به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا، در این مطالعه که در سال 1976 آغاز شد، 20 هزار مرد و زن 20 تا 93 ساله مورد بررسی قرار گرفتند. این تحقیق گسترده شامل بررسی بیماریهای قلبی، بیماری های ریوی، دمانس (زوال عقل)، صرع، نارسایی قلبی و ایست تنفسی در خواب (آپنه) بود. همچنین ارتباط بین طول عمر و ورزش های مختلف مورد مطالعه قرارگرفت. محققان میزان مرگ و میرهزار و 116 مرد دونده و 762 زن دونده را با افرادی که این ورزش را انجام نمی دادند، مقایسه کردند. مدت زمان دویدن در هفته و همچنین سرعت (آرام، متوسط و سریع)، فاکتورهای اصلی در نظر گرفته شدند.
اطلاعات چهار بار و در بین سال های 1976 تا 1978، 1981 تا 1983، 1991 تا 1994 و 2001 تا 2003 جمع آوری شد. در طی 35 سال مطالعه و پیگیری، 122 مورد مرگ در بین افراد دونده و10 هزار 158 مورد مرگ در بین افرادی که نمی دویدند، ثبت شد. محققان این طور نتیجه گرفتند که، دویدن خطر مرگ و میر را در زنان و مردان به میزان 44 درصد کاهش می دهد و موجب افزایش طول عمر به میزان 6.2 سال در مردان و 5.6 سال در زنان می شود.
دویدن به مدت 1 تا 2.5 ساعت در هفته با سرعت کم یا متوسط و در طی 2 تا 3 جلسه، بیشترین اثر مثبت را به دنبال خواهد داشت. نکته جالب این بود که میزان مرگ و میر در بین کسانی که به میزان متوسط، فعالیتی مثل دویدن داشتند، کمتر از کسانی بود که فعالیت بدنی نداشتند و یا اینکه ورزش و فعالیت بسیار سنگین داشتند.
- بهبود دریافت اکسیژن.
- کاهش فشارخون.
- افزایش حساسیت انسولین.
- بهبود فعالیت قلب.
- افزایش تراکم استخوان.
- کاهش تجمع پلاکت ها.
- کاهش خطر ایجاد لخته.
- کاهش التهاب.
- پیشگیری از چاقی.
- بهبود عملکرد ایمنی.
- بهبود سطح چربی های خون (افزایش کلسترول خوب یا HDL و کاهش تری گلیسریدهای خون).
- بهبود فعالیت های فیزیولوژیک بدن.
- بهبود روابط اجتماعی و ارتقای سلامت روانی.