ستارپور: عطای ورزش را به لقایش بخشیدم/ برنز آسیایی بوکس، برابر با طلای جهانی برخی از رشته‌ها است

به گزارش سرویس ورزشی برنا، محمد ستارپور یکی از بوکسورهای قدیمی ایران و دارنده دو برنز بازی های آسیایی بی سر و صدا و بدون مقدمه از بوکس خداحافظی کرد. در سال منتهی به المپیک برای بوکس که هنوز نتوانسته سهمیه چندانی کسب کند و تا اینجا تنها به سهمیه احسان روزبهانی دلخوش است، خداحافظی ستارپور یک اتفاق نومیدکننده محسوب می شود.

ستارپور درمورد خداحافظی از دنیای قهرمانی اظهار داشت: ورزش حرفه ای را به طور کامل کنار گذاشتم چون دیگر انگیزه ای نداشتم. متاسفانه از ورزش های انفرادی حمایت کافی نمی شود، به خاطر همین باعث سردی می شود. بوکس از خیلی از رشته ها سنگین تر است ولی نه کسی ما را می شناسد نه حمایتی می شود. من می گویم ورزشی که آنقدر سختی اش زیاد است باید برنامه ای برای حمایت ورزشکارانش داشته باشد.

وی افزود: از 11 سالگی وارد بوکس شدم سال 83 به اردوی نوجوانان راه پیدا کردم تا پایان سال 93 و اوایل 94 هم در تیم ملی بودم. همیشه هم فیکس بودم. همه مسابقات را می رفتم ولی فکر آینده ام را کردم اگر30 سالم می شد، شرایط برایم خیلی سخت تر بود. بنابراین عطای ورزش را به لقایش بخشیدم و الان از شرایطم راضی هستم.

ستارپور درباره شرایط این روزهایش گفت: در مدتی که از ورزش قهرمانی خداحافظی کرده ام مسیر زندگی ام بهتر شده. فوق لیسانس رشته مدیریت ورزشی از دانشگاه شهید بهشتی دارم. مدیریت ورزشی را با هدف خواندم تا انشالله در کارهای اجرایی فدراسیون جایی داشته باشم. الان هم در مغازه پدرم کار می کنم. البته الان در ورزشگاه شیرودی مربی هستم. مدتی هم به عنوان مربی تیم ملی دعوت شدم که نتوانستم بروم.

وی با اشاره به شرایط بد ورزشکاران گفت: اگر اوضاع مالی ورزشکاری خوب باشد که هیچ ولی اگر نه بعد از دوران قهرمانی کاری ندارند و هرکاری را هم نمی تواند انجام دهد. هر کاری هم سنی دارد. علی مظاهری که در ورزش ما پرمدال ترین است یک هفته در اردو نبود، ولی هیچ جا صحبتی از او نشد.

این بوکسور در مورد سختی رشته خود عنوان داشت: ایران در رشته هایی مثل کشتی و تکواندو قوی است و ورزشکاران این رشته وقتی به مسابقات قهرمانی آسیا می روند، حداقل برنز دارند ولی بوکس برای ایران نیست و کشورهای زیادی روی آن سرمایه گذاری کرده اند. بوکس از رشته های قدیمی در المپیک است.

دارنده مدال برنز بازی های آسیایی 2006 و 2010 درباره فراز و نشیب هایش در دوران ورزش قهرمانی اظهار داشت: من در بازی های آسیایی خوش شانس بودم که قرعه خوبی داشتم و برنز گرفتم. برنزی که در بوکس آسیا بگیریم، با طلای جهانی برخی از رشته ها برابر است. البته در بازی های آسیایی 2010 گوانگجو 90 درصد باید طلا می گرفتم که حقم را خوردند و مدالم برنز شد. من 2 سهمیه المپیک را با بدشانسی از دست دادم. در جهانی آمریکا 2 بازی را بردم. بازی سوم برابر کانادا باید 10 کیلو وزن کم می کردم ولی هیچ علمی نداشتم. با یک امتیاز باختم و حریف کانادایی به المپیک رفت. برای انتخابی المپیک لندن هم با بوکسور ژاپنی رقابت کردم که هم طلا آن مسابقات را و هم طلای المپیک لندن را گرفت.

ستارپور با اشاره به مشکلات بوکس گفت: تنها احسان روزبهانی در بوکس معروف شد. علی مظاهری و محمدرضا صمدی پرمدال تر هستند ولی احسان به لیگ نیمه حرفه ای رفت و چهره سرشناس تری شد. البته او هم زحمت کشیده و مسابقات زیادی رفته است.

ستارپور با بیان این که الان پاداش قهرمانان خیلی بهتر شده و به موقع پرداخت می شود، گفت: یادم می آید بعد از بازی های آسیایی دوحه مهدی قربانی که او هم برنز بوکس گرفته بود روی پاداشش حساب کرده بود و یک خانه برای خرید دیده بود که مبلغش 9 میلیون تومان بود. قرار بود ما 7 میلیون پاداش بگیریم که فروشنده به او گفته بود 2 میلیون تومان هم چون قهرمانی تخفیف می دهم. اما 2 سال و 6 ماه بعد پاداش را دارند و بعد از 2 سال قیمت آن خانه 60 میلیون تومان شده بود. الان خیلی بهتر شده و پاداش ها به موقع پرداخت می شود.