارستمی و برخی از دوستان در حال صحبت بودیم و کسی از جمع گفت که من از شهرتم استفاده می کنم و عکس می گیرم و به همین دلیل عکس هایم را می فروشم. کیارستمی پاسخ جالبی به او داد و گفت: «شما فکر می کنید رضا شهرتش را راحت بدست آورده؟ سی سال به سختی برایش زحمت کشیده است.» واقعیت این است که در همه این سال ها برحسب حضور طولانی مدت مقابل دوربین هم نور را می شناسم، هم میزانسن و یا حتی انواع لنز، چرا که اگر بلد نباشم نمی توانم مقابل دوربین خوب بازی کنم.

در پایان این نشست علی نیک رفتار رییس انجمن عکاسان و حافظ احمدی رییس سابق انجمن تقدیر نامه، نشان و کارت عضویت افتخاری انجمن عکاسان سینمای ایران را به رضا کیانیان اهدا کردند.