آرش کمانگیر با روایتی «اهورا»یی !

خلاصه با تحمل این افکار آزار دهنده که در سر داشتم و  بوی بد سرخ شدن سمبوسه در نهایت به سالن طبقه بالای سینما شهرتماشا رسیدم و پنج بازیگر به همراه چهار نوازنده؛ اولین دیده ی ما از نمایشی بود که هنوز آغاز نشده بود.لباس های افراد حاضر بر روی صحنه بسیار زیبا طراحی شده بود و تنها هماهنگ نبودن کفشها و جورابهای بازیگران بود که چشم را آزار می داد. دکوری که نماد کوه دماوند بود نیز اندکی به چشمان تماشاگر دهن کجی می کرد که البته مشخص بود کمبود بودجه باعث این اتفاق شده است. خلاصه قبل از شروع نمایش تنهانقصان ها بودند که رخ نمایی می کردند، اما پس از آغاز نمایش که با موسیقی زیبای گروه کوبه ای نواز «اهورا» و اجرای کلاسیک و چشم نواز احسان رضوانی همراه بود، دیگر کاستی ها نبود که نمایش داده می شد و صحنه سراسر احساس بود. نمی دانم تا چه زمانی بازیگران کرمانی باید  جبرانگر کمبود امکانات باشند. اوضاع صحنه به گونه ای بود که انگار به سال 1350 رفته ایم و در آن ایامِ جهش هنری، نمایشی کلاسیک با دیالوگ های شاهنامه گونه را شاهد هستیم. البته سن و سال بنده به آن زمان نمی رسد و این تصوراتم به سابقه ی تئاتر کرمان و آثاری که در آن زمان نمایش داده شده است، محدود می شود؛ زمانی که تئاتر و تفکرش ناگهان رشد کرده بود، اما امکانات هنوز خودش را به این قطار پیشرفت نرسانده بود. امروز نیز این عدم هماهنگی احساس می شود.

از بحث دور نشویم، نمایش «آرش» آغاز شده بود و دو نور افکن با سختی در فضای نا مناسب سینما، کور نوری را بر روی صحنه می تاباندند. بازیگران یک به یک بر روی صحنه به سبک استادانشان هنرنمایی می کردند و یک نمایش کلاسیک تمام عیار را شاهد بودیم. پنج بازیگر که پنج آرش کمانگیر گوناگون را روی صحنه آوردند و یک کوه دماوند که غرور را به یاد هر ایرانی می آورد از بهترین ارکان این نمایش محسوب می شد. بازی تاثیر گذار بازیگران این اثر،بی نقصی را به تماشاگر القا می کند و نوید می دهد که تئاتر کرمان با سرعتی مهار ناشدنی در حال پیشرفت است.به این گروه تبریک می گوییم که اینگونه در این فضای فرهنگ و هنر امروزی که مخاطب تئاتر همواره به دنبال هنر مدرن است با اعتماد به نفس، اقدام به جذب مخاطب برای تماشای یک نمایش کلاسیک می کنند، دستمریزاد!

نکته ای که همواره درباره آثار کرمانی نقطه ضعف بود در این اثر نقطه قوت است؛ موسیقی!  موسیقی زنده که همواره مورد نقد منتقدان تئاتر بوده و هست در این نمایش بسیار به خوبی ارائه شده بود. گروه کوبه ای نواز «اهورا» در این نمایش بسیار زیبا و هماهنگ اقدام به اجرای موسیقی کردند؛ موسیقی ای که به این اثر جان و روح بخشید. روحی که متاسفانه به دلیل پخش کردن موسیقی های ضبط شده، اخیرا از فضای تئاتر کرمان پر کشیده بود و تنها آثاری نظیر این نمایش و چند نمایش انگشت شمار دیگر، این روح را در جان اثر خود نگه داشتند. به کارگردان و دیگر تصمیم گیرندگان این اثر تبریک می گوییم که با چنین انتخابی به مخاطب خود احترام گذاشتند و موسیقی این نمایش را به چند قطعه موسیقی ضعیف که از اینترنت دانلود شده است،خلاصه نکردند.

لازم به ذکر است که این نمایش هر روز تا تاریخ هفتم اسفند ماه در سینما «شهر تماشا» کرمان، راس ساعت 20:15 اجرا می شود.